Even leek het erop dat het weer roet in het
eten zou strooien. Tijdens de speech die Lebuïn D’Haese gaf voor Hart Boven
Hard, begon het plots fel te regenen en te waaien. De aanwezige actievoerders
haastten zich naar binnen waar de korte toespraken verder gezet konden worden. 

Volgens D’Haese staat het handelsverdrag haaks
op de beginselen van burgerbeweging Hart Boven Hard. “Het TTIP maakt normen
inzake milieu, gezondheid, arbeidsmarkt, cultuur enzovoort ondergeschikt aan de
commercie van multinationals.” 

Het
Transatlantic Trade and Investment Partnership (TTIP) is een verdrag dat de
handel tussen Europa en de VS makkelijker zou moeten maken. Het houdt in dat
alle beslissingen die overheden nemen niet in de weg mogen staan van de handel.
Bovendien wordt de regelgeving voor producten gelijk getrokken. In de VS en
Europa zouden volgens het verdrag met andere woorden dezelfde wetten moeten
gelden voor dezelfde producten. 

Voorstanders
geloven dat een betere toegang tot elkaars markten jobs zal creëren, net als
een grotere koopkracht voor burgers en minder kosten voor bedrijven. Alleen
wordt steeds duidelijker dat de vrijhandelsakkoorden enkel grote bedrijven ten
goede zullen komen en negatieve effecten hebben op het dagelijks leven van de
burger. 

Zo
ziet het ernaar uit dat de minder strenge (vaak Amerikaanse) regels de norm
zullen worden. Kippen die met chloor ontsmet werden, mogen momenteel in Europa
bijvoorbeeld niet verkocht worden, maar liggen in de VS wel in de rekken. Maar
wetgeving rond arbeid en sociale verworvenheden staan door het akkoord op de
helling. Het technische TTIP-dossier dat aanvankelijk vooral boven de hoofden
van de mensen onderhandeld werd tussen Europa en de VS, heeft dan ook af te
rekenen met een groeiend protest in heel Europa. Meer dan twee miljoen
handtekeningen voeren de druk op de Europese Commissie op. 

Protest van onderuit

“In Duitsland en Frankrijk, maar ook in
Wallonië hebben veel steden en regio’s zichzelf TTIP-vrij verklaard,”  vertelt Lebuïn D’Haese. “Als we het grote
geweld van de economische dictatuur van multinationals willen ombuigen, zal dat
alleen gebeuren door de druk van ons, burgers van alle hoeken, pleinen en
straten.” 

Districtsschepenen Stephanie Van Houtven
(sp.a), Zohra Othman (PVDA) en Marij Preneel (Groen) voegen daar unisono aan
toe dat “het TTIP alles is wat Borgerhout niet wil zijn. Het TTIP grijpt in
op de levenskwaliteit van onze burgers en beknot bovendien de vrijheid van de
lokale besturen,” klinkt het. 

Daarmee is Borgerhout de eerste TTIP-vrije
gemeente in Vlaanderen. In heel België organiseren verenigingen zoals Hart
Boven Hard, Tout Autre Chose, D19-20 en Transat het protest tegen de
vrijhandelsakkoorden. Verschillende Waalse gemeentes zijn al TTIP-vrij. In
Leuven voert Groen de druk op om de stad TTIP-vrij te maken en in Gent verzamelen burgers en organisaties handtekeningen die het stadsbestuur ertoe
moeten aanzetten het voorbeeld van Borgerhout te volgen.

Op Twitter waren er gisteren kritische geluiden te
horen over het Borgerhoutse initiatief. De actie is immers puur symbolisch. Als
gemeenten zichzelf TTIP-vrij verklaren, heeft dit geen juridische gevolgen.
Volgens Hart Boven Hard gaat dat argument echter niet op. De gemeentes dragen
door dit soort acties bij aan de sensibilisering van burgers. Net zoals dat
gemeentes zich in de jaren tachtig atoomwapen-vrij verklaarden, is het vandaag
belangrijk om het protest van onderuit te organiseren. “Dit is zonder meer een belangrijk signaal,” besluit de burgerbeweging.