De geothermische centrale Cerro Pabellón met een oppervlakte van 136 hectare, komt in Ollagüe, 1300 kilometer ten noorden van hoofdstad Santiago de Chile, in het vulkanisch gebied El Tatio vol heetwaterbronnen, midden in een hoogvlakte.
Het “zal niet alleen de eerste geothermische centrale van Zuid-Amerika zijn, maar ook de eerste ter wereld die op 4500 meter hoogte wordt gebouwd”, zegt Marcelo Tokman, directeur van het Chileense staatsenergiebedrijf ENAP. De centrale is voor 51 procent eigendom van het Italiaanse bedrijf Enel Green Power en voor 49 procent van ENAP.
De centrale zal bestaan uit twee eenheden, die in een eerste beginfase elk een vermogen van 24 megawatt zullen leveren. Geothermie haalt energie uit aardwarmte. De centrale haalt warm water uit de ondergrond naar boven, de kracht die de stoom van dit water produceert, zet vervolgens een turbine in beweging die stroom opwekt. Het grote voordeel is dat een geothermische centrale ononderbroken energie kan opwekken, ze hangt immers niet af van de beschikbaarheid van zon of wind.
Minder CO2
Op olle capaciteit zal Cerro Pabellón bijna 340 gigawattuur stroom per jaar produceren, zegt Tokman nog. Dat is goed voor de dagelijkse stroomvoorziening van 154.000 gezinnen. Dankzij deze centrale zal per jaar ruim 155.000 ton CO2 minder worden uitgestoten, benadrukt de ENAP-topman. De eerste fase van de centrale zal begin 2017 in werking treden. Een jaar later komt er nog eens 24 megawatt bij. Op middellange termijn moet het totaal vermogen 100 megawatt bedragen.
Volgens verschillende studies is Chili een van de Latijns-Amerikaanse landen met het grootste potentieel voor geothermie. Op zijn grondgebied ligt de grootste vulkaangordel ter wereld. De Chileense overheid begon al meer dan veertig jaar geleden de mogelijkheden van geothermie te verkennen, maar dat leidde tot nog toe nooit tot een concreet project. Het land draait nu vooral op fossiele brandstoffen.
Andere Zuid-Amerikaanse landen staan minder ver met geothermie. Brazilië beschikt over de twee grootste ondergrondse zoetwaterlagen ter wereld maar die hebben geen geothermisch potentieel, zo bleek al uit een rapport van 1984. Samen met Duitsland zoekt het land naar alternatieven voor zijn energieproductie en daarbij is geothermie nog altijd een optie.
Vulkanen
Meer mogelijkheden zijn er aan de westelijke kusten van de Stille Oceaan, waar een vulkaangordel zich over zes landen uitstrekt van Argentinië over Chili, Bolivia, Peru, Ecuador en Colombia. In 1988 reeds bouwde Argentinië Copahue I, een kleine proefcentrale voor geothermie, met een vermogen van 0,67 megawatt, maar die is niet langer operationeel. Het land heeft nu wel plannen voor Copahue II, een centrale die op een productie van 100 megawatt mikt. Peru berekende in 2013 dat het een potentieel van 3000 megawattuur heeft maar concrete plannen zijn er nog niet.
Boliviaans president Evo Morales kondigde in februari 2015 aan dat het land vanaf 2019 elektriciteit naar de buurlanden zal exporteren vanuit een nieuwe centrale, Laguna Colorada. Japan financiert dit project. De centrale wordt in twee fases gerealiseerd, elk goed voor 50 megawatt.
Van de tien bestaande grote geothermische centrales in de wereld staan er drie in de Filipijnen, twee in de VS en twee in Indonesië. De drie resterende centrales bevinden zich in Italië, Mexico en Ijsland. Er werd al 52,6 miljoen eruo in de Chileense centrale Cerro Pabellón geïnvesteerd. Er zal nog 281 miljoen euro geïnvesteerd worden, deels in de aanleg van een 73 kilometer lange transportlijn, aldus nog Tokman.
Bronnen:
Planta en Chile abre las puertas sudamericanas a la geotermia
