Femma

Over Tina, Plato en Femma

'Mensen zijn het kotsbeu enkel consument te zijn', de open brief van Oikos-coördinator Dirk Holemans, heeft diverse reacties opgeroepen. Hier volgen de indrukken van vrouwenorganisatie Femma.

donderdag 29 januari 2015 12:47
Spread the love

There
is no alternative (Tina). Er is geen alternatief voor dit
beleid. Een veelgehoord mantra dezer dagen. Voor Tina zijn het
topdagen. Ze heeft vele aanbidders, vooral onder diegenen die de
gevestigde orde niet graag in vraag stellen.

Aan Tina kleeft
een gevaarlijke kant. Ze tast onze autonomie aan. Ze snoert ons de
mond. Ze suggereert bij monde van haar aanbidders dat we niet meer
mogen nadenken over onze maatschappij. En laat dat nu net uniek
menselijk zijn: nadenken over verleden, heden en toekomst, kritisch
reflecteren en verhalen verzinnen. Geen dier doet het ons na. Zeggen
dat er geen alternatief is, is mensen in hun mens zijn beknotten.

‘Dit beleid’
is een beleid van langer en meer betaald werken. Nodig om de
gevestigde orde in stand te houden. Met als prettige bijwerking –
even cynisch worden – dat je ook minder tijd hebt om te kunnen
nadenken over onze samenleving en de uitdagingen die ze biedt. Handig
voor de Tina-aanbidders. Zo worden zij minder in vraag gesteld.
Tijdsfilosofe Joke Hermsen verwijst in haar boek Kaïros in dit
verband naar Plato. Een tiran heeft er alle belang bij om zijn
mensen zo hard mogelijk te laten werken. Zo hebben ze minder tijd om
na te denken. Een democratisch staatsman zorgt voor een goed
evenwicht tussen werken en rusten. Plato, vandaag brandend actueel.

Femma, een
kranige dame van bijna honderd, houdt niet van Tina. Als feministe kaart
ze structurele machtsongelijkheden aan en schopt ze op een hoffelijke
manier tegen de schenen van de gevestigde orde. Femma bekritiseert
niet alleen, maar biedt ook alternatieven. Niet te nemen of te laten,
wel als uitnodiging tot reflectie.

Een
samenleving heeft recht op tijd. Mensen moeten voor elkaar en
zichzelf kunnen zorgen, los van het marktgebeuren. Er moet tijd zijn
voor (klein)kinderen, voor mantelzorg, voor vrijwilligerswerk en voor
op café gaan. Een democratie heeft recht op burgers die over haar
nadenken en haar mee vormgeven.

Voor
Femma is het de afgelopen jaren erg duidelijk geworden: we moeten
minder betaald gaan werken. De veertigurenwerkweek is een relict uit
het kostwinnersmodel. Voor velen, en vooral voor vrouwen, niet
haalbaar en onze samenleving betaalt er een hoge prijs voor. Femma
schuift daarom het nieuwe voltijds naar voren: de dertigurenwerkweek.
Het nieuwe voltijds staat niet op zich maar is onderdeel van Femma’s
visie op de combinatie van arbeid en gezin, een visie die je vindt op
www.femma.be.

take down
the paywall
steun ons nu!