Bron: Flickr

Ontwikkelingslanden willen bindende klimaatafspraken in Lima

Op de klimaattop in Lima streven ontwikkelingslanden naar een nieuw bindend verdrag over CO2-reductie. Ze hopen ook dat de ontwikkelde landen concrete toezeggingen zullen doen over de financiering van de strijd tegen de negatieve gevolgen van klimaatverandering.

woensdag 3 december 2014 11:07
Spread the love

Voor de twintigste keer vindt
dit jaar de klimaatconferentie van de VN plaats: de COP-20. De naam staat voor Conference of Parties. Deze partijen hebben
het klimaatverdrag UNFCC ondertekend en komen jaarlijks bijeen. De COP-20 klimaatconferentie
vindt dit jaar plaats van 1 tot en met 12 december in de Peruaanse hoofdstad
Lima.

Dit jaar nemen 15.000 vertegenwoordigers
van 196 partijen (dat zijn 195 landen en de EU) en verschillende organisaties deel
aan de jaarlijkse klimaatconferentie van de VN. Ze proberen overeenstemming
te bereiken over de hoofdpunten van een bindend verdrag over CO2-reductie dat
volgend jaar in Parijs getekend moet worden. Ontwikkelingslanden hopen dat de
ontwikkelde landen concrete toezeggingen zullen doen over de financiering van
de strijd tegen de negatieve gevolgen van klimaatverandering.

Consensus

“Lima moet een tekst
produceren die de basis legt voor het akkoord in 2015”, zegt Enrique
Maurtua, internationaal beleidsadviseur van de Latijns-Amerikaanse tak van
Climate Action Network (CAN). “Dat verdrag wordt volgend jaar getekend, maar
de basisonderdelen ervan moeten nu bekend zijn, zoals welke bijdragen de
verschillende landen zullen leveren. Deze bijdragen moeten billijk zijn en
gebaseerd op indicatoren als historische behoeften, aanpassing of de
toekomstige behoeften van de landen.”

Op de klimaattop in Lima lijkt
iedereen wel te beseffen dat het huidige tempo van leven en het model van
ontwikkeling een hoge uitstoot van broeikasgassen veroorzaken die opwarming van
de aarde leiden. Op basis van deze consensus zullen de komende dagen in teken
staat van twee belangrijke vragen: hoe verminderen we klimaatveranderingen, en
wat te doen aan de schade die door toedoen van die klimaatverandering al bestaat?

Bij de huidige
consumptiepatroon voorziet men voor het
jaar 2100 dat de aarde met vier graden Celsius warmer zal zijn. Deze opwarming
leidt tot een dramatische zeespiegelstijging en drastische veranderingen in de
productiviteit van de landbouw, de omvang van gletsjers en de biodiversiteit.
Landen in het zuidelijk halfrond, die het minst bijdragen aan de uitstoot,
krijgen daarbij de hardste klappen te verwerken.

Levensstijl

Volgens wetenschappers
kan een ernstige klimaatverandering alleen voorkomen worden door de
temperatuurstijging te beperkten tot maximaal twee graden Celsius. In dat kader
benadrukt Maurtua dat de geplande nationaal bepaalde bijdragen (INDC’s)
“robuust genoeg moeten zijn om de route naar vermindering van de opwarming
om te buigen van vier tot zes graden Celsius – de huidige route – naar maximaal
twee graden”.

Door beperking van de
uitstoot van broeikasgassen hoeft de temperatuurstijging niet meer te zijn dan
twee graden. Dit is alleen mogelijk als het verbruik van fossiele brandstoffen
wordt verminderd ten bate van hernieuwbare energie, en als mensen een hun
levensstijl aanpassen.

In 2020 zal een nieuw
verdrag het Kyoto-protocol vervangen. Het Kyoto-protocol werd in 1997
ondertekend, en is sinds 2005 in werking getreden. Het nieuwe verdrag moet in
december 2015 ondertekend worden tijdens de 21ste
klimaatconferentie, de COP-21. De klimaatconferentie zal in de Franse hoofdstad
Pasrijs plaatsvinden.

Het conceptvoorstel van
het nieuwe verdrag “moet het einde van het tijdperk van fossiele
brandstoffen tegen 2050 markeren en de transitie naar 100 procent hernieuwbare
energie versnellen”, zegt Martin Kaiser, hoofd internationale
klimaatpolitiek van Greenpeace. Dan gaat het niet om kernenergie, die volgens
de activist te duur, te centralistisch en te gevaarlijk is.

Toezeggingen

Regeringen en organisaties
uit ontwikkelingslanden delen het standpunt dat er mechanismen moeten komen die
aanpassing aan de klimaatverandering mogelijk maken. Sommige gevolgen van de
klimaatverandering zijn onherstelbaar. “Aanpassing is erg
belangrijk”, zegt Maurua. “Even belangrijk als vermindering van de
effecten van de klimaatverandering. We moeten ons al aanpassen, maar hoe langer
vermindering van de klimaatverandering wordt uitgesteld, hoe meer we ons moeten
aanpassen.”

In Peru wijst
ontwikkelingsorganisatie Oxfam Novib erop zowel aanpassing als vermindering van
klimaateffecten een kostbare zaak zijn. Alleen al in de landen ten zuiden van
de Sahara in Afrika, is volgens Oxfam jaarlijks 62 miljard dollar nodig voor
aanpassing.

Tasneem Essop, hoofd
strategie en belangenbehartiging van het Wereldnatuurfonds (WWF), zegt dat
onder meer dat alle partijen samen een manier moeten bedenken om bijdragen van
landen te beoordelen, zowel op het gebied van ambitie als emissie. Verschillende
organisaties voelen zich in Lima gesterkt door de massale demonstraties in de
afgelopen maanden, zegt Essop. In diverse wereldsteden werden tegelijkertijd
klimaatmarsen gehouden.

Ze zegt ook dat de
recente beloften door de Europese Unie, China en de Verenigde Staten om de
uitstoot terug te dringen, bemoedigend zijn. Landen houden zich echter niet
altijd aan hun beloften en ze betwijfelt of er voor 2020 maatregelen zijn
genomen die het huidige ontwikkelingsmodel “uitdagen”.

Ook Maurua constateert
een gebrek aan inzet, vooral als het gaat om financiering. “Diverse landen
hebben in totaal 9,3 miljard dollar beloofd. Maar we zouden al toezeggingen
voor 10 tot 15 miljard moeten hebben. Dat betekent dat er nog een lange weg te
gaan is. De route naar de 100 miljard tegen 2020, moet nu in Lima worden
bepaald”, zegt hij.

dagelijkse newsletter

take down
the paywall
steun ons nu!