Eind
november, net voor de Sint kijk ik terug op 2014. Het was zeker geen vet jaar.
Zesduizend euro heb ik dit jaar verdiend/gekregen. Vijfhonderd per maand. Als
werkloze wel te verstaan. Gelukkig heb ik nog wat spaargeld om te overleven. Ik
daag u uit om met vijfhonderd euro per maand rond te komen…

Pas op, we
mogen niet klagen. Er zijn veel landen waar het veel erger is. En ook hier in
België zijn er veel minder goed bedeelden dan ikzelf. Zij moeten met veel
minder rondkomen. Ik daag u uit om …

Deze week
las ik een stuk van Dave Sinardet, professor aan de VUB, met een paar snedige
observaties. Het was geen nieuw gegeven dat hij aanhaalde maar misschien zal er
nu meer naar geluisterd worden, meer dan bij zijn vorige poging.

Kortom: in
België rijden iets meer dan  één miljoen
bedrijfswagens rond en dit kost de Belgische overheid ongeveer vier miljard euro. We betalen met andere woorden gemiddeld een kleine vierduizend euro per
jaar (driehonderddertig per maand!) per bedrijfswagen. Sommige kosten ons meer
sommige kosten ons minder. Daar is soms ook een tankkaart, onderhoud,
verzekering, enz  bij inbegrepen.

Zo een
bedrijfswagen is een echte ‘must have‘ in een land waar het fileleed bij
momenten traumatiserend is. Naast fileleed oogst je tevens slechte
luchtkwaliteit wanneer je in bedrijfswagens investeert. Slechte
treininfrastructuur (geen geld, sorry) en debiele competitiedrift (ik wil een
grotere auto) krijg je er gratis bij.

Als
werkloze krijg je heel wat te verduren. Je hebt geen overschot. Je moet je
spaargeld opsoeperen om rond te komen. En dat zal niet blijven duren…
Fantastisch toekomstperspectief.

Jan met de
pet ziet in jouw een parasiet. De bankencrisis is al lang vergeten. De werkloze
is de boef. Pek en veren voor het gespuis! “Dat ze maar bladeren gaan
vegen, nietjes uit folders verwijderen, of ander ‘gemeenschapswerk’ doen. “Misschien
kunnen we ook ineens afspreken met welk symbool hun kledij moet uitgedost
worden. Zodat we ze kunnen herkennen!

Maar wacht, even recapituleren. De werkloze is een boef want hij heeft geen werk en krijgt
ter compensatie een luizenfooi en de nodige aversieve propaganda op zijn dak.
En terwijl we dat doen betalen we vierduizend euro per jaar per bedrijfswagen. Zonder
gezeur. Bedrijfswagenchauffeurs moeten zich niet schamen. We vinden het
vanzelfsprekend dat er vier miljard euro per jaar naar hun wordt doorgeschoven.
Al de ‘externaliteiten’ nemen we er graag bij.

Vanzelfsprekend
is dit privilege niet in de tijd beperkt zoals werkloosheidsuitkering. Iemand
dat vijfendertig jaar met een bedrijfswagen rond rijdt kost de samenleving 140.000
Euro! Niet om te overleven, gewoon om mee het fileleed te veroorzaken en de
luchtkwaliteit te schaden. Applaus op alle banken! Ik zal wel de enige zijn die
niet helemaal mee is zeker…

Sinardet
wijst tevens op het feit dat er geen enkel politieke partij, zelfs Groen! (of
is het Groen?) dit thema durft te bespreken. Zoveel moed moet je van
beroepspolitici niet verwachten… En dat dit onderwerp bij verkiezingen
gevoelig ligt is niet moeilijk te begrijpen, meer dan één miljoen uitverkorenen.
Dat is wel erg veel volk dat voor een andere partij zou kunnen kiezen.

“If
you pay peanuts you get monkeys“. Onze parlementsleden worden niet
met pinda’s betaald, toch is het geen waarborg dat er geen apen in het parlement zitten..