“De
levensstandaard in België is sinds de crisis globaal toegenomen,
zonder dat de ongelijkheid gegroeid is. Dat is uitzonderlijk in
Europa. Als je kijkt naar Zuid-Europese landen, maar ook naar
bijvoorbeeld Duitsland en Zweden, dan krijg je een ander beeld. Die
vaststelling staat haaks op het gevoel dat heerst in ons land. Er is
een frappante tegenstelling tussen de onvrede bij onze middenklasse,
zoals die bleek uit de acties van vorige week naar aanleiding van de
indexsprong en de besparingen, en het feit dat we meer dan elders in
Europa een relatief florissante middenklasse hebben, die ook
nauwelijks getroffen is door de crisis. Perceptie en realiteit liggen
heel duidelijk uit elkaar.”

Dit schrijft
Dominique Soenens in De Morgen (online) vandaag, 13 november 2014. De
woorden zouden rechtstreeks uit de mond komen van Ive Marx,
UA-professor en ongelijkheidsexpert. De journalist gebruikt als
titel: Middenklasse mort, maar boert goed. De eerste zin
luidt: “Ondanks alle onvrede en hoog oplaaiende protesten boert de
middenklasse in ons land goed.”

Vanuit werkelijk
alle hoeken wordt het luide protest van meer dan 120000 betogende en
nog eens zoveel meer eensgezinde thuisblijvers en twijfelaars
weggelachen of gedemoniseerd. Al die betogers hebben een stel hersens
gekregen en bijna allemaal gebruiken ze dat wonderlijk fenomeen om te
onthouden, na te denken, te voorspellen, te voorzien.

Als Ive Marx zegt
dat de levensstandaard in België is toegenomen sinds de crisis en de
ongelijkheid niet gegroeid is, geeft hij natuurlijk een levensgroot
compliment aan de voorbije regering(en), het verleden. Dat hij het
protest niet lijkt te willen verbinden aan het nieuwe
regeringsbeleid, en dus de toekomst, getuigt van domheid
of moedwil. Kom, laten we het een foutje noemen, maar dan eentje dat de
journalist van dienst niet wilde doorprikken. Neen, liever puurt hij
daaruit de kop van het artikel en niet uit een andere quote van Ive
Marx uit hetzelfde artikel: “We hebben een lage ongelijkheid en
hoge sociale uitgaven, maar tegelijk een vrij hoge armoede in
vergelijking met andere landen.”

Ive
is inderdaad een expert, maar ook maar een mens. Dominique, ik, we
zijn allemaal maar mensen. We maken fouten. Maar het is een grof
schandaal dat onze pers, onze vroegere linkse pers, durft zeggen dat
de 120000 betogers morrende middenklassers zijn, die niet beseffen
hoe goed ze het hebben. Het is een grof schandaal dat onze pers, onze
vroegere linkse pers, moedwillig niet wil inzien dat Ive Marx zich
natuurlijk vergist wanneer hij de ‘acties van vorige week’ verbindt
met de levensstandaard in België tijdens de voorbije crisisjaren. De
‘acties van vorige week’ waren natuurlijk reacties op de
blinde besparingsronde en regelrechte neo-thatcheriaanse
beleidsplannen die ons met de agressie van een verdrukte repressor in
de maag werden gesplitst. Het waren inderdaad geen 120.000
middenklassers die blij zijn dat het relatief goed gaat met hen, al
zullen die er ook tussen gelopen hebben. Zij kwamen dan betogen uit
solidariteit, uit principe, voor de toekomst.

Het
wordt tijd om De Morgen een andere naam te geven. De Laatste
Standaard. Of zoals Ive Marx het al zei: ‘Perceptie en realiteit
liggen heel duidelijk uit elkaar’.