Beste Douglas De Coninck,

U schetst een karikatuur van het penitentiair personeel, op basis van gesprekken met gedetineerden.

Meer dan eens wordt na een staking het werk hervat aan het begin van de dag, namelijk omstreeks 6 h ’s ochtends. Dit gebeurt ook op weekdagen en niet uitsluitend op zondagavond dus. Als het dan toch gebeurt dat een staking eindigt op een zondagavond, dan getuigt het van weinig inzicht (en respect ten andere) te stellen dat dit ingegeven zou zijn door het goede weer en het verlengde weekend.

Veel van de personeelsleden die in actie zijn, maar in het bijzonder de afgevaardigden, zijn al meerdere dagen in de weer en geven met hart en ziel hun vrije dagen op om informatie te verkrijgen en door te geven. Dat je niet één, twee, drie mensen kan spreken, raadplegen, en terugkoppelen … daar gaat u fijntjes aan voorbij. In een democratische organisatie worden de leden op tijd en stond geïnformeerd en wordt hun mening als belangrijk gezien, en dat vraagt tijd.

DAT is de reden waarom een voorstel tot protocol (dat op een brugdag onderhandeld werd !) zowel op zaterdag als zondag teruggekoppeld werd aan de basis. DAT is de reden waarom het pas ten vroegste mogelijk was om het werk te laten hervatten op zondagavond. Denkt u er gerust het uwe van op basis van de mening van een oudere gedetineerde, van een betrouwbare bron gesproken

U gaat ook soepeltjes voorbij aan het gegeven dat de betrokken mensen serieus financieel inleveren en niet in het minst op een dag in het weekend.

U baseert zich vervolgens op één inrichting en momentopnames wat betreft de toegangscontrole in de gevangenissen. U staat niet stil bij de mogelijkheid dat die mensen daar echt wel met een zekere bestaansreden moeten zijn opdat u die inrichting veilig kan bezoeken en in één stuk de inrichting terug kan verlaten ! Er zijn vele personeelsleden in verschillende inrichtingen die zich terecht geschoffeerd voelen wanneer u hun werk in de toegangscontrole op deze wijze belachelijk maakt. Komt u maar eens naar de inrichting van Antwerpen bijvoorbeeld, ik ben er zeker van dat u uw mening zal herzien.

Ik ken geen enkele inrichting waar vier personeelsleden toezicht houden op het gedrag van bezoekers in de wachtruimte, ik verneem graag van u waar dit wel zo zou zijn. Dat de inzet van personeel efficiënt hoort te zijn, daarover kan iedereen met gezond verstand het eens zijn. Wat de definitie van efficiënt is in deze, daarover kan ik met u waarschijnlijk nog uren en dagen debatteren. Veiligheid is geen loos begrip, getuige hiervan de situatie in de gevangenis van Merksplas het voorbije weekend. Indien er niet efficiënt en plichtsgetrouw zou zijn opgetreden door het aanwezige personeel, dan had zich een drama voltrokken. Mensen hebben quasi gegijzeld gezeten, zijn bekogeld met stenen, glas, werden bevangen door rook,… maar bleven aan de slag uit overtuiging, collegialiteit en dienstbaarheid aan de burger (openbare veiligheid weet u wel?!). Het getuigt van zeer weinig respect ten aanzien van deze mensen, hun beroep dermate karikaturaal voor te stellen.

U haalt ook nog een keer uit naar het personeel op basis van ziektecijfers.

Op basis van cijfers van MEDEX kan ik u zeggen dat 0,38 % van de gecontroleerde personeelsleden aan de overheid onterecht afwezig was wegens ziekte en dat 1,68 % van de ziektes ingekort werden. Ik denk dat de cijfers voor zich spreken en dat het verre van schandalige cijfers zijn ! Ik ga niet ontkennen dat de cijfers qua absenteïsme in de penitentiaire inrichtingen hoger liggen dan het gemiddelde van het openbaar ambt. Men zou zich beter de vraag stellen HOE het komt dat mensen in de penitentiaire sector meer ziek zijn dan hun collega’s op andere departementen. Ik ga een tipje van de sluier lichten … structurele en chronisch onderbezette kaders resulteren in het niet kunnen opnemen van verlofdagen en vereisen zelfs het afgeven van geplande vrije dagen om de inrichtingen op een veilige manier te kunnen laten blijven werken. Hoge werkdruk, agressie door gedetineerden, werkposten die niet aangepast zijn qua ergonomie enz. Het is inderdaad een vermoeiende job beste Douglas, en dan vooral mentaal.

Vooraleer u het penitentiair personeel nog eens uitlacht, zou ik eens een weekje het uniform aantrekken van een personeelslid van het DG EPi. Raapt u de handschoen op ? U bent er van overtuigd dat u zich niet moe zal moeten maken, dus ik zie geen enkel argument om het niet te doen.

groeten,

Robby De Kaey, stafmedewerker gevangenissen acod