ABVV-voorzitter Rudy De Leeuw haalde hard uit naar de regering en beloofde flink wat tegenwind. “Vandaag is de start van een actieplan en we zullen niet stoppen. We zullen aan de andere vakbonden voorstellen een gezamenlijk parcours uit te zetten, te beginnen met een massamanifestatie eind in in Brussel. We voeren de druk op tot er bij de regering een aantal potjes overkoken.”

Aanleiding voor de nieuwe opstoot van sociale onrust is de begrotingscontrole waarbij de vermogens onaangeroerd worden gelaten en in één ruk door de 38 urenweek op de helling wordt gezet. “Denk je nu echt dat werknemers straks zelf kunnen kiezen wanneer ze meer willen werken en wanneer minder”, zei Rudy De Leeuw.

“Als de regering evenveel daadkracht zou tonen om de vermogens te belasten als dat ze aan de dag legt om het leven van werknemers zuur te maken, dan zouden er geen extra besparingen op de kap van de gezinnen nodig zijn”, aldus De Leeuw nog.

De ABVV-voorzitter wees er op dat de managers van de BEL20-bedrijven vorig jaar gemiddeld 20 procent meer verdienden dan een jaar eerder. Ook de winsten stegen met 32 procent.

Anja werkt voor Toyota in Limburg

“We zijn met een grote groep van Toyota Limburg naar hier gekomen. We willen niet nog langer werken. Het werk is al zwaar genoeg en de regering moet er rekening mee houden dat er heel wat oudere mensen zijn die nu al aan hun limieten zitten.”

“Mijn man is gepensioneerd en ik werk fulltime maar op het einde van de maand houden we niet veel over. We hebben studerende kinderen die op kot zitten en moeten als ouders opdraaien voor al die kosten. Als de regering nog wil besparen dat ze dan het geld halen waar het is, in Panama.”

“Het is alsof de regering maar haar goesting doet en totaal geen rekening met ons houdt. Het wordt tijd dat we alles eens platgooien zodat iedereen het ook voelt niet alleen de gewone mensen.” 

Wendy werkt voor Thuishulp Diest

“We zullen niet toelaten ze ons alles afnemen wat onze voorouders opgebouwd hebben. En nee, minister Peeters ik leef helemaal niet boven mijn stand. Ik ben al blij als ik alles kan betalen en rondkomen op het einde van de maand. Ik ben van Tienen en de minister moet maar eens op bezoek gaan bij alle mensen die moeten rondkomen met amper 25 euro per week om te eten.”

“Ik kom vaak bij cliënten die het heel moeilijk hebben om de eindjes aan elkaar te knopen. Zo ging ik onlangs winkelen met een oude cliënt en die moest echt een chocomousse laten staan omdat het boven zijn budget is.”

“We vragen de regering om menselijk te blijven. Iedereen moet gewoon kunnen leven.” 

Aga werkt bij Delhaize Brussel

“We zijn het beu dat de regering het telkens gaat halen bij dezelfde. Het lijkt op een regering van de rijken en niet voor alle burgers.”

“Ik heb kinderen en ben de enige kostwinner thuis en voor ons gezin schiet er weinig over na het betalen van alle rekeningen. De kosten voor voeding, transport, energie, etc,… stijgen maar de lonen blijven dezelfde. En dan zeggen ze dat we boven onze stand leven. Besparen is inderdaad nodig voor de toekomst van een land, maar de regering moet het geld zoeken bij de echte grootverdieners en niet bij de werkende mensen die amper rondkomen. We vragen aan de regering dat ze ook af en toe aan ons denkt.” 

Jean-Pierre werkt in de beschutte werkplaats Trait d’Union Mouscron

“We zijn hier met een zestal mensen gekomen van ons bedrijf om aan de regering te laten weten dat er heel veel armoede is die ze niet zien.  Ze willen ons nog langer laten werken, meer belastingen doen betalen en ook op ons pensioen moeten we langer wachten. Zowel ik als de collega’s hebben het moeilijk om alle facturen op tijd te betalen en rond te komen op het einde van de maand met ons loontje. Dat de regering stopt met de mensen te kloten. Zij worden alleen maar rijker en betalen amper belastingen en wij worden continu gepest met allerlei belastingen en extra kosten.”  

Rita werkt bij ACOD en verdedigt de belangen van het personeel van het openbaar vervoer 

“We hebben als sinds 2014 actie gevoerd dat het genoeg is, maar de boodschap dringt blijkbaar niet door. Het wordt stilaan schandalig om te zien hoe de maatregelen steeds dezelfde groep mensen treffen. Neem nu de besparingen bij de Lijn. Niet alleen het personeel van de Lijn wordt getroffen maar ook de reizigers. Ze betalen belastingen maar krijgen alsmaar minder dienstverlening en aan een duurder tarief. De vraag naar openbaar vervoer stijgt, maar ondertussen krimpt het budget. De Lijn heeft ook een maatschappelijke rol en kan niet alleen mikken op rendabele lijnen in stedelijke gebieden zoals de N-VA dat graag wil. Het recht op mobiliteit wordt ontzegt aan al die mensen die niet in de stadskernen wonen, niet kunnen rijden of zich geen auto kunnen permitteren.” 

Sabri werkt voor liftenbedrijf Schindler in Brussel

“We zijn hier tegen de nieuwe maatregelen van de regering om de 38-uren week af te schaffen. De overuren worden dan niet meer betaald en onze vrije tijd en vakantie zal dan voortaan afhangen van de goowill van de werkgever. Als zo’n voorstel op tafel komt dan moet het besproken worden met de vakbonden en niet zomaar van bovenaf opgelegd worden. Onze regering is verkozen door de meerderheid van de bevolking maar houdt geen rekening met de situatie van de burgers.”

“Als werknemers in België worden we inderdaad beter betaald dan Chinese arbeiders maar is dat de maatstaf? Met wat we extra verdienen tijdens overuren kunnen we ons nog iets permitteren maar als ook dat afgeschaft wordt, zal dat niet meer mogelijk worden.”

“Als de minister denkt dat we boven onze stand leven dan heeft hij waarschijnlijk enkel gekeken naar de lijst Belgen die verscheen in de Panamapapers met geld in fiscale paradijzen. Dat ze bij die mensen eens het geld gaan halen dat ze nodig hebben voor de begroting.”   

Benny werkt bij staalbedrijf Nyrstar in de Kempen

“We zijn met een tiental mensen gekomen omdat we het beu zijn dat we als werkende mens alsmaar meer moeten afgeven terwijl de CEO’s en de bazen dat niet moeten doen.”

“Onze voorouders hebben jaren gevochten voor de 38 urenweken en dat willen ze nu zomaar afschaffen onder het excuus flexibiliteit. Ik zie het voordeel niet voor de werknemers.”

“Ik ben thuis enige kostwinner met drie tienerkinderen en zelfs mijn vakantiegeld dient om rekeningen te betalen. Ik heb niets over. En ik zie het ook in mijn omgeving. Jonge mensen moeten met twee voltijds werken om gewoon te kunnen leven. Multinationals maken daarentegen miljoenen winsten die ze kunnen aftrekken of versluizen naar belastingparadijzen en dan komt men ons zeggen dat wij, de werkende mensen boven onze stand leven.”

“Dat de regering werk maakt van de belasting op de echt grote vermogens. Een gewoon werkende man die een huis heeft kunnen kopen heeft daarom geen vermogen maar gewoon een onderdak.”