Austerity, neo-liberalisme en de onbestaande alternatieven.

Austerity, neo-liberalisme en de onbestaande alternatieven.

maandag 13 juli 2015 23:43
Spread the love

U heeft er mogelijk al “iets” van gemerkt: het geld voor sociale zekerheid is op, maar we hebben wel miljarden voor atoombommenwerpers, de slechtst werkende en duurste op de markt. De sociale fraude swingt zogezegd de pan uit. Maar fiscale fraude en belastingontduiking zijn echter geen prioriteit. Ook al kost dit de staat en dus de gemeenschap minstens tienduizenden keren meer.
Uw huur wordt geïndexeerd, maar uw inkomen niet…

De vrije energiemarkt levert ons enkel hogere energieprijzen op en daar en boven worden de gratis delen water en energie afgeschaft. Op openbaar vervoer wordt steeds meer bespaard, terwijl steeds meer mensen hier nood aan hebben. De bedrijfswagens, extreem vervuilend en een groot deel van ons verkeersinfarct, daar wil men niet aan raken. En zo kan je al enkele pagina’s vullen.

Iedereen moet bijdragen, behalve zij die het echt aan kunnen. Want als je de rijksten wil belasten zouden ze wel eens het land kunnen verlaten. Dus hoeven de diamantairs zo goed als geen belastingen meer te betalen. Maar door de sociale zekerheid gaat ons land  failliet.

Je zou kunnen denken “Uit wat voor idioten bestaat onze regering”. Maar op uitspraken na, die gedaan worden zonder dat ze werden voorgekauwd door spindokters, lijkt dit allemaal zeer sterk georganiseerd. Hier zit wel degelijk een plan achter.

Als je beseft dat zelfs de linker vleugel van ons politiek speelveld neo-liberaal is en actief mee werkte aan het uit handen geven van onze soevereiniteit aan het groot geld, dan weet je dat we van onze “volksvertegenwoordigers” niet veel alternatieven meer moet verwachten. Hun enige doel is hun macht, die ze nog hebben, behouden. Alles en iedereen staat namelijk in het teken van de economie. En “de economie” is niet langer de kruidenier, het lokale café of de lokale markt, maar de economie is het groot geld. De 1%, of is het de 0,1%?! Een extreem kleine groep die wereldwijd zo’n 99% van het kapitaal in handen heeft. Zij zijn zogezegd onze werkgevers, terwijl ze de laatste 10-tallen jaren vooral jobs afschaften, bespaarden op lonen en zichzelf steeds hoger bonussen uit keerden.

Deze groep mensen heeft niet enkel de productie in handen, die steeds meer geautomatiseerd word, waardoor de bevolking er steeds minder aan verdient. Maar ze hebben ook de verkoop in handen door middel van gigantische ketens. De marges zijn zogezegd klein, dus er moet ook daar zo weinig mogelijk en zo goedkoop mogelijk personeel ingezet worden. 

Dit leid er dus toe dat de bevolking zelf zo goed als niets meer verdient en het beetje geld dat we nog hebben rechtstreeks in de handen van de 1% verdwijnt. Aangezien deze ketens de grote “werkgevers” zijn wordt er dan ook zeer soepel omgesprongen met hun belastingen. Je wil toch niet dat ze vertrekken.

Maar daar houd het nog lang niet op. Ook de banken, waar u uw zuur verdiende geld bewaard, zijn in hun handen. En wat doen zij met uw geld? Extra geld verdienen door het in risicokapitaal te investeren. Men gebruikt uw geld om zelf geld te verdienen, en daar moet u bankkosten voor betalen!

Lopen hun investeringen mis en vallen hun kaartenhuisjes in elkaar? Dan heb je vadertje staat, bestaande uit een hele schare neo-liberale politici, die hen een hoop geld toesteekt om uit de problemen te geraken want de banken die zijn “to big to fail, to big to jail”. Welk geld? Juist ja: ons belastinggeld. In het geval van Dexia ging dit (zo goed als) rechtstreeks als bonus naar de bedrijfsleiding. Waar ze die bonus aan verdienden, aangezien ze op de rand van de afgrond stonden, daar hebben we nog steeds het raden naar.

Dus in naam van “de economie” moeten wij, de 99%, steeds meer inleveren, in de hoop dat “de economie” dan weer beter zou draaien. Of zo verkoopt men het ons toch.

Jammer genoeg staan onze regeringen niet alleen binnen Europa:

Onlangs schoot de EU zijn bazooka af: een hoop geld wordt bijgedrukt om de economie weer op gang te trekken. Maar in plaats van dat te investeren in zij die het nodig hebben, zij die geen geld meer over hebben om te consumeren, geeft men het rechtstreeks aan de grootbanken. “Het zal wel naar beneden druppelen”. Dit is natuurlijk een fabeltje. De gewone mens ziet van dit geld niets, buiten de inflatie die het bijdrukken van geld teweeg brengt.

Had men dit geld in de “bodem” van de samenleving geïnvesteerd, dan had men elke Europeaan enkele duizenden Euro’s gegeven. Met dit geld hadden een hoop mensen nieuwe ademruimte gehad, waarmee ze hun leefomstandigheden konden verbeteren of in (eigen) projecten investeren. Dan had dit geld de reële economie een enorme boost kunnen geven. En dan was dat geld stilaan door heel de samenleving gepasseerd in plaats van binnen de 1% te circuleren.

Maar nu wordt het door investeerders en durfkapitalisten omgezet in meer geld en hogere bonussen voor hun eigen luxe. Luxe die ze kopen bij luxe merken, die los staan van de reële economie.

Het asociale beleid van onze regionale en nationale regeringen wordt actief gesteund en aangemoedigd door de dictatuur van de “Big 5” binnen Europa. Deze 5 grote landen dringen hun economische agenda op aan de kleinere lidstaten. Ondanks het gelijkheidsbeginsel dat aan de basis van Europa ligt. In Griekenland betekent dit dat de Griekse regering de plannen, waarmee ze democratisch verkozen werden, niet mogen uitvoeren.

En wat is de agenda die door Europa uitgewerkt wordt? Neo-liberaal. Alles en iedereen ten dienste van het groot geld. Een “night watch state” die er maximaal voor zorgt dat de burgers niet te snel verhongeren en dat het groot geld zijn (consumptie)-slaven in handen kan houden. Voor de rest moet je iedereen vrij laten, inclusief de vrijheid om anderen, minder gegoeden of dissidenten, tot slaaf te maken.

Deze agenda, die sinds Tatcher, zich sneller en verder verspreid is ook de agenda van N-VA, VLD en uiteindelijk alle andere klassieke partijen. Deze gaat ervan uit dat er geen samenleving is. Alles en iedereen concurreert tegen elkaar om de bovenhand te halen. Om te winnen! Daartoe breekt men stap per stap onze fel bevochten sociale wetten en vrijheden af. Want wie sociale zekerheid heeft is niet gemotiveerd om op zoek te gaan naar een job of ‘werk’. Uit experimenten blijkt dit echter pure quatsch. Mensen die sociaal en economische zekerheid hebben zullen inderdaad minder geneigd zijn om in loondienst te treden. Zij zullen eerder eigen projecten uitbouwen en zelfstandig worden of hun kinderen zelf op voeden in plaats van ze in een crèche te moeten droppen, stel je voor!

Met behulp van de EU en onder druk van gigantische globale corporaties voert men nu dus een agenda uit die niet enkel onze sociale zekerheid, maar ook de rechtstaat België stukje per beetje afbreekt.

De globale crisissen van de laatste decennia hebben al meermaals bewezen dat deze vrije neo-liberale markt zichzelf op blaast. Dat dit systeem als het niet zwaar gereglementeerd en gecontroleerd wordt enkel kan leiden tot gigantische crisissen. Aangezien links de laatste decennia vaak mee aan de macht was hebben veel mensen het, in mijn ogen terechte, gevoel verraden te zijn. Door jaar na jaar compromissen te sluiten en kleine stukken van de staat te privatiseren, bijvoorbeeld de “sale and lease back” operaties, gaven onze regeringen steeds meer macht in handen van de “vrije markt”. Dus stemt men als reactie op “het alternatief”, partijen die als oplossing voor het falende systeem voorstellen nog extremer door te gaan met dit systeem. Vuur bestrijden met nog meer vuur dus…
Hier door krijgt deze “vrije markt” steeds meer greep op de basistaken van de overheid energie, water, openbaar vervoer, loopbaanbegeleiding, communicatie,… En via lobbyisten hebben ze ook een zware vinger in de pap als het op wetgevingen aan komt. Zo kunnen ze de staat dwingen repressiever op te treden tegen zij die niet mee kunnen of willen, of gewoon alle (sociale) rechten stap per stap af schaffen. Tegelijkertijd dwingen ze dan voor de gigantische firma’s en consortiums enorme voordelen af.

Alles is business geworden. Niets is nog een service aan de burger. Niets kan gratis zijn omdat alles winst moet maken & de winst dient gemaximaliseerd te worden. Buiten arbeid, want dat is een zware kost, die de economie blijkbaar niet meer kan dragen. Dit is ook wat de EU nu aan Griekenland opdringt: verder privatiseren van overheidsinstellingen zodat de staat minder kosten zou hebben. Daardoor dalen echter ook een hoop inkomsten van de staat, alsook van de burgers. Een neerwaartse spiraal dus.
Deze winstmaximalisatie zorgt er voor dat zij, die al veel hebben, steeds sneller steeds meer bezitten en dat al de rest, de 99%, steeds achteruit boert. Die winst komt namelijk ergens vandaan. Dit is waarom een volledig vrije markt zichzelf op blaast: op een gegeven moment is er een kleine groep die alles in handen heeft en een enorme groep die niets meer heeft en overgeleverd is aan de willekeur van de elite. Ofwel stort het systeem dan ineen, aangezien de consumptie dan stil valt. De kans is dan niet onbestaande dat we weer wereldwijd naar rasechte slavernij gedwongen worden om toch te kunnen overleven bij gratie van de elite. Of deze bevolking komt in opstand zoals enkele eeuwen geleden tegen de adel en we heffen de laatste privileges op die nog overbleven na de Franse, Amerikaanse,… revoluties.

Er is wel een alternatief.

Tegenwoordig wordt het ons zeer zwaar ingeprent: “er is geen alternatief”. We moeten door gaan met de austerity, de besparingen, afbraak van onze sociale zekerheid en rechten,… want anders zal de economie in storten. “Iedereen” moet besparen en offers brengen. Maar uiteindelijk blijkt uit de genomen maatregelen dat “iedereen” gelijk staat aan wie arbeid/loondienst verricht, geen werk meer vind, of een immigratie-achtergrond heeft. De top van de piramide: die blijft volledig buiten schot.
Meer zelfs: onze regeringen subsidiëren de industrie op verschillende manieren met als uitleg dat dit zou leiden tot nieuwe jobs. Van deze nieuwe jobs komt echter niet veel in huis. In deze tijden van automatisatie en robotica is het immers interessanter om zo veel mogelijk werknemers te vervangen door robots. Die zijn goedkoper op lange termijn, werken 24/7, worden nooit moe, staken nooit,…
Naar schatting zeker 75% van de arbeid die tegenwoordig verricht wordt zou binnen behoorlijk korte tijd geautomatiseerd kunnen worden. In het huidige economische systeem staat dit gelijk aan een gigantisch jobverlies.
Maar dit kan wel degelijk anders! Door de economie ten dienste te stellen van de mensheid en de opbrengsten van de automatisatie te herverdelen over de gemeenschappen, in plaats van deze rechtstreeks naar de 1% te laten vloeien, kan iedereen een menswaardig inkomen hebben gecombineerd met een, naar moderne maatstaven, enorme hoeveelheid “vrije tijd”. Waarom zouden wij immers werken als robots als we dit door echte robots kunnen laten doen? De vrijgekomen tijd kunnen we dan investeren in onze kinderen, familie en vrienden, in creativiteit en eigen projecten.

We moeten dan wel uit onze rol van werkgever/werknemer, of is het meester en knecht, durven stappen. We moeten dan het “geloof” van ons af zetten dat zij die veel geld hebben dat (eerlijk) verdient hebben. Want de meesten in de 1% genieten van iets dat ons, de 99%, ontzegd wordt: een basisinkomen dat er voor zorgt dat ze nooit hoeven te werken! Het enige dat ze moeten doen is de portefeuille die bij hun geboorte rond de nek gehangen werd, gevuld met aandelen, obligaties, eigendommen,… herinvesteren. Deze portefeuille, gepaard gaande met het dogma dat we leiderschap nodig hebben, maakt ons tot slaven en de 1% tot onze meesters, de nieuwe aristocratie. Nog inhaliger en met nog minder schroom dan in het ancien regime. Met de politiek als slippendragers.

Het wordt dus hoog tijd om de Franse revolutie, wereldwijd dan, af te werken en effectief te gaan voor vrijheid, gelijkheid & broederlijkheid in plaats van de huidige repressie – extreme ongelijkheid en onderlinge concurrentie. Syriza (als deze niet instort na de knieval voor de schuldeisers), Podemos, de Indignado’s, Piratenpartijen & bewegingen, … allemaal stellen ze onderbouwde alternatieven voor. Als we er in geloven, er aan mee werken, en onze eeuwige honger naar meer laten varen en vervangen door solidariteit. Als we eens stoppen met de schuld steeds op de zwaksten af te schuiven en eens durven kijken naar wat onze eigen acties teweeg brengen. Onder andere in het stemhokje.

Door de macht steeds in handen te geven van zij die ons onderdrukken gaan we nooit of te nimmer meer vrijheid krijgen. Deze gaan we zelf moeten afdwingen. Bij voorbeeld door de particratie te kapen en van binnen uit aan te passen, zoals de piraten willen doen.
Zo lang we “sterke leiders” gehad hebben is het gepaard gegaan met zware repressie, haat, oorlogen en uitbuiting. Waarom blijven wij als bevolking hier dan in geloven? Laat ons onze basiswaarden van vrijheid, gelijkheid, broederlijkheid en universele mensenrechten eindelijk eens stevig vast leggen in grondwetten zodat deze niet genegeerd kunnen worden zoals nu, en dit aan vullen met een echt democratisch systeem gebaseerd op gemeenschappen ipv natie staten of etnische afkomst.

Laat ons debatteren over de alternatieven en ons verenigen in plaats van onderling ruzie te maken over punten, komma’s en de zogezegde onmogelijkheid om dit systeem aan te passen. Want dit systeem is niet stokoud zoals men ons doet geloven, maar gloednieuw, en kan even makkelijk als het ancien regime omver geworpen worden. Als we hier op een vreedzame manier in kunnen slagen en zo doende iedereen een menswaardig leven in vrijheid, gelijkheid & broederlijkheid kunnen gunnen dan staan we als samenleving al een hele stap verder. Dan kunnen we dit misschien zonder als hypocrieten over te komen over deze aardbol uit dragen. Niet uit aloud imperialistisch oogpunt, maar om iedereen op deze aardbol de kans te geven een vrij, menswaardig en gezond leven te leiden, zich te ontwikkelen en in vrede naast elkaar te leven.

take down
the paywall
steun ons nu!