Opinie -

Charlie Hebdo: solidariteit in plaats van polarisering

In de maand die volgde op de aanslag op Charlie Hebdo, de gijzeling in de supermarkt en de politieactie in Verviers, zagen we hoe de regering Michel-De Wever daarvan cynisch misbruik maakte om de samenleving verder te polariseren en te militariseren. Intal verzet zich hiertegen. Tegenover die politiek van angst en verdeel-en-heers plaatsen wij solidariteit en samenwerking.

woensdag 11 februari 2015 22:39
Spread the love

Op 7 januari werd Parijs opgeschrikt door de aanslag op de redactie van Charlie Hebdo. Tijdens de aanslag en de gijzelingen die erop volgde werden uiteindelijk 17 mensen vermoord. Intal veroordeelde dezelfde avond al de aanslag, maar waarschuwde ook voor de mogelijke recuperatie van de aanslagen, wat uiteindelijk gebeurde.

Explosie van racisme

Na de aanslagen in Parijs rook politiek rechts al snel haar kans om een verdeel-en-heers-aanpak te ontwikkelen. Van (praktiserende en niet-praktiserende) moslims werd verwacht dat ze zich zouden distantiëren van de aanslagen. De discussie rond integratie staat weer hoog op de politieke agenda, zij het dat deze herleid wordt tot het probleem van radicalisering van moslimjongeren. Een hele gemeenschap wordt zo gestigmatiseerd en herleid tot één aspect van haar identiteit. Zo wordt er verder gepolariseerd en worden groepen actief tegen elkaar opgezet.

Intal herinnert eraan dat de jonge moslimstrijders niet zo lang geleden blijkbaar wél “goed geïntegreerd” waren. Dat was toen ze op voorspraak van onze politici naar Syrië vertrokken om te vechten tegen de regering van president Assad. Vice-Eerste Minister Reynders spiegelde hun zelfs een standbeeld voor bij hun terugkomst (1). Het enthousiasme voor de oorlog in Syrië ging zo ver, dat gewezen Eerste Minister Verhofstadt de stafchef van het zogenaamde Vrije Syrische Leger, Selim Idriss, uitnodigde om te komen spreken in het Europees Parlement (2).  “Geef hun wapens”, zo pleitte hij enthousiast.

Nu die Belgische jongeren getraind en onder invloed van extreemrechtse jihadisten terugkeren, is het enthousiasme voor hun ‘vrijheidsstrijd’ bekoeld. Hun misdaden zijn plots een excuus om een hele gemeenschap te stigmatiseren.

De explosie van racisme, verdachtmakingen, verplichtingen om zich te distantiëren omdat men anders vanzelfsprekend voor deze terreur zou zijn, toont vooral aan dat een aantal Belgen de Belgen met een migratie-achtergrond nooit volledig aanvaard hebben. De socio-economische achterstelling en de vernedering die daarmee gepaard gaat, zijn een extra reden waarom sommige Belgische jongeren radicaliseren (3). De repressieve maatregelen die nu getroffen worden om het radicaliseren tegen te gaan zullen hun effect dan ook missen, zolang er geen initiatieven genomen worden om aan de achterstelling en uitsluiting iets te veranderen.

Het leger in de straat

Tegelijkertijd namen onze beleidsmakers de oorlogstaal van de jihadi’s over. Zo maakte onze Eerste Minister duidelijk dat “de schrik van kant moet wisselen” (4). De media deden mee en namen deze oorlogstaal gretig over.

In het verlengde van de visie van de regering Michel-De Wever verschenen er Belgische militairen in het straatbeeld. Zo werden de moorden in Parijs het ideale excuus om deze plannen uit het regeerakkoord versneld door te voeren. “Het leger sluipt de hele maatschappij binnen”, schreven we hierover al in oktober 2014 (5). Of dit de schrik van kant doet veranderen, is nog maar de vraag.

Dat de dagelijkse confrontatie met het leger het gevoel van onveiligheid net versterkt, is ondertussen duidelijk geworden. En dat mag niet verbazen. Intal is vertrouwd met gemilitariseerde landen (de Filipijnen, Colombia, Palestina, …) en kan getuigen dat dit niet de meest veilige landen zijn.

Westerse inmenging als voedingsbodem voor terreur

Op 16 september 2014 schreef intal dat “…IS (en Al Qaeda) het product is van 35 jaar inmenging en oorlog in het Midden-Oosten” (6). In de eerste plaats steunt het Westen om de haverklap de meest extreemrechtse jihadisten. Zo trainde de CIA al in de jaren 70 de eerste moedjahedien, onder wie Osama Bin Laden, om de invloed van de Sovjet-Unie in Afghanistan terug te dringen. Een zelfde aanpak werd recentelijk toegepast om Khadaffi in Libië omver te werpen en wordt vandaag herhaald om regime change in Syrië af te dwingen.

Ten tweede is er de innige relatie van de Westerse regeringen met het oerconservatieve Saudi-Arabië en Qatar. Die twee landen zijn de ideale springplank om de westerse agenda in de moslimwereld door te drukken. Het extremisme dat Saudi-Arabië blijft exporteren lijkt wel het minste van de westerse regeringen hun zorgen. Zolang ze olie oppompen aan gunstige voorwaarden en ze hun inkomsten uitgeven (aan wapens) in het Westen, zal daar niet snel verandering in komen.

Tot slot zijn ook de westerse militaire interventies in Afghanistan (2001), Irak (1991 en 2003) en Libië (2011) de ideale voedingsbodem om de rekrutering van de jihadisten op volle toeren te laten draaien. Terrorisme is het antwoord en de uitweg die jihadisten bieden aan de arme, onderdrukte en door oorlog tot wanhoop gedreven bevolking. Of het nu Fransen, Belgen of Irakezen zijn.

De dynamiek omkeren

Meer dan ooit lopen spanningen tussen bevolkingsgroepen hoog op en loert de massahysterie om de hoek. De overgrote meerderheid van de mensen wordt vandaag geconfronteerd met een crisis die mensen in het isolement duwt en waarin alle problemen worden geïndividualiseerd. Hierdoor verliest men uit het oog wat ons met elkaar verbindt en hoe de hele bevolking vooral bezorgd is om de toekomst van hun kinderen, ons land en de wereld.

De stigmatisering van de islam die vandaag wordt gepromoot is een deel van het probleem. Solidariteit en samenwerking tussen mensen van eender welke achtergrond in onze samenleving horen het antwoord te zijn op de terreur van alle kanten.

Daarom roepen we op tot steun aan Hart Boven Hard / Tout Autre Chose waarin verschillende organisaties, personen en groepen zich verenigen om via dialoog, samenwerking en gezamenlijke actie tot een oplossing voor socio-economische en maatschappelijke problemen te komen. Het biedt een positief antwoord op de verdeeldheid die vandaag gepromoot wordt omdat het gaat over thema’s die iedereen aan gaan.

Maar we moeten ook over onze landsgrenzen kijken. Intal ijvert ervoor dat België stopt met haar buitenlands beleid dat de extreemrechtse jihadisten in de kaart speelt. De militaire inmenging in Irak en Afghanistan moet onmiddellijk stopgezet worden. Op diplomatiek vlak moet de aanpak voor de crisis in Syrië en Oekraïne volledig omgegooid worden. Er moet ingezet worden op overleg om zo een verdere escalatie tegen te gaan. Op economisch vlak moet de wapenhandel met landen zoals Saudi-Arabië, die het terrorisme verder aanzwengelen, stop gezet worden.

Tot slot moet onze regering het leger van de straat halen. De binnenlandse veiligheid is een taak van de politie. De aanwezigheid van militairen vergroot enkel het onveiligheidsgevoel. Intal vraagt dan ook om een klacht in te dienen bij het Ministerie van Defensie om de militairen van de straat te halen. Je vindt de nodige informatie in bijlage.

1http://www.hln.be/hln/nl/957/Binnenland/article/detail/1619714/2013/04/22/Reynders-We-moeten-ons-beschermen-tegen-terugkerende-moslimstrijders.dhtml

2http://www.hln.be/hln/nl/960/Buitenland/article/detail/1591689/2013/03/06/Syrische-rebellenleider-vraagt-EU-om-einde-wapenembargo.dhtml
3http://www.demorgen.be/binnenland/-samenleving-draagt-wel-schuld-a2186768/
4http://www.lalibre.be/archive/charles-michel-la-peur-doit-changer-de-camp-54b8463c3570c2c48ad6e3e9
5http://www.intal.be/nl/article/regeerakkoord-michel-i-zet-op-meer-oorlog
6http://www.intal.be/nl/article/intal-verzet-zich-tegen-belgische-deelname-aan-oorlog

Foto: Joaquim Da Fonseca – Tekst: Luis, Samira, Ilse, André, Marc-Antoon, Mario, Roeland, Emma, Hafed, Mohammed, Bruno, Geert, Anuschka, Lars, Ilbana, Grégory

take down
the paywall
steun ons nu!