Hoorzitting Hart boven Hard: een maat voor niets?

Hoorzitting Hart boven Hard: een maat voor niets?

In het voorjaar lanceerde Hart boven Hard een petitie om gehoord te worden in het Vlaams Parlement over de beleidsplannen die verregaande autonomie willen geven aan de steden en gemeenten. De burgerbeweging zelf kreeg het woord niet, maar een aantal middenveldorganisaties en andere actoren mochten hun zegje komen doen.

vrijdag 5 juni 2015 10:36
Spread the love

Gemeenten moeten van de Vlaamse regering meer autonomie krijgen en zelf kunnen kiezen en invullen hoe ze de beschikbare middelen besteden. De 130 miljoen Vlaamse subsidies worden vanaf 2016 netjes verdeeld en via het Gemeentefonds aan de gemeenten overgeheveld. Die middelen kunnen de gemeenten dus vanaf volgend jaar naar eigen goeddunken besteden. “Gemeentebesturen hebben een beter zicht op de lokale noden”, is men van mening bij de Vlaamse regering

Hart boven Hard zag echter meteen een
aantal valkuilen: 
– De huidige decreten inzake lokaal jeugd-,
cultuur- en sportbeleid zijn nog maar twee jaar in voege en werden niet
geëvalueerd. 
– Er werd nauwelijks overleg gepleegd met de
betrokken sectoren. 
– Evenmin werd onderzoek gedaan naar de mogelijke
impact van de maatregelen. 
– Heel wat gemeenten bevinden zich in lastige
financiële papieren. Het is dus niet langer evident dat alle
gemeenten verder investeren in jeugdwerk, kinderopvang, armoedebestrijding of
cultuur. Gemeenten die hun begroting in evenwicht willen krijgen, zullen
makkelijk verleid worden om de beschikbare middelen elders in te zetten. 
– Wat met participatie? Waarom werd er
geen overleg gepleegd met het middenveld, met de organisaties en bewegingen die actief zijn rond de betreffende thema’s?

In het voorjaar lanceerde Hart boven Hard een petitie met de concrete vraag om gehoord te worden in de bevoegde commissie in het Vlaams Parlement. De burgerbeweging zelf kreeg het woord niet, maar er werd wel gevolg gegeven aan de oproep. Een aantal middenveldorganisaties en andere actoren mochten hun zegje komen doen.

Hoorzitting

De meest uiteenlopende bewegingen en actoren uitten in de commissie hun bezorgdheid over de regeringsplannen. De Vlaamse Jeugdraad en het Kinderrechtencommissariaat, het Vlaams Instituut voor Sport- en Recreatiebeleid (ISB), de Federatie Sociaal-Cultureel Werk (FOV), de Vereniging voor
Vlaamse Cultuur- en Gemeenschapscentra (VVC), de Vlaamse Vereniging
voor Bibliotheek, Archief en Documentatie (VVBAD), de academische wereld (in de persoon van professor Bestuurskunde Filip De Rynck) en Netwerk Tegen Armoede: allen konden concrete vragen en verzuchtingen
op tafel leggen.

Sommigen grepen aan het eind van hun tussenkomst de kans aan om
Hart boven Hard expliciet te bedanken. De burgerbeweging kreeg dan wel het woord niet, aanwezig was ze wel. Leden en
sympathisanten kwamen de sprekers in stilte aanmoedigen. De
talrijke Hart boven Hard-buttons mochten evenwel niet mee naar binnen en
moesten netjes worden afgegeven aan de security. “Geen politieke boodschappen in het Parlement.” 

Die talrijke opkomst stond in schril contrast met het aantal aanwezige parlementariërs. Hooguit vijftien commissieleden daagden op en Open VLD bleef zelfs compleet afwezig. Een indicatie dat deze hoorzitting een maat voor niets zou blijken?

Jeugdwerk en Jeugdbeleid onder druk

De Vlaamse Jeugdraad omkadert en verbindt meer dan twee miljoen kinderen en
jongeren in Vlaanderen. Dat doen ze met een budget van 72 miljoen euro. Wanneer steden en gemeenten worden ontheven
van de bestaande doelstellingen voor jeugdbeleid en jeugdwerk, dan dreigen die
sectoren het lastig te krijgen, aldus de voorzitter van de organisatie. De effecten van de regeringsplannen zijn niet
gemonitord en dus onzeker.

Maar liefst 86% van de lokale jeugddiensten
geeft aan dat bepaalde doelstellingen
niet zouden worden uitgevoerd zonder de Vlaamse middelen voor jeugd. Besparen op kinderen en jongeren is geen
goed idee. De jeugdraad wil dat de Vlaamse overheid de rechten van kinderen en
jongeren erkent en initiatieven opzet die hun participatie bevorderen.

“Vlaanderen moet investeren en omarmen in
plaats van besparen en loslaten.”

Kinderrechten

Ook het Kinderrechtencommissariaat
formuleerde een aantal aanbevelingen inzake de rechten van kinderen en
jongeren. Kinderrechtencommisaris Bruno Vanobbergen wees erop dat lokale besturen gevoelig moeten gemaakt worden voor de rechten van
kinderen en jongeren en hier de nodige tools voor krijgen. Hij signaleerde ook een aantal reële risico’s:

– Door een gebrek aan duidelijke monitoring
krijgt men een minder goed zich op hoe het met kinderen en jongeren gaat. 
– Er dreigt onduidelijkheid over
verantwoordelijkheid: wie is aan te spreken voor welke kwesties. 
– De decentralisering in andere landen toont
aan dat kwetsbare kinderen riskeren uit de boot te vallen.

Ook hier dus een pleidooi voor degelijke
ondersteuning, monitoring, participatie en evaluatie en bijzondere aandacht
voor de noden van kwetsbare groepen.

Extra besparing

Het Netwerk Tegen Armoede wees erop dat
de gemeentelijke autonomie de ongelijkheid tussen burgers kan doen toenemen.
Zonder monitoring, sturing en ondersteuning is het moeilijk om doelstellingen
te bereiken. De Vlaamse regering bespaart sowieso al bij
de verenigingen. De mogelijke impact van de geplande maatregelen dreigt dan ook een
extra besparing teweeg te brengen.

Het Netwerk tegen Armoede stelt nu al vast
dat middelen die bedoeld zijn voor armoedebestrijding, al te makkelijk naar
prestigeprojecten of electoraal interessanter plannen gaan. Heel wat bestaande
initiatieven rond kansengroepen zijn net het gevolg van verplichte decretale
criteria. Het valt ook nog te bezien of de lokale
besturen klaar zijn voor dit extra “vertrouwen”.

Het Netwerk pleit voor een armoedetoets op
deze nieuwe regelgeving, een concrete vraag die al gesteld werd aan bevoegd
minister Homans, maar tot nader orde geen antwoord heeft gekregen. Daarnaast wenst het platform een Vlaams
beleids- en kwaliteitskader voor de lokale besturen en, net als
alle andere sprekers, een degelijke monitoring en evaluatie van het beleid. 

Recht op cultuur en participatie

FOV, VVC
en VVBAD hielden een pleidooi voor het recht op cultuur van elke
burger. De organisaties maken zich zorgen over de
plannen van de Vlaamse regering. Wat met gelijkwaardige toegang tot
informatie, educatie, ontspanning, ontmoeting, kunst en cultuur? Hoe kunnen participatie en inspraak gegarandeerd
worden? 

Al deze organisatie spraken de reële vrees uit voor verschraling
van het aanbod en wijzen er op dat de ondersteuning van het lokaal engagement
ernstig onder druk komt te staan. Ze riepen de beleidsmakers op tijd te nemen voor
expertise, debat en visie en de kar niet voor het paard te spannen.

dagelijkse newsletter

take down
the paywall
steun ons nu!