Deze week
was vicepremier Kris Peeters bijzonder blij met een miniakkoord tussen werknemers
en werkgevers. Iedere stap naar een volwaardig sociaal overleg kan ik alleen
maar toejuichen, misschien werd hier de eerste steen naar een volwaardig
overleg gelegd.

Helaas
toonde de ware grote leider van dit land, een land dat zich uitstrekt tot
buiten de grenzen van zijn Vlaanderen, zich alles behalve enthousiast. Dit is
ook logisch want tussen twee verkiezingen in inspraak geven aan het ruime
sociale middenveld staat niet in het woordenboek van de keizer uit Antwerpen.

Belangrijk
is dat werkgevers en werknemers tot een akkoord komen, de acties, om het
negatief te zeggen, de politieke stakingen waren gericht tegen de regering en
pas in tweede instantie tot de grote bedrijven. Kleinere bedrijven beschouw ik
als partners want zij zijn de eersten die, na besparingen, het dalend
consumptiegedrag van jan-met-de-pet gaan voelen.

Vanaf nu,
nu iedereen onder de familiale gezelligheid van de kerstboom verdwijnt tot een
eindje na de jaarwisseling, zal alles rustig blijven. Toch moeten sociale
organisaties alert blijven want onze kapitalistische tegenstander zal niet stil
zitten en als volleerd communicator ons blijven bestoken.

Vandaag zie
ik al een paar voorbeelden:

1. De mantra
van besparingen en een uitspraak als er is  geen alternatief haalde vandaag weer het
nieuws. Als vakbond moeten we daar tegenoverstellen dat een IMF-rapport stelt
dat elke 1 euro besparing op de uitgaven een multiplicatoreffect zal hebben
en het globale inkomen in het land zal doen dalen met van 1,6 tot 2,5 euro.
Deze daling zal nieuwe besparingsgolven veroorzaken en uiteindelijk leiden tot
een stijging van onze schuld.

2. Recht op werk wordt gebruikt tegen de piketten die
werkwilligen zouden hinderen. Wanneer hebben de 600 000 werklozen recht op
werk?

3. In de kwaliteitskranten stond dat de indexsprong in de geldbeugel
van de modale burger niet zal gevoeld worden. Men zegt er niet bij dat deze
sprong de bijdragen aan de sociale zekerheid drastisch zal verminderen en zal
leiden tot hogere remgelden voor diezelfde  burger.

4. De vermogenswinstbelasting wordt nu door de CD&V naar
voor geschoven als het deus ex-machina. De uitspraken voor een echte vermogensbelasting
door de gouverneur van de nationale bank moeten vandaag zeker door ons
gewaardeerd worden als een signaal naar een echte vermogensbelasting.

De strijd is nog lang niet gestreden onze communicatoren
moeten in stelling gebracht worden.