Afgelopen weekend was er een drijfjacht in Dessel en Mol. De jagers wisten erg tevreden te melden dat ze 24 everzwijnen hebben kunnen doden. Dit zijn 24 levens die beëindigd zijn. Naast het plezier van het jagen was de schade aan landbouwgewassen de grootste aanleiding voor het organiseren van de jacht. Maar dit was nog niet genoeg, er staat een nieuwe jacht gepland op 7 januari 2017. Als we de cijfers van het INBO bekijken zien we dat er in 2014 minstens 596 everzwijnen geschoten werden.

Schade voor landbouwers

Landbouwers klagen dat de everzwijnen hun gewassen beschadigen. Zij planten namelijk maïs, om te verkopen als varkensvoer, en ook everzwijnen eten dit graag. De moeders helpen hun jongen dus aan de maïs om te genieten van een broodnodige maaltijd. Zeker met de winter voor de deur zijn de everzwijnen op zoek naar genoeg voedsel.

De bedenkelijke rol van jagers

De jagers kunnen zelf bepalen wanneer een jacht op everzwijnen gepast is en dan een jacht plannen. Het ironische hieraan is dat jagers vooral motivatie halen uit hun plezier om te gaan jagen, veeleer dan om hun liefde voor de natuur. Dit wordt ook pijnlijk duidelijk als men kijkt naar de jachten die commercieel uitgebuit worden. Zo worden bijvoorbeeld jachten georganiseerd in Wallonië waarvoor men al snel 500 euro betaalt voor een dagje jagen. Deze praktijk heeft er ook toe geleid dat jagers zelf everzwijnen uitzetten zodat er gejaagd kan worden. Zij zijn erbij gebaat om de populatie everzwijnen te laten aangroeien zodat ze hun “hobby” kunnen uitoefenen.

Alternatieven

Daarnaast is er nog steeds een tunnelvisie met betrekking tot het beschermen van de gewassen. Er wordt steeds gefocust op de jacht. Nog steeds wordt er erg weinig geïnvesteerd in alternatieven zoals een elektrische omheining, gaskanon of geluidssysteem, niet-elektrische omheining of een bewegende pop met licht of geluid. Verder schuift het Agentschap Natuur en Bos nog andere maatregelen naar voren, zoals: oogstresten verwijderen, plaatsen van niet-bewegende poppen en aanpassen van teelten. Deze maatregelen hebben allemaal voor- en nadelen met betrekking tot kosten, efficiëntie en gemak. Maar ook de jacht heeft tot dusver niet opgeleverd wat de voorstanders hoopten, nog steeds zijn er regelmatig meldingen van schade.

Ethische kwestie

De maïs waar de everzwijnen zich aan tegoed doen is door de mens geplant, om de varkens in gevangenschap te voederen. De everzwijnen mogen de maïs niet eten omdat hun verwanten, de varkens, hiermee vetgemest worden zodat deze geslacht kunnen worden voor onze consumptie. Op die manier leidt onze varkensindustrie dus tot nog meer doden. Alle oppervlakte en omgeving dient blijkbaar in dienst te staan van de mens. Het is allemaal een erg bedenkelijke praktijk, waarbij wilde dieren moeten gedood worden om elk mogelijk verlies voor onze economie te vermijden.

Is het niet tijd dat we beseffen dat wij samen met andere dieren in deze wereld leven. Is het gerechtvaardigd om elk jaar honderden levens te beëindigen, wetende dat het verlies van een deel maïs onze voedselvoorziening zeker niet in gevaar zou brengen? Wilde dieren hebben steeds minder oppervlakte om te leven en moeten op zoek naar voeding. Is het nog rechtvaardig hen te doden omdat ze op plaatsen komen die de mens zich toegeëigend heeft?