ACV op zoek naar nieuwe adem tegen 'harteloos beleid'

Het ACV-congres ging over 'zeggenschap'. Inspraak dus in bedrijven, regeringsbeleid en in de vakbond zelf. In het Duitse systeem van mittbestimmung spelen vakbonden een rol in de raad van bestuur van bedrijven. Zover wil het ACV niet gaan, maar toch werd het voorstel om werknemers als waarnemer toe te voegen aan de raad van bestuur op tafel gelegd.

Het voorstel werd unaniem naar de prullenmand verwezen. “Wij blijven vasthouden aan ons huidig zeggensschapsmodel via ondernemingsraden, comités PB, syndicale afvaardiging en de eigen overlegorganen in de openbare sector en het onderwijs.” De vakbond wil dat model versterken maar er komen dus geen experimenten met waarnemers. In dezelfde zin wordt financiële participatie van werknemers in het bedrijf afgewezen.

In de 81 krachtlijnen die op het congres voorlagen, gaat nogal wat aandacht naar diversiteit: gelijkheid tussen mannen en vrouwen en meer aandacht voor werknemers met een migratieachtergrond. De vakbond gaat ervoor zorgen dat de militantenkernen in bedrijven een afspiegeling zijn van het personeelsbestand. Opvallend is ook dat het ACV zich gaat verzetten tegen elk verbod op religieuze of levensbeschouwelijke symbolen.

De komende maanden en jaren gaat het ACV ook het debat heropenen over een collectieve arbeidsduurvermindering met loonbehoud.

De vakbond hield ook het stakingswapen en alle andere actiemiddelen tegen het licht. Het ACV zet in op samenwerking met organisaties die dezelfde doelen nastreven en wil ook een breder draagvlak creëren rond de acties, door bijvoorbeeld bondgenootschappen te sluiten met gebruikers van openbare diensten. Die zullen creatiever en vernieuwender zijn. Al werd eraan toegevoegd dat het stakingswapen zal gebruikt wordt als dat nodig is.

Betogen en vandalisme

De discussie over actiemiddelen gaf aanleiding tot een bewogen toespraak van Ferre Wyckmans, algemeen secretaris van de christelijke bediendevakbond. Hij slaagde er daarmee in om een krachtlijn met een veroordeling van geweld en vandalisme op betogingen te schrappen. “Zonder de betoging van 6 november had die krachtlijn hier niet gestaan. De media focusten op het geweld op het einde van die betoging maar de ware geschiedenis zal oordelen dat dit een betoging zonder weerga was met 120.000 syndicalisten en andere mensen die op straat kwamen tegen de regering. Wij zijn al 127 jaar een verantwoordelijke vakbond zonder krachtlijn over geweld en vandalisme en dat zullen we ook de komende 125 jaar zijn”, aldus Wyckmans.

ACV-voorzitter Marc Leemans haalde als vanouds zwaar uit naar de rechtse regering. Al somde hij ook op wat de vakbonden met hun acties al gemilderd hadden. “Het ACV sprong in elk mogelijk gaatje om tot oplossingen te komen. Wij schrikken er niet voor terug om onze handen eens vuil te maken, voor onze leden en voor alle werknemers”, zegt Leemans.

Leemans belooft dat het verzet tegen deze regering nog niet buiten adem is. “We zitten op een gevaarlijk hellend vlak van harteloos beleid, zonder mededogen, zonder medeleven. Een Staatssecretaris voor Asiel en Migratie die – in de uren na de verschrikkelijke ramp in de Middellandse Zee, waarbij honderden gewone mensen hun wanhoopstocht naar een beter leven met de dood bekochten – durft opperen dat men beter niet meer boten onderschept omdat het anders een aanzuigeffect heeft. Een Vlaamse vice-Minister-President die vindt dat racisme relatief is. En die als Minister van Armoede uitkraamt dat je toch geen geld verspilt aan dure kinderopvang voor werkloze armen, om te verhinderen dat “die kinderen thuiszitten of meegenomen worden op café”. Een federaal parlementslid dat vindt dat werklozen harder naar werk zullen zoeken “als ze hun rekeningen niet meer kunnen betalen”. En als ze van Berber-afkomst zijn, dan ziet hun partijvoorzitter een duidelijk verband met verhoogde criminaliteit. Het belooft niet veel goeds als hun federale fractieleider aankondigt dat ze in de komende weken hun partijprogramma nog harder naar voren duwen. Met een campagne van 1 miljoen. Is dit om recht te praten wat heel krom is? Deze coalitie tilde zich voor vijf jaar in het zadel. En dus mag ze rekenen op vijf jaar van verzet.”

In het kader van dat verzet kondigde de ACV-voorzitter ook juridische procedures aan tegen de indexsprong. “We kregen die niet van tafel. Niet via actie. Niet via overleg. En dus vragen we een vernietiging via het Grondwettelijk Hof. De federale overheid kan algemene maatregelen nemen inzake inkomens. Maar dit is niet hetzelfde als selectief enkel de werknemers en sociale uitkeringen treffen en bijvoorbeeld niet de verhuurders en al die andere inkomensgroepen die veel beter tegen een stootje kunnen.”

De vakbond wil ook van zich laten horen in de discussie over de tax shift. “Het ACV beet zich vast in de rechtvaardige fiscaliteit, in de tax shift, in de eerlijke vermogensfiscaliteit, in een voldragen vermogenswinstbelasting. En we lossen niet. Onder geen beding! Het eindresultaat hebben we niet in handen. Deze regering zegt dat dit geen materie is van overleg met sociale partners. Maar ze zal ons niet verhinderen dat we er syndicale materie van maken.”