De
grondwetten van heel wat Afrikaanse staten bevatten sinds enkele
jaren een clausule die het presidentschap beperkt tot maximaal twee
opeenvolgende mandaten. Die wijziging is er nooit gekomen vanuit een
of andere toewijding tot de democratie van de betrokken presidenten.
Het idee achter deze beperking is gebaseerd op de historische ervaring
van de voorbije decennia in Afrika. Op die manier wil men het
vestigen van nieuwe ‘verkozen’ dynastieën te voorkomen.
Eerder
werden deze grondwettelijke verankeringen afgedwongen via een
mengeling van binnenlands protest en buitenlandse druk. Blaise
Compaoré van Burkina Faso is slechts de eerste in de rij die zich nu
geconfronteerd weet met een mogelijk einde van de politieke macht
over zijn land.
De
koepelorganisatie 11.be wijst er in een persmededeling op dat president Nkurunziza in 2015 zijn tweede mandaat opneemt, in 2016 is dat
het geval voor Congolees president Laurent Kabila. President Kagame
van Rwanda is evenmin het idee genegen om in 2017 de macht af te
staan, na twee verkozen mandaten als president.
Werden
de toenmalige grondwetswijzigingen nog afgedwongen met de nodige
internationale druk,voor het ogenblik ziet het er niet naar uit dat
diezelfde internationale druk voldoende zal zijn om de betrokken
presidenten van idee te doen veranderen. Voorlopig neemt geen enkel
land met invloed in Afrika het initiatief om aan te dringen op het
behoud van de grondwet in Burkina Faso,
Burundi, Rwanda en Congo.
