“Vragen bij de grote mars van de vrije meningsuiting”

donderdag 15 januari 2015 11:32
Spread the love

Toen onze vliegtuigen opstegen om IS te gaan bombarderen, dacht ik: hier komen aanslagen op ons grondgebied van. Maar ik schijn de enige te zijn geweest. Ja, dit nogal belangrijke detail wordt door zowat alle commentatoren vergeten: wij zijn in oorlog tegen IS. Franse en Belgische vliegtuigen bombarderen IS, onder Nato-vlag weliswaar. Terecht misschien. Maar het blijft een feit dat represailles tegen doelwitten hier een zekere logica hebben: jullie bombarderen ons, wij slaan terug met aanslagen. En die logica gaat terug tot de illegale invasie in Irak, die verkocht werd als wraakactie voor 9/11 (hoe ongelofelijk dat nu ook moge klinken). Dus iedereen kon weten dat zodra we gingen bombarderen er vroeg of laat aanslagen zouden komen. Te meer daar Syrië-strijders terugkeren en dus wij met getrainde en geharde soldaten te maken hebben. 

Deze oorlogslogica speelt rechts en extreemrechts in de kaart. Sommige mensen willen al te graag het leger op straat, … en nu Frankrijk nog meer militairen op straat stuurt, lijkt het hek van de dam. Ik vrees dat dit voor De Wever het alibi zal zijn om zijn droom van het leger op straat uit te voeren… Maar het is niet omdat Frankrijk altijd al een beetje een politiestaat is geweest, dat wij dat voorbeeld moeten volgen. Iedereen weet dat dit geen zin heeft, en alleen maar politiek theater is. Het leger op straat heeft maar één goede reden: de uitzonderingstoestand spelen. Dit is werkelijk puur politiek misbruik van de situatie, en wel uiterst sinistere politiek. De uitzonderingstoestand dat is niet niks: dat opheffen van de grondwet om het systeem te verdedigen, of scherper geformuleerd: aantasten van onze vrijheden om de vrijheid te verdedigen. De Wever is geen democraat, maar een ‘neocon’ van het zuiverste water: neoconservatieven houden van gespierde politiek door middel van uitzonderingsmaatregelen, sterke mythologie (identiteit is altijd gebaseerd op vrome leugens), gecombineerd met extreem neoliberalisme. En Jambon is geen ‘110 kilo democratie’ zoals hij in de krant niet zolang geleden zei. 

Een bevriende journalist met wie ik nogal eens aan de lijn hang, lachte me ‘s avonds uit: ‘als je niet in Brussel maar in Parijs naar de mars was geweest, dan had je samen met Netanyahu gemanifesteerd. Denk daar maar eens over na’. Dat piekte toch een beetje. Het was gewoon een schande. Een staatsterrorist van eerste orde. 2000 Palestijnen op zijn geweten, een oorlogsmisdadiger zonder meer. En dat loopt daar vooraan in de stoet om te protesteren tegen terrorisme. 2000 doden in Gaza, ook en vooral vrouwen en kinderen. Nu, Hollande had hem liever niet gezien, dat kan ik begrijpen, dus voor één keer pleit de Franse regering onschuldig maar Bibi moest natuurlijk de joodse doden letterlijk en figuurlijk komen recupereren voor Israëls glorie. Ik word hier lichtjes misselijk van. 

Een mens zou van minder de dingen dooreen beginnen slaan. “Je suis Charlie Koulibaly”, vat dat gevoel van misselijkmakende verwarring en hypocrisie goed samen, het kan misschien beter, maar toch niet zo kwaad. Enfin, heel kwaad, boosaardig zelfs, maar niet zo slecht. Toch minder erg dan de profeet Mohamed weer eens te kakken zetten, zoals Charlie Hebdo doet op de cover van zijn nieuwe nummer. Nee, nee: de man zit in de gevangenis. Dat is nu toch wel helemaal van de pot gerukt. Lopen daar miljoenen mensen in Parijs en elders met potloden omhoog om de vije meningsuiting te verdedigen, maakt die vermaledijde Dieudonné een scheve, boze grap en hup, hij wordt prompt opgepakt. Nikske vrije meningsuiting. “Ophemeling van terrorisme”, luidt de aanklacht. Dat is ver gezocht. Juridisch glad ijs, flinterdun gewoon, nee, echt, ronduit belachelijk. Echt niet grappig meer. 

Verwarring en schijnheiligheid alom. Wij zijn in oorlog, maar we weten het niet of willen het niet weten. Het leger moet per se op straat, hoewel dat geen zin heeft, en oorlogsmisdadigers mogen hier komen rouwen maar grappenmakers van het verkeerde soort worden opgepakt, een dag na een miljoenenmars voor vrije meningsuiting. O wee, de verwarring is totaal. In welke mars liep ik eigenlijk zondag? En U?

take down
the paywall
steun ons nu!