Regering rijdt zichzelf in de vernieling
Opinie -

Regering rijdt zichzelf in de vernieling

Het ziet er niet goed uit voor de federale regering. De 'kracht van verandering' beloofde het land weer op de rails te krijgen. Na het opleggen van zware inspanningen aan de bevolking vragen de mensen zich af wat het resultaat is.

donderdag 10 maart 2016 15:47
Spread the love




 Het riedeltje dat we allen moeten besparen om de schuldenberg van ‘de socialisten’ weg te werken zou wel eens in het gezicht van deze federale regering kunnen ontploffen. Het is de N-VA die de verkiezingen won met de belofte om de staatsschuld drastisch te doen verminderen.

Stijgende overheidsuitgaven zouden de factuur enkel naar de bevolking doorschuiven. Om van dit zogenaamde ‘PS-model’ af te stappen, moest er door de  zure appel heen gebeten worden. Nu de bevolking deze zure appel ondanks veel protest heeft moeten aanvaarden, vragen de mensen zich af wat het resultaat is.

Een gat van 3,2 miljard euro

Momenteel bedraagt het gat in de federale begroting om en bij de 3,2 miljard euro. Budgettaire hocus pocus maakt dat deze regering op zoek gaat naar ‘slechts’ 2,2 miljard euro. Dat de regering-Di Rupo nooit met een dergelijke oefening werd geconfronteerd, is een slag in het gezicht van deze regering.




 Vooral minister van Financiën Johan Van Overtveldt (N-VA) is kop van jut. In 2013 schreef hij een stuk in het weekblad Knack onder de titel: “Begrotingscontrole (I): Di Rupo I komt zichzelf tegen”. In de inleiding lazen we toen: “De regering heeft de tegenvallende begrotingscijfers nagenoeg volledig aan zichzelf te wijten. Voorspelbaar al té optimistische hypothesen en een bonte verscheidenheid aan eenmalige maatregelen verplichten nu tot bijsturing.” Deze passage kan vandaag gelezen worden als een pijnlijke kritiek op de eigen aanpak.

Minister Van Overtveldt: “(ik) Ga er alles aan doen om te vermijden dat multinationals 700 miljoen euro moeten terugbetalen”

Premier Charles Michel (MR) formuleerde de andere prioriteit van deze regering in drie woorden: “Jobs, jobs en jobs”. Nu ook deze prioriteit geen hoge toppen scheert, ziet het er niet rooskleurig uit voor zijn federale regering.

Perceptie wordt realiteit

De omvang van het sociale protest dat deze regering heeft te verduren gekregen, heeft één zaak zeer duidelijk gemaakt. Een groot deel van de bevolking vindt het gevoerde beleid onrechtvaardig. Dat het geld steeds bij de werkende bevolking wordt gehaald om vervolgens uit te delen aan de rijksten in dit land valt nog moeilijk te ontkennen.

Ook N-VA-voorzitter Bart De Wever beseft dat probleem maar al te goed. In het VRT-programma De Zevende Dag luidde het in december 2014 dan ook: “Zij willen het beeld creëren dat mijn partij de partij van de 1 procent zou zijn, de superrijken die aan alles ontsnappen. Dat beeld klopt niet. We doen wat nodig is.” Of nog: “Er is de soort perceptie dat er een kaste is die niks betaalt. Dat is een perceptieprobleem en niet de realiteit”, aldus De Wever toen op het andere VRT-programma Terzake.

Dat er door de zure appel moest gebeten worden, was reeds voor de verkiezingen aangekondigd. Zowel op federaal als op het Vlaamse niveau werd dan ook gretig gesnoeid in de koopkracht van de mensen.

Van de suikertaks, over de Turteltaks, tot de afschaffing van het gratis deel water en elektriciteit dat iedereen toekomt, de kracht van verandering was allesbehalve gratis. Via deze weg maakte de factuurregering zijn potentiële geuzennaam meer dan waart. (Zie factuurregering.be voor een algemener overzicht van de genomen maatregelen).




 Minder duidelijk voor de verkiezingen waren de winnaars van het gevoerde beleid. Een indexsprong, de verhoging van de pensioenleeftijd en de verlaging van de vennootschapsbelasting. Allemaal maatregelen waar de werkende bevolking bij moet inleveren en enkel het bedrijfsleven bij wint. Veel jobs levert het voorlopig niet op.

Pittig detail, ook Van Overtveldt is een winnaar. Als enige minister krijgt hij in 2016 3.000 euro opslag. “Een foutje van de administratie”, zo klinkt het bij zijn woordvoerder.

“Geld van multinationals aanvaarden wij niet”

Gezien de omvang van het gat in de begroting zou je vermoeden dat nieuwe inkomsten welgekomen zijn. Verbazingwekkend genoeg is dat niet het geval. Het is de Europese Commissie die ons verplicht om minstens 700 miljoen euro terug te vorderen van een zestigtal multinationals.

Tot nog toe konden deze multinationals een geheime deal sluiten met de fiscus om hun winst onbelast te laten. Een Excess Profit Ruling heet dat in het jargon. Johan Van Overtveldt (N-VA) denkt er niet aan om dat bedrag op te eisen. Nog liever verzamelt hij een legertje advocaten rondom zich opdat de Belgische staat het geld alsnog niet zou moeten innen.

Tot nu toe was het telkens zo dat wanneer er een gat was in de begroting, het de werkende bevolking was die dat geld moest ophoesten. Een alternatief zou hier namelijk niet voor bestaan. Het is in die zin dat we de uitspraak van Bart De Wever (N-VA) moeten begrijpen.

Twee maanden geleden verklaarde hij dat er enkel nog geld te rapen valt in de sociale zekerheid. Of de bevolking deze logica gaat blijven aanvaarden is maar zeer de vraag. Eén ding is zeker, deze regering zit met een zwaar probleem, en dat is geen perceptie.

take down
the paywall
steun ons nu!