Het is borstvoedingsweek. Ja, alweer. Want in België en Nederland wordt twee keer per jaar de borstvoedingsweek gevierd. Maar dat ter zijde.
Van alle kanten worden we bestookt met artikels over borstvoeding, over de gezonde keuze, over wat kan en niet kan. De borstvoedingsweek is amper gestart en overal kan je reacties lezen van moeders die zich schuldig voelen. Zo ook bijvoorbeeld in Het Nieuwsblad van 3 oktober, waarin redactrice Lotte Debrouwere de overheid oproept om moeders met rust te laten. Met dit stuk wil ik net het omgekeerde vragen. Beste overheid, laat moeders niet aan hun lot over!
Campagnes en artikels die aankaarten dat er meer goede begeleiding moet komen voor jonge moeders kunnen onze maatschappij alleen maar ten goede komen. Zo moeten minder moeders noodgedwongen stoppen met het geven van borstvoeding en kunnen ze zelf kiezen hoe hun borstvoedingsperiode verloopt. Dit dan nog los van alle voordelen die het voeden op zich al heeft, maar die we allemaal wel kennen intussen.
Waar komen die tegenkantingen dan vandaan? Vooral vanuit schuldgevoel. In België start ongeveer drie kwart van de moeders met het geven van borstvoeding. Een paar weken later blijft daar niet meer veel van over. Een paar maanden later nog maar een paar tiental percenten. De mama’s die effectief de twee jaar halen, zoals de Wereldgezondheidsorganisatie aanraadt, zijn zwaar in de minderheid. Hoe komt dat? Slechte begeleiding, te vroeg weer aan het werk moeten,… Er zijn heel veel factoren die een borstvoedingsperiode ondermijnen. Te vaak eindigt een borstvoedingsperiode niet wanneer de moeder dit wilde. Te vroeg. Wanneer moeder (en kind) er nog niet klaar voor waren. Dan is het pijnlijk natuurlijk, wanneer je overal artikels leest over de voordelen van borstvoeding. Dat is logisch. Maar wil het daarom zeggen dat er niks meer over gezegd mag worden? Moeders die ongewenst zwanger werden trekken toch ook niet ten strijde tegen seksuele voorlichting?
Het probleem met het schuldgevoel is dat het hardnekkig is. Zo hardnekkig dat moeders die ongewild gestopt zijn met voeden, zich volledig tegen andere moeders gaan keren. Zo hardnekkig dat het er voor zorgt dat moeders bij het zien van een foto van een borstvoedende moeder met hun ogen draaien, wegkijken of zelfs luidop opmerkingen geven dat het niet gepast is. Of borstvoedingsondermijnend advies gaan geven waardoor alweer een borstvoedingsperiode van een moeder in gevaar komt.
Wat is de oplossing voor deze negatieve spiraal? De oplossing moet van twee kanten komen.
Aan de ene kant moet er betere begeleiding komen voor moeders die kiezen voor borstvoeding. Er moet bijgeschoold worden bij àlle hulpverleners. Niet enkel bij vroedvrouwen en gynaecologen, maar ook bij Kind en Gezin, bij kinderartsen, huisartsen, osteopaten, eigenlijk moet iedereen die in contact komt met baby’s bijgeschoold worden over borstvoeding. Er moeten geen fabels meer verspreid worden, maar wel eerlijke informatie, er moet niet bij elk hobbeltje gepushed worden met een fles, er moet gepraat worden over langer voeden, de richtlijnen van de wereldgezondheidsorganisatie,… Er moet voorlichting en begeleiding zijn. (en dan meer dan het klassieke “breast is best”, maar echte, goede informatie en begeleiding.)
De andere kant, is de kant van de moeders, grootmoeders, buurvrouwen,… die nooit vrede hebben kunnen nemen met het einde van hun borstvoedingsperiode. Stop met bij elk artikel over borstvoeding op je paard te zitten, informatiecampagnes zijn er niet om jou persoonlijk een schuldgevoel te geven. Moeders geven geen borstvoeding om andere moeders te schofferen. Foto’s van een kind aan de borst worden niet gedeeld om je te kwetsen. Je kind gaat niet dom zijn of ziek of allergisch omdat het geen borstvoeding kreeg. Het gaat om gemiddelde cijfers, over statistieken, over kansberekening. Ja, er is een verschil in IQ tussen een kind dat borstvoeding kreeg en een kind dat geen borstvoeding kreeg. Maar dat maakt niet het verschil tussen dom of slim. Dat kan wel het verschil maken tussen mee kunnen in de maatschappij of niet bij de zwakkere kinderen. Ja, je kind heeft minder kans om allergieën te krijgen als het borstvoeding krijgt. Maar dat wil daarom niet zeggen dat borstvoeding een garantie is. Het is niet zwart of wit. Het gaat om statistieken. Voel jij je schuldig of voel je weerzin tegen borstvoeding? Ga na waar jouw pijn vandaan komt, ga er mee aan de slag om vrede te krijgen met hoe jouw borstvoedingsperiode gelopen is. Dat is beter voor je bloeddruk en je eigen gezondheid, het brengt je rust.
Zolang de borstvoedingscijfers zo laag zijn en moeders door onder andere slechte begeleiding ongewild stoppen met borstvoeding geven, blijft voorlichting nodig. Dus overheid, laat moeders vooral niet met rust maar steun ze!
