Patrick
Dewael blijft me verbazen. Voor alle duidelijkheid meer als woordkunstenaar dan als
politicus. Na het lanceren in de Kamer van het unieke begrip ‘sociale infuus’, komt hij via de
traditionele kranten – met een ietwat verkrampte gezichtsuitdrukking op de foto
– verklaren dat deze regering progressief is. Nu bezit het woord ‘progressief’
een twintigtal betekenissen. Me
inlevend in zijn neoliberale gedachtegang elimineer ik sowieso de term ‘ links’
en hou het dan maar op ‘pogen de maatschappij te veranderen’. Daarom verwondert
het me ten zeerste dat een man van zijn kaliber de term ‘algemeen belang’ niet
uitgesproken heeft. De passe partout van de politieke ‘elite’ om te maskeren dat
de genomen maatregelen de klassentegenstellingen – lees de ongelijkheid – in de
samenleving vergroten.
In dit interview
schudt hij nog de volgende taalkundige pareltjes uit zijn mouw: ‘Wie zich niet aanpast, wordt aangepast’.
En vervolgens: ‘De socialisten zitten met de foute framing dat de
indexsprong alleen maar een cadeau is aan de werkgevers, terwijl hij net moet
zorgen voor een voldoende groot draagvlak om de sociale zekerheid betaalbaar te
houden.’ Eerlijkheidshalve moet ik als zeer
bescheiden econoom toegeven dat deze beschouwing een zeker intellectueel niveau
verraadt. Aan de andere kant ontgoochelt Patrick me om dit voor de argeloze
lezer niet verder toe te lichten.
Over het afroepen van de politiek
maagdelijkheid van de PS en sp.a als gewezen machtspartijen zal ik het niet
hebben. Hoewel, zou de liberale excellentie (moedwillig) uit het oog verliezen
dat de Open Vld sedert 1999 eveneens federale ministers en staatssecretarissen
levert?
Om onze lezers gerust te stellen: als woordkunstenaar blijft Patrick Dewael op een meer dan respectabele
– in se onoverbrugbare – afstand van Drs. P.