De wetenschappers
rangschikten 27 metropolen met meer dan 10 miljoen volgens de manier waarop
ze grondstoffen verbruiken en afval genereren. Hoewel de steden maar goed
zijn voor 6,7 procent van de wereldbevolking, consumeren ze samen 9,3 procent
van alle elektriciteit en produceren ze 12,6 procent van alle
afval.

Toch zijn er grote verschillen tussen de megasteden onderling op
het vlak van consumptie en afval. Die verschillen zijn onder meer te wijten
aan de ligging en gemiddeld inkomen. Koudere steden als New York en Moskou
gebruiken bijvoorbeeld meer energie voor verwarming, en rijkere inwoners
consumeren meer en genereren meer afval.

New York is op de drie
onderzochte vlakken de slechtste leerling van de klas. Een New Yorker
gebruikt gemiddeld 24 keer meer energie dan een inwoner van Calcutta in
India, en produceert 15 keer meer afval.

Doordacht beleid

Ook
blijken er grote verschillen tussen steden die qua ligging, grootte en
rijkdom vergelijkbaar zijn.

Zo telt New York 12 miljoen minder inwoners
dan Tokio, maar verbruikt het toch heel wat meer energie, vergelijkbaar met
een extra olietanker om de anderhalve dag. Tokio is zuiniger dankzij onder
meer een goed uitgebouwd openbaar transport, doordachte infrastructuur en
aandacht voor lekkage in het watervoorziening.

Megasteden zijn
wereldwijd snel aan het groeien, en ze benadrukken dan ook het belang van een
doordacht beleid om het energieverbruik en de afvalberg binnen de perken te
houden. “We hebben het niet over beslissingen op korte termijn en voor één
verkiezingscyclus”, zegt ingenieur Chris Kennedy van de Universiteit van
Toronto, die de studie leidde. “We hebben het wel over langetermijnbeleid
voor infrastructuur die steden jaren- of decennialang vorm
geven.”