Je kan er de
laatste dagen niet meer naast kijken. Op facebook, de illusie waarin
we hard ons best doen om de schone schijn op te houden, verschijnen
de feel good posts op het scherm. ‘Het was een geweldig jaar!
Bedankt dat jij er onderdeel van bent geweest’, is er eentje die
tijdens deze laatste stuiptrekkingen van 2014 weelderig van het
scherm rolt.

Misschien zijn
het de donkerste dagen van een jaar waardoor mensen ziende blind
worden voor de omgeving waarin ze leven of willen mensen simpelweg
niet dat een geleefd en beleefd jaar begraven wordt
onder de grafsteen ‘weg ermee’. Wie zal het zeggen?

Niet zover van
het bed werd een passagiersvliegtuig uit de lucht geschoten en werden
bijna 300 onschuldige zielen naar het Walhalla getorpedeerd. Naar het
Walhalla?Het dodenrijk waar gevallen strijders tot rust kunnen komen.
Ja hoor, plotseling, zonder enige vorm van inzegging, werden deze
three hunderd in de strijd gegooid en nog sneller geofferd. Je
hoeft geen 100 jaar terug in de tijd te reizen om kanonnenvlees te
vinden. Het gebeurt nu, op enkele luttele vlieguren van hier. Hoe
geweldig is dat niet?

Wat verder, over
het water, gaat het er ook gezellig aan toe. Als je diep onder het
zand graaft, kan je er de grondslagen van de beschaving
terugvinden. Maar botte messen en antieke kalashnikovs zaaien nu enkel
dood en verderf. Drones op 1000 voet, bestuurd vanuit een stalen
container en van daaruit met een klik op de joystick, vuren alle
menselijke waarden nog wat verder in de tijd terug. Lang leve dit
geweldig jaar en er lijkt maar geen einde aan te komen!

Met 8000 zijn ze
ondertussen. Hoofdzakelijk overleden in een continent dat ons ooit zo
nauw aan het hart lag. Geen grootste 12-12 hulpactie waard.
Bloedend uit zowat alle openingen van het menselijk lijf blazen ze
hun laatste adem uit. In quarantaine. Zonder naaste geliefden die de
hand vasthouden. Enkel omringd door de stilte van de eenzaamheid.
Verguisd en bespuugd door de soortgenoten. Geweldiger kan je het
einde toch niet voorstellen.

Bij ons, in het
eigen bed, stijgt het aantal mensen die in armoede leven en is de
kans dat een kind in armoede moet opgroeien er groter op geworden. We
sturen meer kinderen met lege brooddozen naar school en leggen er wat
meer in kartonnen dozen onder bruggen te slapen door eenvoudig alle
facturen op te trekken en herverdelingsmechanismes aan banden te
leggen. Om het uit te gieren van plezier toch?

We hollen met z’n
allen wat meer achter de wijzers van de klok. We steken wat meer de
middelvinger omhoog naar God weet wie allemaal. Zeker naar zij die
in rode, groene en blauwe hesjes het werk neerleggen. Neus aan neus,
blind van woede, elk overtuigd van het eigen grote gelijk. Terwijl
achter de ruggen de grootste fuck you finger van allemaal
wordt uitgestoken door zij die met sportzakken vol virtueel geld
fiscaal betere oorden opzoeken. Geniaal zotjes toch? Beter kan het
niet meer worden!

Nog bij ons wil
het maar niet vriezen. Toch niet letterlijk genomen. Bovendien was
2014 wereldwijd bekeken het warmste jaar ooit! Hoor je dat? Een
record verbroken! De mazout- en benzineprijs stond in geen jaren zo
laag. Laten we het goedje massaal verbranden en nog wat meer gassen
in de atmosfeer jagen. Doen we dat met z’n allen in de file,
gezellig! Doe ze nog eens vol. Misschien zakt de prijs dan nog wat!
Geweldig nieuws voor de portemonnee. De natuur zeg je? Tja, you can’t
have it all.

Onder hetzelfde
motto schuiven we in dikke rijen aan om modieuze kledij zo goedkoop
mogelijk aan te schaffen. Waar, door wie en in welke omstandigheden
ze werden gefabriceerd, speelt daarbij geen enkele rol. Daens zou
zich omdraaien in zijn graf. Wie zegt u? Komaan zeg, wij houden ons
toch niet bezig met zaken van begin vorige eeuw of eind van die
daarvoor. Geweldige kleren laten maken en kunnen kopen voor een appel
en een ei, blij dat jij er een onderdeel van bent ! Wat een
fantastisch jaar toch!