Over macht, frustratie, angst en arrogantie…

maandag 19 januari 2015 16:08
Spread the love

1. ‘Het pad naar de hel ligt bezaaid met goede
bedoelingen.’ 

Uit de reacties die ik rond mij hoor en lees, blijkt
weer eens dat enkel kennis van de actualiteit en de geschiedenis, overigens
geschreven door de overwinnaars, niet voldoende is om waardevolle standpunten
in te nemen. Om een gelukkig leven te leiden en een wereld te creëren die niet
alleen ons maar ook de toekomstige generaties veilig kunnen stellen is het nodig
om naast de feitenkennis ook inzichtelijke verbanden te leggen. Of dit nu gaat
om het begrijpen van een ideologie, een religie of een cultuur, er is meer
nodig dan geschiedenisboeken, nieuwsberichten en gezond verstand om een beeld
te krijgen dat bij benadering kan verklaren wat er in de wereld gebeurt.  

Ik ben overtuigd dat (regerings)leiders altijd vanuit
de beste bedoelingen handelen: hun ideologie verzekert een betere toekomst. Helaas,
wanneer een mens gelooft in de absolute waarheid verliest hij zijn ware
kritische houding. Onze westerse geschiedenis bulkt van de mechanismen en methoden
die  hierin zeer succesvol gebleken zijn.
Het moet een waar genot zijn voor machthebbers om hieruit een keuze te maken.
Machiavelli blijkt actueler dan ooit en de democratie, waarin het geluk van de
gemeenschap beoogd wordt,  komt al lang niet
meer op het eerste plan. 

In de huidige westerse hoogtechnologische maatschappij
lijken de mechanismen om de ideologie door te voeren complex en beter te
verbergen; het is dus begrijpelijk dat ook verstandige en genuanceerde mensen misleid
worden. Onze hoge levensstandaard maakt dat we allemaal veel te verliezen
hebben: slechts een heel moedige en bewonderenswaardige elite is bereid om zijn
eigen comfort op het spel te zetten voor
een democratische toekomst. We kunnen niet genoeg respect hebben voor en eer betuigen
aan de slachtoffers van Charlie Hebdo. Maar wat voor nut heeft hun dood als we
blind blijven voor wat er zich afspeelt onder de oppervlakte van het maatschappelijk
strategische toneel?

2. ‘La peur fait mauvais conseil’  

De huidige (en hopelijk laatste) stuiptrekkingen van machtssystemen
zijn eenvoudig te verklaren: angst werkt verblindend.  We moeten  durven leven. Dat is de boodschap die de
cartoonisten van Charlie Hebdo ons met de opoffering hun eigen leven willen
duidelijk maken. Ondanks al de goede bedoelingen die beleidsleiders vermoedelijk
écht hebben, zijn we allemaal moreel verplicht hen te wijzen op hun
opportunistische bedoelingen. Durven echte oppositie vormen is noodzakelijk om
deze lijdende democratie in leven te houden. 
Humor is hier een heel sterk wapen: het is slechts een tekening of een
woord, relativeert, neemt de angst weg, toont de feiten in hun juiste dimensie en
laat ons inzien dat er altijd een uitweg is.  

Het recht op leven is een basisrecht en behoort alle
mensen toe. Mensen die anderen kwaad aandoen, sommigen zelfs met de dood als
gevolg, hebben een mentaal  probleem,
moeten (tijdelijk) uit de samenleving en kunnen en moeten geholpen worden. Hier
treed ik Dr.Wim Distelmans volledig bij.

Elk mens heeft recht op hulp en genezing. Elk mens,
hoe wanhopig zijn situatie ook is, kan gered worden. Wij leven hier in een
luxe-maatschappij waar de mens erin geslaagd is vele natuurlijke fenomenen te
verklaren en ook het menselijk brein diep te doorgronden. Laten we deze
wetenschap enkel positief gebruiken en radeloze mensen helpen om de juiste weg
te vinden, niet via de religie of een andere mooi geconstrueerde ideologie,
maar door het redelijk verstand te ontwikkelen en het evenwicht tussen fysiek,
mentaal, emotioneel en intuïtief lichaam te herstellen. In de V.S. hebben
‘rehab.’ programma’s hoopgevende resultaten: zelfs zware delinquenten kunnen herstellen als ze zich deze balans terug
herinneren.  

Terroristen hebben duidelijk een ontspoord moreel
(mentaal) probleem maar zij leggen wel de zwakste plekken van de maatschappij
bloot: zij raken diep en dwingen ons  er aandacht
aan te geven. Dat terrorisme een foute manier is om van je vrijheid gebruik te
maken en zo falende structuren in de
maatschappij aan te klagen leidt geen twijfel: dit konden we reeds afleiden uit
de Baader-Meinhof terreur. De enorme beveiligingen, repressie en controle als
gevolg daarvan in alle Europese landen hebben blijkbaar niet gebaat want
vandaag is terreur nog steeds een even grote bedreiging. Hoe correct de visie van
een terrorist ook kan zijn, de manier waarop ze ageren is fout. Maar als een gefrustreerde
burger alle mogelijke manieren heeft uitgeprobeerd om gehoord of geholpen te
worden en er wordt nooit (echt) naar geluisterd of er wordt geen rekening
gehouden met diens noden, dan raakt een enkeling volledig uit balans en gaat
die, samen met zijn verwanten, tot het uiterste…

Mensen die moorden zijn ten einde raad en vragen aandacht
op de meest extreme manier. Het radicaal vernietigen van hun ‘schreeuw uit
frustratie’ lost het probleem niet op, het schakelt slechts de symptomen uit.
Bovendien vergoeilijkt het hun daad en
zal het leiden naar meer provocatie en wordt het dus een argument om meer tegengeweld te gebruiken.
Handelen uit frustratie en opgekropte woede is dus begrijpelijk maar nooit goed
te praten. Handelen uit angst is ook begrijpelijk maar nooit verantwoord. Enkel
vanuit rust en inzicht kan een situatie opgelost worden. We moeten allemaal beseffen
dat geen enkele situatie zo uitzichtloos is dat we de wapens moeten grijpen om
te doden. 

3. Vrijheid boven veiligheid 

Mensen hebben allemaal de kracht van het denken. Wij
zijn onszelf verplicht deze te ontwikkelen in de mate van de ons gegeven
mogelijkheden. Vrije mening is een recht van iedereen. Zelfs in gebieden waar
deze niet geuit mag worden heeft de mens de mogelijkheid om een eigen
gedachtenwereld te ontwikkelen. In onze westerse maatschappij genieten we van
het recht op vrije meningsuiting en heeft iedereen
een stem die gehoord moet worden.
Slechts geloven in je eigen absolute waarheid richt duidelijk veel onnodige schade
toe, langs beide kanten. Niet kunnen (h)erkennen van je ongenuanceerdheid is
een gevaarlijke valkuil! Een mens die zijn zwakheden niet erkent en kennis, technologie
en wetenschap aanwendt om zijn eigen ideologie door te drukken, voert geen
democratisch beleid. Dat hij/zij hiervoor angst als middel gebruikt en
conflicten met geweld aanpakt in plaats van te luisteren naar de noden van al zijn burgers en zo de problemen bij
zijn eigen wortel durft aan te pakken is niet echt bekommert om zijn medemens. Repressie
kan nooit een staat van rust verzekeren: het is een ‘contradictio in terminis’.
Mensen die ‘vrede’ uitschreeuwen, voeden het bestaan van oorlog. Wapengeweld vergroot
alleen de angst, is provocatief en heeft gevaarlijke neveneffecten en ‘als je
een grens trekt, wie bepaalt die en wie gaat die bewaken?’  (B.De Wever-Reyers Laat-Afl.3 2015)  

Wanneer we zelf onze verantwoordelijkheid voor onze vrijheid dragen zal deze mooie en
rijke mensheid verder evolueren, zo niet zal ze uiteindelijk gedoemd zijn
zichzelf te vernietigen. Dat is een natuurwet: je oogst wat je zaait.  

De enige les die we kunnen leren is dat de meest
vernielende ziekte voor de mens de arrogantie is: het blinde geloof in
superioriteit, de exploitatie van alles, de competitie, het opdelen in groepen,
exclusief boven inclusief verkiezen, krampachtig vasthouden aan de eigen
waarheid, kortom: Het Grote Gelijk en de ernst waarmee dit neergezet wordt. Je
vindt deze helaas in alle gradaties, in alle geledingen van de maatschappij. 

We  kunnen
hiervan genezen door zelf terug meer verantwoordelijkheid op te nemen, door de
moeite te doen om  zelf na te denken en
open te staan voor inzichten en door alle kritiek te evalueren die anderen ons geven.
We mogen ons niet laten leiden door de angst en moeten vooral blijven
vertrouwen. Het is onnodig naar controle
of macht te streven, het is beter ons terug te leren bekommeren om de noden van
anderen, in plaats van slechts aan ons eigen comfort en materiële rijkdom te
denken. We moeten leren onze tekortkomingen te durven erkennen en open te staan
om deze kwetsbare plekken sterk te maken en ons daarvoor te laten helpen. Dit is een moeilijke taak, maar het loont:
niet alleen voor onszelf, maar zeker ook voor de toekomstige generaties. Zo
hoeft niemand  zich meer gefrustreerd te
voelen want elke mens heeft recht op
een gelukkig leven. 

take down
the paywall
steun ons nu!