Foto Guillaume Bavière
Opinie -

Behind the Numbers, de nieuwe propaganda van de Beurs

De expo "Behind The Numbers", die op dit moment plaatsvindt in de Brusselse Beurs, lijkt op het eerste zicht een normale educatieve tentoonstelling. Alleen komt de expo vooral neer op een campagne van het investeringsfonds Treetop Asset Management. Daarbovenop wordt deze tentoonstelling gesteund door de grote media.

donderdag 22 oktober 2015 12:31
Spread the love

Op initiatief van een private beleggingsadviseur, om Treetop niet bij naam te noemen, biedt de tentoonstelling Behind the Numbers (‘Achter de cijfers’) ons een beter inzicht in de wereld van de beurs en de werking ervan. Het historische luik is niet oninteressant. Als je weet hoe overweldigend de verantwoordelijkheid van de beurs is voor de huidige economische en sociale crisis, dan is het boeiend om te zien welke middelen ze inzet – zoals te lezen is op een van de de panelen van de tentoonstelling- om haar imago te revalideren. Voorstanders van genuanceerde informatie kunnen zich maar beter onthouden. Jammer dat men zich op scholen en families richt, en de media als referentie dienen.

 

Wat zouden we zijn zonder de Beurs?

Op de tentoonstelling zie je informatieborden geïllustreerd met foto’s, en je kunt meerdere video-animaties bekijken alsook beelden van een interview met Jacques Berghmans (mede-oprichter van TreeTop Asset Management) en Bruno Colmant (ex-voorzitter van de Beurs van Brussel en voorzitter van de Belgian Finance Club). 

Aan pedagogie en verpersoonlijking is er in de tentoonstelling geen gebrek. De beurs heeft haar helden. De bezoeker komt er naartoe om te leren over de rol van deze grote instelling en gaat terug buiten met de volgende boodschappen: de beurs doet het heel goed; het rendement van de aandelen is historisch gezien onovertroffen; het is niet verstandig om geld op een spaarrekening te laten staan aangezien die een negatief rendement heeft; we moeten investeren in de aandelenmarkt, maar om dat goed te doen, is het beter om de expertise van een beleggingsadviseur te volgen; Je moet niet bang zijn voor de financiële crisis want “die heeft een regulerende kracht en is gelinkt aan de menselijke natuur en de menselijke vooruitgang.” 

Dit geeft enorm veel zin om een expositie te organiseren over het ware gezicht van de beurs. Die veroorzaakte immers de economische crisis, de recessie en de werkloosheid. We zouden het ook hebben over de sociale en ecologische gevolgen van een belegging, de onweerlegbare bewijzen dat de grote financiële instellingen zich schuldig maakten aan zeer ernstige misdrijven: oplichterij in georganiseerde bende, witwaspraktijken, belastingontduiking op grote schaal, enz…  Achter de cijfers, in feite, zitten er altijd cijfers. De grote banken, de grote verzekeringsmaatschappijen, pensioenfondsen en hefboomfondsen (hedge funds) voeren allerlei zeer speculatieve transacties uit om steeds meer winst te maken. Op de valutamarkt, waar dagelijks 5000 miljard dollar verhandeld wordt, zijn 98 % van de operaties puur speculatief, terwijl deze verkopen en aankopen op een paar milliseconden kunnen worden gedaan.

De beurs is dus niet hoofdzakelijk een “plaats van bedrijfsfinanciering, en zo, een plaats van vooruitgang”. De Beurs is vooral de plaats van speculatie, en dat belemmert onze economie. Op 8 oktober 2015, toonde John Bogle, de goeroe van Wall Street, aan –met cijfers ter ondersteuning- dat de beurzen niet alleen niets bijdragen aan de economie, maar fungeren als parasieten en een aanzienlijke puinhoop veroorzaken.[1]

Eric Domb, Waals zakenman en beschermheer van het Pairi Daiza dierenpark, zei onlangs, na erin geslaagd te zijn om zich succesvol terug te trekken uit de beurs: “Ik wil mijn zaak al jaren terugtrekken uit de beurs. Ik voel inderdaad een echte discrepantie tussen de waarden van Pairi Daiza en de waarden die in de financiële wereld overheersen. De beurs verlaten was de beste manier om de ziel van Pairi Daiza en zijn waarden te bestendigen”.[2] Dit maakt van hem geen ??linkse revolutionair, maar eenvoudigweg een ondernemer die, in dit geval, prioriteit geeft aan het project en de ontwikkeling van zijn bedrijf boven de beloning aan de aandeelhouders.

 Alles welbeschouwd is er geen reden om emotioneel te worden, we moeten ook niets anders verwacht van private beleggingsadviseurs, die lustig gebruik maken van de expo om burgers aan te moedigen hen hun spaargeld toe te vertrouwen. Het is meer de educatieve façade die gênant is. Als zodanig kunnen we ook de samenwerking met Tempora (een Belgische specialist in het ontwerpen, implementeren, promoveren en beheren van tentoonstellingen) betreuren. Tempora, “zoekend naar een evenwicht tussen het speelse, het esthetische en de correcte weergeving van de kennis [3]”, heeft al tentoonstellingen aangeboden die veel ‘evenwichtiger’ waren op het vlak van inhoud. Het is ook te betreuren dat grote media zoals Le Soir, De Morgen of La RTBF Première, dit initiatief ondersteunen. Is het echt de rol van de mainstream media om deel te nemen aan de verspreiding van deze waarden?

Zonder de Beurs zou het minder erger zijn…

In 2007, stelde Frédéric Lordon (CNRS ) een interessante maatregel voor om de beurs in het gareel te krijgen: SLAM (shareholder limited authorized margin, of aandeelhouder beperkt toegelaten marge). Kortom, deze maatregel is bedoeld om het rendement van het marktaandeel te blokkeren op 7% dankzij de hakbijl van de belastingen[4].

In 2010, bewust van de steeds destructievere druk die de beurs heeft op werkgelegenheid, stelde Frédéric Lordon duidelijk voor om de beurzen te sluiten en concludeerde: “Het is een machine om fortuinen (en ellende) te maken. En dat is alles. Natuurlijk is het voor degenen die rijk worden niet onbelangrijk. Maar voor alle anderen, is het genoeg geweest.” [5] Zou de wereld er beter aan toe zijn zonder beurzen? In een tentoonstelling die educatief wil zijn en zich richt naar het grote publiek, zou het alvast nuttig zijn om ten minste de vraag te stellen…

[1] Faljaoui Ahmid, « Wall Street : les révélations perturbantes d’un financier « repenti » », 8 octobre 2015, Levif.be

[2] La Libre Belgique, 11 septembre 2015, Par la Rédaction

[3] Voir tempora-expo.be

[4] LORDON Frédéric, « Enfin une mesure contre la démesure de la finance, le SLAM ! », février 2007

[5] LORDON Frédéric, « Et si on fermait la Bourse… », février 2010, Le Monde diplomatique

 

De tekst werd reeds gepubliceerd op de site van CADTM, vertaling Greet Brauwers

take down
the paywall
steun ons nu!