Wie is er bang van rauwe melk?

zaterdag 4 juli 2015 02:19
Spread the love

Europa is de bewaker van wat goed is voor ons. Zelf moeten we niet meer nadenken. Ooit al eens afgevraagd waarom we geen melk rechtstreeks van de koe mogen drinken? In vroegere tijden werd gedacht dat er ziektes als tuberculose overgedragen konden worden via de melk. Enkele generaties geleden was er misschien wel een probleem met hygiëne op de boerderij. De melk werd in open emmers vergaard, de melk werd op warme zomerdagen, in een melkkit, ondergedompeld in de waterput om te koelen. En af en toe verdronk er wel eens een kat in de melk. Even doorroeren en de melk was terug goed voor consumptie want veel te waardevol om weg te gooien.

Maar we mogen hopen dat we nu geëvolueerd zijn. Vanaf de uier tot de koeltank blijft de melk in een gesloten circuit zodat er van buitenaf geen vuil bij kan. Ook stalen kunnen beter onderzocht worden op ziektekiemen als vijftig jaar terug. Toch blijft Europa vast houden aan het verbod om rauwe melk, dit is melk dat geen verhitting heeft doorstaan zoals pasteuriseren of steriliseren, op de markt te brengen.  Waarom eigenlijk? Zou het niet leuk zijn mocht de klant onverwerkte melk kunnen kopen? 

In de jaren tachtig werd de melkquota ingevoerd als wapen tegen de landbouwoverschotten als daar waren, de legendarische melkplas en de boterberg.  Dit betekent dat elke boerderij in Europa een vastgelegde hoeveelheid melk mocht aanleveren. Ging men daar over, dan moest de boer een boete betalen. De productie werd dus van bovenuit gestuurd, wat wel een erg communistische manier van denken was. Geleidelijk is onze maatschappij rechtser geworden zodat dergelijke regels, het idee alleen al van geleide markteconomie, verbannen moeten worden. Dit jaar is de melkquota zonder boe of ba afgeschaft. Elke landbouwer wordt weer losgelaten om te produceren naar eigen goeddunken, lees, als het maar meer is als de boer-gebuur. De prijs van de melkveekalfjes is alweer aan het stijgen wat wijst dat er geïnvesteerd wordt in een aangroei van de melkveestapel. We kunnen ons dus weer verwachten aan de komst van een geldverslindende melkplas, in de realiteit een magazijn met melkpoeder, en een boterberg. Vooral de Noord Europese landen varen daar wel bij want het zijn zij die dat vooral doen in het ietwat kouder klimaat. Voor elke ton boter opslag krijgt men 20 euro subsidie. Op de duur wordt het gewoon een geldgewin om boter op te slaan. Als ze uiteindelijk niet verkocht wordt, moet ze vernietigd worden. Mocht men ze toch ergens op de wereldmarkt kunnen dumpen, ook goed.

Nu, van waar komt die boter? Uit de melk zodat volle melk van 3.5 % melkvet naar halfvolle melk, met 1.5% melkvet, gebracht wordt of zelfs magere melk wordt. In plaats van een boterberg aan te gaan maken, kunnen we beter de volle melk als rauwe melk verkopen en als een nieuw product op de markt te brengen. Natuurlijk wel aan strenge hygiënische regels en gebruiksaanwijzing zoals verbruiken na openen van het pak. Het liefst ook koken voor gebruik zoals men doet voor het aanmaken van pudding. Dat is toch weer een streep lekkerder dan die halffabricaten die nu in de winkelrekken liggen. Echt dodelijk kan rauwe melk niet zijn want ik heb het twintig jaar lang elke avond gedronken… en ik leef nog. 

En nu we toch bezig zijn over koetjes en kalfjes. Laten we de enkele miljarden aan koeiensubsidies aan de Grieken schenken en wij zullen dan als consument de boer zijn melk wel naar waarde betalen, zodat die daar geen schade aan moet lijden. Die halve euro per liter zal het verschil ook niet maken. Waarom wordt de landbouw eigenlijk zo hard gefinancierd? We praten hier al gauw over meer dan dertigduizend  euro subsidie vanuit de Europese Gemeenschap voor een landbouwbedrijf van 150 koeien. Zien we dan echt de koeien liever dan de Grieken? 

take down
the paywall
steun ons nu!