Reportage, Nieuws, Samenleving, Gent -

Gent kleurt: magere Pegida-opkomst, swingende Hart Boven Hard-actie

Na een eerdere verboden bijeenkomst in Antwerpen, verzamelde Pegida maandagavond op het Sint-Baafsplein in Gent. Daar betoogde men tegen de “islamisering van Europa”. Twee kilometer verder hield Hart Boven Hard als tegenactie een volksfeest op het Rabotplein. Een verslag van een avondje islamhaat versus diversiteit en plezier.

dinsdag 14 april 2015 00:07
Spread the love

Waar Pegida vorige
maand in Antwerpen geen goedkeuring had gekregen voor haar manifestatie, daar is
dat in Gent wel het geval. Veel effect op de opkomst blijkt het
evenwel niet te hebben. Op het Sint-Baafsplein staan amper 150 sympathisanten. Veel
minder dan de 300 à 500 mensen waar organisator Rudy Van Nespen op had
gehoopt. In Antwerpen kwamen nog tweehonderd mensen naar het Hendrik
Conscienceplein. En in vergelijking met de Pegidabetoging in Dresden tezelfdertijd, kan het
Gentse resultaat helemaal als een peulenschil beschouwd worden. Daar sprak de
extreemrechtse politicus Geert Wilders zo’n 10.000 mensen toe.

Enige
teleurstelling moet Van Nespens deel zijn. Al laat de
Pegidawoordvoerder dat niet merken wanneer hij het woord neemt en zijn
medebetogers toespreekt. Die aanhangers – vooral mannelijk, blank en sommigen getooid
met Vlaamse vlaggen – laten hun onderlinge gesprekken even voor wat ze zijn en
luisteren aandachtig.

“Islamisering van
Europa”

Erg verrassend is Van Nespens boodschap niet. Het doel van Pegida is na de Antwerpse betoging
onveranderd gebleven. “Het bestrijden van de islamisering van Europa” en
“het verdedigen van de westerse waarden” zijn nog steeds de topprioriteiten.
Deze statische manifestatie moeten we volgens Van Nespen zien als “een eerbetoon
aan de Vlaamse slachtoffers van de islamterreur”.

Erg snel is
het plein bijna leeggelopen. Opmerkelijk, want het uur tijd dat Pegida van Stad
Gent kreeg om te betogen is nog lang niet verstreken. Twintig minuten heeft de
beweging nog, maar op het Sint-Baafsplein staan slechts nog een achttal
groepjes wat na te keuvelen. Daaronder bevinden zich veel betrokken gezichten,
merk ik op.

Drukbewoonde picknick en speeches

Een veel vrolijkere
sfeer is er die avond op het Rabotplein. Daar houdt burgerbeweging Hart Boven
Hard een picknick in het groen. Ruim 500 mensen eten er samen en luisteren naar
enkele korte speeches. Die worden gegeven door Ercan Tok, voorzitter van de
Turkse moskee in de Gentse Rabotwijk, en Geertje Franssen van Hart Boven Hard
Gent. Die laatste legt me uit wat de bedoeling is van “het volksfeest.”

“Hart Boven Hard heeft tien hartenwensen en één daarvan is ‘diversiteit is
realiteit’. Diversiteit is echter niet enkel realiteit, we vinden dat het ook
een meerwaarde is voor de samenleving. Bovendien bevinden we ons met de hele
samenleving in economisch woelige tijden en moeten we met z’n allen eens temeer aan hetzelfde zeel trekken. Daarom
willen we met deze ludieke actie een positieve boodschap laten horen.”




“Niet
voor niets hebben we onze bijeenkomst ‘Fête Divers’ genoemd”, vult Cathy Heyman
(31), lid van de burgerbeweging, aan. In alle diversiteit willen we samen
feestvieren. Respect en gelijkheid zijn daarbij de norm. Dat is erg
verschillend van hetgeen waar Pegida voor staat: ongelijkheid en wantrouwen
tegenover elkaar.”

Diversiteit in alle vormen

Een bal rolt mijn richting uit. Die gooi ik terug naar de
voetballende kinderen. Het gaat om
enkele jongens met een migratie-achtergrond. En dan valt me pas echt op: deze bijeenkomst
vertegenwoordigt de diversiteit waarover Franssen sprak. Jong en oud en mensen
met verschillende achtergronden en huidskleuren lopen hier door elkaar. Sommigen
dansen op wereldmuziek, anderen zitten liever wat neer. Bij die laatste groep
tref ik Denizli, een oudere dame van Turkse afkomst aan.

“Ik ben hier om de boodschap van dit evenement kracht bij te zetten. Die
stelt dat gelijkheid, respect en samenhorigheid centraal staan en daar sluit ik
me volledig bij aan. Ik wil namelijk ook gewoon samenleven met gelijk wie.”

Een boodschap die Elsje Hoedt (72) ondersteunt. “Vroeger
vocht het ene dorp tegen het andere dorp, nu willen sommigen vandaag mensen van een andere achtergrond tegen elkaar opzetten. Dat is toch
absurd? De mensen die zo’n haatdragend discours hanteren, zijn vaak oude,
angstige mensen. Gelukkig verdwijnt die generatie langzamerhand en maakt ze plaats
voor een meer ruimdenkende jeugd”, besluit de kranige dame met een knipoog.

dagelijkse newsletter

take down
the paywall
steun ons nu!