Het laatste beetje funk vernevelde deze ochtend uit mijn poriën.
Die goud-purperen gloed die zich tussen hersenen en lenden voortbewoog,
Zoekt nu tanend een uitweg.
Muziek dat als een soundtrack mijn meest intieme gevoelens begeleide.
Verdwaasd blijf ik achter met enkel ratio en statische heupen als Grieks koor.
Sussend dat de wereld niet stopt bij het heengaan van één man.

Maar wat als iemand meer is dan gewoon één man?
Wat als wenende duiven en paarse regendruppels de regels doen veranderen?
Wie passie zo weet te vertalen dat iedereen het kan verstaan,
heeft het godsdeeltje in erfpacht.

Ga terug naar dat moment waar- naast jou- een schuchtere ambtenaar zich binnen
luttele seconden ontdeed van zijn keurslijf.
Benen die als spreekwoordelijke vleugels beginnen te zweven over de dansvloer.

een gezichtsloze furie van bewegingen die zinvol leken voor de persoon in kwestie.
Als dagvlinders die elke gram liefde in zich delen met de rest van het publiek.
ten volle bewust van het eindige karakter.

De kracht van Prince zijn muziek zit daarin verpakt.
Een zieltogende zaal omtoveren tot een Japanse tuin vol exotische vlinders.
eclectisch rond fladderend voor de ultieme paringsdans.
hoger klimmend dan ooit tevoren. Zonder angst voor de, onoverkomelijke, steile duikvlucht die volgt.

Hij is niet meer.

Prinselijk overdag, koning van de nacht.

Slaap zacht!