Na eerder Madam Liesbeth Homans (weet u nog wel:
“Migranten zorgen zélf voor de potgrond waarin racisme kan
groeien”) is het thans blijkbaar de beurt aan Bart De Wever om een bedenkelijke aanval te lanceren op (enkel)
een welbepaald deel van onze migrantenbevolking.

De Wever beweert in Terzake op Canvas op 23.03.2015 dat hij
nog nooit een Aziatische migrant heeft ontmoet die zich slachtoffer
van racisme voelde.

1.

Of De Wever flagrant aan
het liegen is, kan ik niet weten, vermits ik niet eens weet of hij
überhaupt ooit al een Aziaat heeft ontmoet. Maar ik durf zijn
bewering zéér sterk te betwijfelen…

Ikzelf heb al letterlijk
honderden Oost-Aziatische mensen ontmoet (meestal professioneel
inzake hun verblijfsstatuut, maar ook soms als buurtbewoners:
Chinezen, Vietnamezen, Oeigoeren, Kirgiezen, Taiwanezen, Flippijnen,
Koreanen, Indonesiërs, etc…)

En meerdere hebben
mij wél al verteld over de racistische wijze waarop zij hier
geregeld worden behandeld, dus radicaal in tegenstelling tot wat De
Wever in Terzake insinueert: van het obligate uitschelden
voor spleetoog, over het uitlachen met hun ‘domme taaltje’ (“ching
ping pong…”) naar een hamburgerverkoper die meende grappig te
zijn door aan een Koreaanse klant mee te delen “Hamburger no good
for you! Is no dog meat and no cat meat inside! Hahaha”, of de
kassierster in een Lidl die over een Kirgizische klant die werd
tegengehouden op verdenking van diefstal (ten onrechte, zoals
achteraf bleek) tegen de andere klanten opmerkte “Weet ge waarom
die zo’n spleetogen hebben? Dat is om beter te kunnen loeren wat ze
gaan stelen!” tot extreem beledigende opmerkingen over verdelging
van ongedierte in Hiroshima, of hoe hun nonkel destijds in Korea wel
weg wist met “het gele gevaar”

2.

Ik heb ook al zéér
vele mensen ontmoet uit Pakistan, Bangladesh, Afghanistan, Iran,
India, etc…, uit het iets minder verre Oosten, zeg maar.

Het staat totaal haaks op mijn (wees gerust: zeer uitgebreide) ervaring, maar op het eerste gezicht lijkt het dat De Wever met zijn bewering in Terzake ook
heeft willen beweren dat Pakistani, Bengalen, Singalezen, Indiërs,
Pashtun, Oezbeken, Iraniërs, etc… evenmin klagen over racisme?

Ik denk evenwel dat dit niet het geval is maar vrees veeleer dat De Wever gewoon vergeten was dat Azië niet enkel volkeren “van het
oriëntaalse type” kent, maar dat ook het enorme gebied van
Thailand tot Oost-Turkije in Azië ligt.

Dat soort
vergissingen lijkt overigens niet geheel ongewoon in N-VA-middens; herinner
u onze actuele staatssecretaris voor asiel en migratie, Theo
Francken die het had over de “Indiaanse
diaspora”, terwijl hij mensen uit India bedoelde…

Maar dit is
eigenlijk niet eens zo belangrijk; ook al kunnen we meewarig het
hoofd schudden bij warhoofden die Sikhs uitschelden, denkend dat dit
(omwille van hun tulband) extremistische moslims zijn, of die
Iraniërs voor “vuile Arabieren” uitschelden.

3.

Wat écht kwaadwillig lijkt aan de uitspraak van De Wever, is dat hij
impliciet maar wel onmiskenbaar, voorhoudt dat het blijkbaar énkel
migranten uit Afrika (Noord- en zwart Afrika) zouden zijn die zich
beklagen over racisme.

Daarmee slaat hij
twee vliegen in één klap:

• één: vermits
  er blijkbaar geen klachten zijn van “Aziaten” (volgens de
  perceptie van De Wever, en diens aardrijkskundige inzichten althans) toont dit aan dat onze autochtone
  bevolking eigenlijk helemaal niet, minstens niet zonder meer,
  racistisch is
  tegenover mensen van duidelijk vreemde afkomst

• twéé: vermits
  énkel Afrikanen klagen, én onze bevolking au fond helemaal niet
  racistisch is (zie immers: één) kàn het wel niet anders dan dat
  de problemen die Noord-Afrikanen en zwarte Afrikanen beweren te
  ondervinden, uitsluitend aan henzélf te danken zijn, m.a.w. wanneer
  autochtone mensen hen bestempelen als luiaards, profiteurs, dieven,
  domkoppen, vuilakken, etc… dan kan dit énkel maar zijn omdat zij
  …luiaards, profiteurs, dieven, domkoppen, vuilakken, etc… zijn!

Als
ik een verkeerde redenering maak, gelieve me uit te leggen waarom.

Ik
leer graag bij.

Ik
zal wellicht de laatste zijn om te beweren dat de multiculturele
samenleving één groot lief en vrolijk festival is, maar deze
uitspraken van De Wever en kompanen vervullen mij met
weerzin.