Tijdens deze eindstrijd zullen de spelers de aanmoedigingen moeten missen vanuit de staantribune. Deze wordt thans afgebroken en tegen juni vervangen door een identiek bouwsel als de hoofdtribune. De stad Leuven, die eigenaar is van het stadion maar dit in 2011 voor 27 jaar in erfpacht gaf aan OHL, geeft de club hiervoor twee renteloze leningen van 2 miljoen euro elk.

De eerste lening moet niet terugbetaald worden in de jaren dat OHL niet in 1^e klasse speelt, de  tweede dient als achtergestelde lening pas veel later terugbetaald. In 2004 gaf Leuven OHL al een renteloze lening van 2,5 miljoen euro voor de bouw van de hoofdtribune en in 2008 nog eens 1,2 miljoen euro voor de twee zijtribunes. Het ging in werkelijkheid om subsidies want Leuven keerde tevens toelagen uit om deze terug te betalen.

Na de eerste promotie ‘leende’ Leuven nog eens 2 miljoen euro voor investeringen om de licentie als eersteklasser te bekomen. De vraag dient gesteld of deze steun niet buitensporig is. De nieuwe tribune is de eerste fase van een groter bouwproject en wij houden ons hart vast bij de bedenking hoeveel Leuven hierin nog zal investeren.

Men kan onmiddellijk tientallen beleidsdomeinen opsommen waar dergelijke steun meer welkom zou zijn zoals een financieel duwtje in de rug voor Leuvenaars die hun woning isoleren, een noodzakelijke maatregel als Leuven klimaatneutraal wil worden.

Het is leuk dat Leuven een voetbalploeg in 1^e klasse heeft, maar hoeveel Leuvenaars voelen er zich door aangesproken of woonden al een thuismatch bij?

Enkele jaren terug was OHL qua ledenaantal slechts goed voor 3,4 procent van de Leuvense sportclubs. Leuven klopt zich op de borst dat het enkel in het stadion investeert en niet in spelers, maar door OHL er exuberante winsten mee te laten maken wordt het sportieve onrechtstreeks wel gesteund.

Slechts 70 tot 80 procent bezetting van de businesseats in de nieuwe tribune is al voldoende om de lening aan de stad terug te betalen.

Luc Vanheerentals