Oproep aan ouders en studenten tot alternatieve actie

dinsdag 28 oktober 2014 11:04
Spread the love

Bron: Sblog.be

Er staat een warme herfst voor de deur en de manier waarop we die gaan beleven doet, zoals zo vaak, nogal wat stof opwaaien. Je hebt voor -en tegenstanders van de actie, maar zelfs binnen de groep van tegenstanders heb je mensen die absoluut gekant zijn tegen deze regeringsmaatregelen.

En toch zijn er, volgens mij, ook voor die groep mensen mogelijkheden zat, om te laten zien dat ook zij het niet eens zijn, dat de spreiding van de factuur onevenwichtig is en dat het anders kan, en moet.

De tweede voorzet deze week (voorzet 1) zou ik willen geven richting alle ouders, want die worden immers zwaarder getroffen dan ze zelf vermoeden.

De meeste ouders weten wel dat hun loon niet meer zal stijgen tot de indexkaap van 2%, oftewel minstens 12.000 euro per persoon, is overschreden. En dat bedrag kan oplopen tot 30 à 35.000 euro per persoon als je volcontinue shiften draait. Die indexmaatregel betekent dus vier procent voor een tweeverdienend gezin, wat dus minstens een verlies van 24.000 euro betekent op een loopbaan.

Maar het gaat verder, want ook je kinderen worden zwaar getroffen. Per kind dat je hebt zal ook het kindergeld gedurende die periode niet geïndexeerd worden. En je hebt het misschien nog niet gehoord of gelezen, maar een visite aan een specialist zal je voortaan 45% meer kosten.

Onze nieuwe regering bespaart dan ook nog eens 160 miljoen euro in het onderwijs waardoor de verhoging van het inschrijvingsgeld een logisch gevolg werd. De volledige som loopt dus aardig op en ik vraag mij af hoeveel ouders dit totale plaatje al voor ogen, of op deze manier bekeken, hebben.

Voor ik overga tot enkele ideeën rond alternatieve manieren van actievoeren een kleine bedenking.

Uit naam van de Belgische kiezer wil de huidige meerderheid 40 nieuwe gevechtsvliegtuigen kopen. Dit komt neer op een uitgave van een slordige zes miljard euro en een snelle rekensom leert ons dat één vliegtuig dus om en bij de 150 miljoen euro zal kosten.

De volledige besparing in het onderwijs kan dus zomaar ongedaan gemaakt worden door één gevechtsvliegtuig minder te kopen, een veertigste van de bestelling te schrappen. Bij het schrappen van twee gevechtsvliegtuigen hoeven de besparingen in de socio-culturele sector niet meer, straffer nog, er komt 100 miljoen euro extra vrij. En elk vliegtuig is op zich 4.000 goedbetaalde jobs waard. Op die manier bestaat er voor elke uitdaging een andere oplossing, en zijn sommige keuzes bovendien makkelijk te maken. Onze regering moet ze wel willen maken natuurlijk, en daar wringt nu net het schoentje.

De logische vraag die volgt is dan ook: “Hoe krijg je deze rechtse meerderheid zo ver om andere keuzes te maken?” Het antwoord is even jammer als het simpel is: “Door actie te voeren, zoals ik in het begin reeds schreef.” En daarom deze voorstellen aan alle ouders, en studenten, uit België:

  • Laat scholen onderling een dag en uur afspreken. Verzamel voor een stadhuis en verschijn met een leger aan zelf gevouwen papieren vliegers. Laat u vervolgens maar eens goed gaan.
  • Doe hetzelfde, maar dan als toeschouwers tijdens een zitting van onze heren en dames politici in de kamer. Misschien kan je wel geweldige papieren vliegers maken van overschrijvingsformulieren?
  • Waarom vraagt u als ouder niet om de kinderen een boodschap te laten uitdragen, op school of op weg naar school? Ooit liep ik zo als broekie rond met een zelf geknipte en geschilderde appel, mooi aangebracht op een dubbel kartonnen bord, dat ik droeg voor mijn ukkie-torso, omdat de appeltjes duurder werden. Iets gelijkaardig, met een vliegtuig en een toekomst, dat moet toch kunnen?
  • Of vraag aan de school dat alle jongeren een tekening mogen maken met daarop een vliegtuig, en of de ouderen een brief mogen schrijven gericht aan de regering.
  • Een nieuwjaarsbrief misschien, en moge de beste worden voorgelezen in de schoot van de kamer.

En ik hoop uit de grond van mijn hart dat zulke alternatieve acties succes kunnen boeken. Maar toch vrees ik dat ook ouders en studenten best één keer aansluiten bij de geplande acties, en ook dat is makkelijker dan gedacht.

  • Schrijf een briefje naar de school, waarin u laat weten dat op de dag van een actie, uw kind(eren) niet naar school zullen gaan, want dat u een signaal wil geven voor hun toekomst.
  • U kan vragen aan de school om tijdens één van de provinciale acties mee te mogen wandelen in een betoging bijvoorbeeld, zij aan zij met uw kind(eren). Laat de jongeren misschien hun tekeningen uitdragen als boodschap?!
  • U kan aan uw scholieren zeggen dat ze gebruik mogen (moeten) maken van hun recht op actievoeren, om zo een rechtvaardige, hoopvolle, toekomst op te eisen.

Maar jullie zullen dus actie moeten voeren, want beste ouders, ook al verlegd men de focus naar het gevolg (de acties), de inzet moet de oorzaak (blinde besparingen) blijven. Als we dat met z’n allen uit ogen verliezen, dan verliezen jullie de toekomst voor jullie kinderen uit ogen.

Zo simpel is dat.

take down
the paywall
steun ons nu!