Dit kan je niet eens meer een ‘facepalm’ noemen (met je hand je gezicht bedekken uit ongeloof, schaamte, frustratie…).
Jeremy Corbyn bracht vrijdag een rapport uit over de veronderstelde ‘antisemitismecrisis’ binnen Labour. Die ‘crisis’ was in elkaar gestoken door een gevaarlijke samenwerking tussen rechts, Israël-supporters en de media. Ik heb er meermaals op gewezen dat misleidende beweringen van antisemitisme (samen met veel andere dingen) in Corbyns mond worden gelegd om hem in diskrediet te brengen. Je kan mijn kritiek over deze campagne en over het antwoord van Labour lezen in de links onder dit artikel.
In zijn toespraak poneerde Corbyn een volledig fair argument dat joden net zomin met de vinger mogen gewezen worden voor het gedrag van Israël als moslims voor het gedrag van staten die zich islamistisch noemen. Hij zei: “Onze joodse vrienden zijn niet meer verantwoordelijk voor de daden van Israël of de regering-Netanyahu dan onze moslimvrienden voor de daden van verschillende zelfverklaarde Islamitische staten of organisaties.”
Het maakt echter niet uit wat hij precies zei. De usual suspects beschuldigen hem ervan dat hij Israël zou vergelijken met IS (Islamitische Staat), ook al is dat overduidelijk niet wat hij gezegd heeft – niet eens bij benadering.
Ten eerste, ook als hij ‘Islamitische Staat’ had gezegd – wat hij niet heeft gedaan –, dan betekent dat nog niet dat hij een vergelijking maakte met Israël. Hij vergeleek de veronderstellingen die sommige mensen maken dat joden en moslims tribale banden zouden hebben op basis van hun religieuze of etnische achtergrond. Hij zei dat het oneerlijk was om dergelijke veronderstellingen te maken, zowel over joden als over moslims.
In feite zou een dergelijke veronderstelling (die Corbyn dus niet deelt) meer oneerlijk zijn tegenover moslims dan tegenover joden. Dat zou immers suggereren dat bepaalde moslims gemakkelijk affiniteiten zouden voelen met een terreurorganisatie, terwijl joden een affiniteit zouden voelen met een erkende staat (wat al dan niet hun steun voor de bezetting zou betekenen). Deze veronderstelling is veel smeriger tegenover moslims dan tegenover joden.
Dit is allemaal echter irrelevant omdat Corbyn geen dergelijke vergelijking heeft gemaakt. Hij heeft duidelijk verwezen naar “verschillende zelfverklaarde Islamitische staten of organisaties”. Een woordvoerder lichtte later toe dat hij daar “Saoedi-Arabië, Pakistan, Iran of Hamas in Gaza” mee bedoelde. Met andere woorden, “verschillende zelfverklaarde Islamitische staten of organisaties” – exact zoals hij dat zei in zijn toespraak.
Verrassing, verrassing, de berichtgeving van de Guardian over deze gebeurtenis is even verwerpelijk als die in de rechtse Telegraph. The Guardian plaatst een artikel dat rabbijnen en anderen citeert. Die wijzen op de ironie dat Corbyn een antisemitische commentaar zou gemaakt hebben bij de publicatie van een rapport over antisemitisme.
In feite moet je het artikel – tegen elke normale journalistiek in – averechts lezen van beneden naar boven. De laatste paragraaf stelt:
“Dit artikel werd geamendeerd op 30 juni om het citaat in de tweede paragraaf te corrigeren. Een eerste versie citeerde Corbyn als volgt: “Onze joodse vrienden zijn niet meer verantwoordelijk voor de acties van Israël of de regering-Netanyahu dan onze Islamitische vrienden verantwoordelijk zijn voor Islamitische Staat.”
Met andere woorden, de journalist van The Guardian deed niet eens de moeite om te luisteren naar de video van de toespraak, die naast het artikel zelf op de website van The Guardian staat. In plaats daarvan sprong zij op dezelfde kar als iedereen, door dezelfde kwaadaardige geruchten en desinformatie te verspreiden.
Toen dan later uitkwam dat het verhaal een complete fabricatie was – wat ze zelf hadden kunnen bewijzen als ze hadden geluisterd naar wat Corbyn echt had gezegd – hingen ze gewoon een mea culpa onderaan het artikel, die haast niemand zal lezen.
Dit is de definitie zelf van riooljournalistiek. Dit gebeurt op het ogenblik dat hoofdredacteur van The Guardian Kath Viner haar lezers vraagt (smeekt?) om diep in hun zakken te gaan om The Guardian te steunen. Zij schrijft:
“De taak van The Guardian in het produceren van snelle, goed-geïnformeerde, toegankelijke en intelligente journalistiek is belangrijker dan ooit.”
(foto Katie Ramadan)
Wel, dat zou het zijn als het dat is wat ze doen. In de plaats daarvan bevestigt de krant dat ze dezelfde smerige disinformatie verspreidt als iedereen.
Spaar je geld en investeer in echte onafhankelijke journalistiek.
Jonathan Cook, 30 juni 2016
Het artikel Guardian sinks into gutter on Corbyn – again van Jonathan Cook werd vertaald door Lode Vanoost. Overname voor niet-commerciële doeleinden mag mits correcte verwijzing naar het origineel en naar deze vertaling. Gelieve weblink van overname te melden aan Jonathan Cook op zijn contactpagina.
Verdere informatie:
The true anti-semites, past and present (Jonathan Cook)
Labour is one step away from book-burning (Jonathan Cook)
Labour to open re-education camps? (Jonathan Cook)
After comparing Israel to Isil, we’ve got to stop pretending that Jeremy Corbyn is an amiable buffoon (artikel van The Telegraph)
Jeremy Corbyn launches antisemitism report amid controversy (het artikel van The Guardian)
If you value the Guardian’s coverage of Brexit, please help to fund it (oproep voor steun van hoofdredacteur Kath Viner van The Guardian)