Charlie Hebdo weggevaagd, in één klap, weg. De Franse hebdomadaire die van satire en spot hun savoir-faire maakte. De behoeder die ons behoedde van mensen die zichzelf te serieus namen, waar geen lach vanaf kon. Hard, spottend, smakeloos, weergaloos, hilarisch…alles en iedereen ging voor de bijl. Tragisch de mond gesnoerd, vrijheid van het woord, de sublimatie van een beschaving. La France, le pays de la fraternité, égalité et liberté zoals president Hollande plechtig zei tijdens zijn toespraak op het Elysée. Hij vergat enigszins dat datzelfde presidentiële huis de voorloper van Charlie Hebdo, Hara-Kiri, verbood, omdat die spotte met de dood van president De Gaulle. Zo ontstond een week later na het verbod Charlie Hebdo, Charlie verwijzend naar Charles De Gaulle. Satire de hors catégorie als je het mij vraagt. Ik vergeef het bij deze salonsocialist Hollande voor zijn vergeetachtigheid over de geschiedenis van La Patrie en ik gun hem de kans om van deze tragedie gebruik te maken om zijn tanende populariteit toch nog wat op te krikken. Het cynisme beste lezer wordt er niet beter op naarmate de tekst vordert, u bent gewaarschuwd. Ik vind het namelijk onbegrijpelijk hoe onze samenleving omgaat met deze tragedie en het laat vooral zien dat onze maatschappij gespleten en selectief is. Gespleten omdat een aanslag voldoende blijkt te zijn om mensen te laten splijten in een wij/zij stelling. Het hoeft u dan ook niet te verwonderen dat deze gebeurtenissen extreemrechts in de kaart spelen en dat de pagina’s zoals Pegida Vlaanderen als paddenstoelen uit de grond komen. Anderzijds ook gespleten omdat het laat zien dat de maatschappij lijdt aan een meervoudigepersoonlijkheidsstoornis, waar pluraliteit opeens een stoornis wordt en multicul, flauwekul. De politieke instrumentalisatie is al volop aan de gang met de man van het Schoon Verdiep op kop. De Wever maakte onmiddellijk gebruik van deze tragedie om de linkerzijde te bestempelen als de oorzaak van de aanslag, waarbij Barones (what’s in a name) Doornaert hartstochtelijk haar hoofd op en neer liet gaan als goedblijken. Arme Meryem zat erbij en keek er naar, het plat populisme werd haar te veel denk ik. Not in my name zouden ze moeten roepen die moslims. Die moslims toch. Eigenlijk zegt De Wever dat als je moslim bent en je je niet uitspreekt , je dan schuldig bent, totdat je het tegendeel bewijst. Divide et impera. Vind je het erg dat ik onze maatschappij niet indeel op basis van religies, etniciteit en seksualiteit en dat ik ze niet tegen elkaar ga uitspelen voor politiek gewin? Vind je het erg dat ik niet meega in jouw polariserende retoriek van wij/zij ? Dat ik gelijkheid, gerechtigheid en vrijheid als het hoogste goed zie vanalle mensen? En dat ik net met die mensen een fort wil vormen ter bescherming van die waarden ongeacht hun kleur en achtergrond? Dat het ontzettend cynisch is van je om moslims ter verantwoording te roepen terwijl Ahmed de politieman koelbloedig werd vermoord en dat de grootste slachtoffers van het extremisme (ja ja hoor, u voelt hem komen ) moslims zijn. Ik zou als ik Bart was me meer bezighouden met het intoom houden van de vredelievende KVHV jongetjes, kwestie van ze wat in het gareel te houden en niet helemaal in het extreme te laten vervallen. Zo kom ik moeiteloos tot mijn volgend punt van selectieve verontwaardiging en empathie. Ik snap, lieve mensen, de selectiviteit van mededogen niet goed en ik vind het hypocriet misplaatst. Waarom veranderen mensen vandaag opeens massaal profielfoto’s en hashtaggen ze erop los en niet vorige week ofzo? Onwetendheid sust het geweten zoet en bij deze een kleine ontnuchtering en bloemlezing over de harde realiteit van het menselijk leed op deze aardbol : op dit ogenblik stroomt er bloed over de straten in Oekraïne, Somalië, Nigeria, Soedan, Congo, Syrië, Afghanistan, Pakistan, Centraal-Afrika , Birma, drugsoorlog in de straten van Mexico en hebben we ook nog te maken met slavenarbeid in de Golfstaten, kinderarbeid in India, Oezbekistan en Bangladesh, honger bij een klein miljard mensen, gooi daar nog wat onderdrukte bevolkingen bij van Palestina, De Oeigoeren, Yeziden, Rohingya, Noord-Koreanen enz. en dan heb je toch al een deel van het menselijk leed gehad. De lijst is niet limitatief, gooi er maar bij wat je wilt mensen. Cynisch betoog klopt, maar is het ook niet cynisch dat al dat leed blijkbaar ons empathisch vermogen niet triggert en weinig verontwaardiging opwekt? We zien het en halen onze schouders op tenzij het in onze achtertuin gebeurt? Zelfs de journalistieke gilde deed mee, blijkbaar niet wetend dat er vorig jaar 66 journalisten zijn vermoord die het vrijewoord ook verdedigden en die geen minuut stilte kregen. Ver- van- ons- bedshow? Nu ik toch bezig ben, kan ik gelijk ook helemaal doorgaan. Het getuigt ook van een absurd cynisme om na een aanslag als deze de ‘wie zaait, oogst’ retoriek  zien toegepast worden door bepaalde moslims. Ik vind het niet te vatten dat je op basis van een tekening een kogel zou verdienen en ik vind het ook gek dat ik dat nog moet neerpennen. Ik weet dat dubbele standaarden en dergelijke een groot onrechtvaardigheidsgevoel kunnen opwekken bij sommige maar het geeft je hoegenaamd zelf het recht niet om onrechtvaardigheid te gaan rechtvaardigen of te minimaliseren op welke manier dan ook. Je mag vinden wat je wilt over uitspraken en tekeningen maar zeg het dan met woorden en verval niet in hysterie. Het is ook schrijnend om te zien dat na ettelijke decennia nog geen representatief orgaan is opgestaan om als spreekbuis te fungeren voor moslims. Is het daadwerkelijk zo moeilijk om met z’n allen het principe van ‘leef en laat leven’ samen toe te passen? Is het ook zo moeilijk om in te zien dat ons klein Belgenland,een van de beste landen ter wereld is om in te leven? En dat dat te danken is aan ons en nietwij/zij? En dat ik multicultureel fantastisch vind, is dat dat zo raar? Het beste wat ik vandaag las was een post op Facebook waar stond ’blijf kalm en kom thee drinken’. Misschien is het antwoord wel zo simpel, wat vaker thee met elkaar drinken. Met het gevaar als een hopeloze idealist versleten te worden zeg ik u, ga en laat de thee rijkelijk vloeien en leert elkaar kennen en ontdek. Ik sta alvast garant voor een goede muntthee, wees welkom zou ik zeggen.