De Amerikaanse tabaksgigant Philip Morris wil van de stad
Mechelen één grote vrije rookzone maken waar iedereen op elk moment en in alle
publieke ruimtes kan roken. Niet-klanten wordt een gratis sigaret aangeboden en
Philip Morris-rokers krijgen een gratis pakje sigaretten, dit met de bedoeling
om iedereen aan het roken te brengen en
aan te moedigen over te stappen naar Philip Morris-sigaretten.
Hiermee wil Philip Morris van Mechelen de eerste vrije rokerszone
maken die dient als proeftuin of laboratorium met levende proefkonijnen
vooraleer de vrije rookzones uit te breiden naar andere steden.
Het stadsbestuur van Mechelen steunt volop deze plannen.
Akkoord?
De Amerikaanse telecomgigant Telenet wil van de stad
Mechelen één grote hotspot maken waar Telenetklanten gratis onbeperkt mobiel
mogen surfen en niet-Telenetklanten voorlopig een uurtje gratis mobiel internet
krijgen aangeboden.
Telenet zal hiertoe overal in de stad extra Telenet-hotspots
installeren en de toegang vergemakkelijken met de bedoeling iedereen continu
online te houden en om niet-abonnees naar Telenet te laten overstappen.
Hiermee wil Telenet van Mechelen de eerste Wi-Free-stad
maken die dient als proeftuin met levende proefkonijnen vooraleer Wi-Free uit
te breiden naar andere steden.
Het stadsbestuur van Mechelen steunt volop deze plannen.
Akkoord?
De beide projecten vergelijken lijkt misschien absurd, toch
hebben zij heel wat gemeenschappelijke kenmerken:
Het verpakken van de plannen in een ‘gratis en voor iedereen’ kleurige
verpakking heeft tot doel het project en het product maatschappelijk
aanvaardbaar te maken.
Ze willen hun klantenpotentieel uitbreiden door hun product
zogezegd gratis aan te bieden.
Met hun strategie om overal en continu hun product te
gebruiken (roken en het continu online
zijn) werken zij verslaving in de hand zodat hun producten onmisbaar worden en niet
meer weg te denken zijn uit de maatschappij.
Een grote groep van niet-gebruikers, kleine kinderen,
zwangere vrouwen en kwetsbare personen
wordt passief blootgesteld en krijgt de keuze
niet om in het openbaar en publiek domein
straling/rookvrij te wonen, te verblijven of te leven.
1. Tabak
is geklasseerd als kankerverwekkend voor de mens en wifi-straling wordt door hetzelfde
agentschap IARC geklasseerd als potentieel kankerverwekkend voor de mens.
2. Voor
beide blootstellingen dient het voorzorgsprincipe zoals onderschreven in art.
174 van het Europees Verdrag toegepast te worden. M.a.w. geldt het voorzorgsprincipe bij
gekende en potentieel schadelijke blootstellingen tot er “harde” conclusieve
bewijzen zijn dat
de blootstelling onschadelijk is voor de
gezondheid.
3. Een
stad is een plaats waar mensen leven,wonen en werken en waar een gezond
leefmilieu een grondrecht is (art 23 Grondwet). De overheid mag de kwaliteit
van het huidig leefmilieu niet verlagen. Het is overduidelijk dat beide
projecten de bestaande leefmilieubescherming verlagen
en het publiek blootstellen aan
gekende schadelijke en potentieel schadelijke producten. De overheid heeft de
taak haar bevolking hiertegen te beschermen!
4. Beide
bedrijven hebben het over proefprojecten en laboratoria. Op de website van
i-city projecten
staat volgende definitie: i-city is een proeftuin waar bedrijven hun draadloze
technologie kunnen uittesten op een levend publiek (Living Lab). Het is
zonneklaar dat het hier gaat over proeftuinen en experimenten met een ganse bevolkingsgroep als proefkonijn. Volgens de conventie van Nurnberg, de
code van Helsinki en de
Europese Rechten van de Mens dienen alle deelnemers aan een experiment vooraf goed
geïnformeerd te worden over de mogelijke schadelijke effecten van de
blootstelling aan het
product en schriftelijk toestemming te geven voor deelname. Aangezien
beide bedrijven niet kunnen aantonen dat
de blootstelling aan hun product onschadelijk is, noch dat de bevolking hierover geïnformeerd en bevraagd
werd is het overduidelijk dat het “informed-consent”-principe, onderschreven in deze
ethische codes,
wordt geschonden en dat men de bevolking
ongewild doet deelnemen aan een massa-experiment.
5. Het
democratisch recht op een vrije keuze wordt hier aan een hele stad ontnomen!
Een groot deel van de bevolking – en zeker kinderen – wordt verplicht te
leven in een mogelijks schadelijk en ongezond leef-, woon- en werkmilieu om
beide bedrijven te laten groeien en hun winsten te maximaliseren.
Nog akkoord?
