Spektakelwaarde op Olympische Spelen kent geen grenzen meer

Voor elke deelnemer aan de Olympische Spelen zijn er 2,2 mediaprofessionals in Rio. Door de onbegrensde behoefte aan spektakel is de kans klein dat de Spelen nog eens in het Zuiden plaatsvinden.

maandag 22 augustus 2016 16:24
Spread the love

Toen de Braziliaanse judoka Rafaela Silva op de Spelen van Londen meteen gediskwalificeerd werd voor een foute actie, kreeg ze een zondvloed aan racistische commentaren over zich heen op internet. Ze was een “apin die in een kooi thuishoorde”.

Usain Bolt en Michael Phelps

Nu, in eigen land, haalde ze goud, het eerste goud voor Brazilië. Ineens was ze een heldin. In haar eerste reactie gaf ze diegenen die haar vier jaar geleden zo zwaar aanpakten, er flink van langs. Silva – zwart en lesbisch – ontpopte zich tot een krachtige stem tegen racisme en homofobie.

Ze is bovendien een voorbeeld voor de jongeren uit Cidade de Deus, de favela in Rio waar ze opgroeide en die bekend werd door de gelijknamige film over het geweld van de drugshandel in de wijk.

Helden als Rafaela Silva en onklopbare sporters als atleet Usain Bolt en zwemmer Michael Phelps spelen meer dan ooit een sleutelrol in de Olympische Spelen. De Spelen zijn van een internationale sportcompetitie uitgegroeid tot een wereldwijd mediagebeuren.

Overdosis is belangrijk

De overdosis aan wedstrijden is belangrijk voor het audiovisuele spektakel. Het aantal sportdisciplines is opgetrokken naar 42, goed voor 306 competities met 11.552 sporters, 8 procent meer dan in Londen.

Het aantal journalisten steeg nog sneller, met bijna 20 procent. Er werden er meer dan 25.000 geaccrediteerd. Daardoor zijn er nu voor elke sporter 2,2 pers-, televisie-, radio- en internetprofessionals in Rio.

De capaciteit voor internationale datatransmissie is verviervoudigd ten opzichte van Londen. Het zijn de “best geconnecteerde” Spelen ooit, onderstreept de promotie.

Volgens de organisatoren zijn er alles samen zes miljoen kaartjes verkocht voor de wedstrijden. Maar de inkomsten uit de uitzendingen via televisie en internet over de hele wereld lopen in de miljarden. Alleen al de openingsceremonie werd door 3 miljard mensen bekeken.

Zwalpende marathonloopster

De inzet van tientallen camera’s vervangt niet de sfeer in het stadion maar maakt het wel mogelijk details te bekijken, vanuit verschillende hoeken, die toeschouwers in het stadion niet altijd kunnen zien. De technologische vooruitgang maakt de beleving op afstand steeds perfecter.

Maar het drama is wellicht het centrale element in de spektakelwaarde van de Spelen. Het is tekenend dat meer mensen zich de Zwitserse marathonloopster Gabrielle Andersen herinneren, die op de Spelen van LA in 1984 zwalpend 37e werd dan de winnares van die marathon.

In Rio mocht niet toevallig een andere voormalige marathonloper, de Braziliaan Vanderlei de Lima, de Olympische vlam aansteken. Tijdens de Spelen van Athene in 2004 liep hij aan de leiding toen een toeschouwer met psychische problemen hem plotseling het publiek in duwde en de Braziliaan daardoor slechts brons won.

Helden nodig

Het spektakel van de Spelen heeft meer dan ooit helden nodig. Judoka Majlinda Kelmendi droeg ongetwijfeld bij tot de internationale uitstraling van Kosovo, dat nog maar acht jaar onafhankelijk is, door de eerste medaille ooit voor dat land te winnen; in 2012 kwam ze nog voor Albanië uit.

Ook de Fiji-eilanden wonnen in Rio hun eerste olympische medaille ooit, goud in het Rugby Sevens, een rugbyvariant met zeven spelers.

Puerto Rico veroverde met tennisster Monica Puig zijn eerste goud in de geschiedenis.

De Ethiopische Etenesh Diro kwam onder luid applaus over de meet in de 3000 meter steeple, ook al won ze niet. Twee andere deelnemers waren ten val gekomen tijdens de wedstrijd en bij dat incident was Diro haar rechterschoen verloren. Toch bleef ze doorlopen, tot de finish, met slechts één schoen.

Laatste spelen in het Zuiden

Door de ongelimiteerde behoefte aan spektakel wordt het zeer moeilijk voor een ander land uit het Zuiden om nog eens de Spelen te organiseren. Wat bij toekomstige toewijzingen ook zal meespelen, zijn de vele problemen waarmee Rio de Janeiro kampte.

Zo liepen de bouwwerken voor de Spelen flinke vertraging op, kreeg de stad het geweld moeilijk onder controle, speelde watervervuiling de competities parten en bleven veel zitjes in de stadions leeg. Bovendien werden sommige buitenlandse sporters uitgejouwd door het Braziliaanse publiek, iets wat haaks staat op de Olympische gedachte.

take down
the paywall
steun ons nu!