Op 23 november 2010 werd door het BIE (Bureau International des Expositions) officieel bekendgemaakt dat de 34ste editie van de wereldexpo zal plaatsvinden in de Noord-Italiaanse stad Rho, vlak buiten Milaan.
Het project werd door de Italiaanse organisatie meteen erg groots aangepakt. Italië vatte het plan op om de grootste wereldexpo tot nu toe te organiseren. Zo zouden er bij opening 60 landenpaviljoenen moeten staan – Shanghai had er maar 42. Er nemen 145 landen, waaronder ook België, deel aan de wereldtentoonstelling.
Maar die grootheidswaanzin bleek de organisatie tijdens de constructie zuur op te breken. Op minder dan een maand voor de opening was nog maar 21 procent van de werken volledig afgerond – twee derde van de werken waren begin april nog steeds niet in de fase van afronding. Nu is de EXPO in Milaan wel niet de eerste wereldexpo die kampt met vertraging. Zo was bij de opening van de wereldexpo in Hannover (2010) één tiende van de werken niet afgerond, in Shanghai bedroeg dat ruim één vijfde.
Corruptie
De slome vooruitgang van de werken op het EXPO-terrein zijn niet de enige zwarte randjes aan het EXPO-verhaal. Eerder al werd de algemeen manager Angelo Paris, samen met een zestal handlangers, opgepakt op verdenking van fraude. Paris zou smeergeld aanvaard hebben in ruil voor openbare aanbestedingen op het EXPO-terrein.
Opvallend, want de man werd eerder in verbrand gebracht met één van de grootste corruptieschandalen uit de Italiaanse geschiedenis. Het betreft de zogenaamde operatie mani pulite, waarbij om en bij de 5.000 mensen verdacht werden van fraude en op een bepaald ogenblik zelfs meer dan de helft van de Italiaanse parlementsleden zich in nauwe schoentjes bevond.
Dure inkomtickets
Door de schandaaltjes en de vertragingen zijn de kosten van de tentoonstelling flink opgelopen. Zo kostte de EXPO al een dikke 460 miljoen euro, waarvan zo’n 43,5 miljoen naar zogenaamde ‘veranderingen tijdens de werken’ (lees: vertragingen) gegaan zijn. Geld dat de organisatie terug probeert te winnen door onder meer de ticketverkoop.
Dat zal de EXPO-bezoeker zeker voelen in zijn portemonnee. Ren ticket in voorverkoop kost 27 euro per persoon voor een vaste datum. Voor een datum naar keuze betaal je 32 euro. Wie daarbovenop nog een exclusieve show van Cirque du Soleil wil meepikken, legt daarvoor nog eens minstens 25 euro op. Twee volwassenen met twee kinderen betalen in voorverkoop tot 84 euro. En wie daarnaast ook nog iets wil eten of drinken, zal daarvoor opnieuw diep in zijn zakken moeten tasten.
De Italiaanse belastingbetaler, die reeds flink betaalde voor het project, zou zich voor minder verslikken in zijn cappuccino. Mede daardoor groeide tijdens de aanleg van het EXPO-terrein het protest van de Italiaanse bevolking tegen het project zienderogen.
“Te laat zijn zit in ons DNA”
Premier Matteo Renzi probeert ondertussen de meubelen te redden, want Italië moet absoluut een positieve draai geven aan het kostelijke project. “Het zit in ons DNA om alles op het einde af te werken”, zei Renzi met een kwinkslag tijdens een bezoek aan de werf midden maart. Op zijn twitterpagina zijn de laatste tijd bijna alleen maar (positieve) berichten over de EXPO terug te vinden.
De organisatie No-Expo, die in 2007 ontstond als protestbeweging tegen EXPO 2015, laat zich alvast niet vangen door het optimisme van de Italiaanse premier.Onder de noemer #NoEXPOMayDay roepen ze op massaal op straat te komen tegen ondermeer de slechte werkomstandigheden van de arbeiders op het EXPO-terrein. Ook de volgende dagen staan protesten op het programma.
Vorige week mondden de betogingen al uit in relletjes, het wordt afwachten of het protest in de Italiaanse modestad de komende dagen wat rustiger zal verlopen. Zeker is dat de Italiaanse premier een paar onrustige nachten tegemoet gaat.
© 2015 – C.H.I.P.S. StampMedia – Niels Timmermans
