Nationale staking: #IkKomOpStraat

Nationale staking: #IkKomOpStraat

woensdag 15 oktober 2014 21:40
Spread the love

Tijdens het derde middelbaar reed ik dagelijks met de harmonicabus van Antwerpen Linkeroever richting Bazel City, en het daarbij horende Sint-Jorisinstituut, tot we eens halt hielden in de put van Kruibeke en zagen dat zich, op het kerkplein, wat mensen hadden verzameld, vergezeld van spandoeken met daarop slogans zoals: Het veer moet blijven! Mijne mayonaise begon spontaan te draaien: “Afschaffen veer – vriendjes die niet meer op school geraken – nee, dat kan niet – afstappen en meedoen, Sven!” Et voilà, mijn eerste actie was een feit, nu dus bijna dertig jaar geleden. Vele acties volgden, recent nog tegen beslissingen van Di Rupo, Leterme, Van Rompuy of Verhofstadt en nooit enkel tegen iets, ook altijd weer voor alternatieven. Simpel gezegd: “Ik voer al decennia lang actie tegen een systeem maar elke actie was gekoppeld aan alternatieven, die er wel degelijk altijd zijn geweest, ook nu weer.”

Maar voor we daar aan beginnen, effe een korte pauze om op voorhand enkele inhoudsloze commentaren te kelderen. Kwestie van dat gelul al achter de rug te hebben zodat de inhoudelijke discussie, hopelijk, kan losbarsten.

Maandag, dan hebben ze weer een verlengd weekend.

Ik werk in een volcontinu systeem, net zoals 40 procent van mijn collega’s: vroege, late en nacht, weekends én feestdagen. Je bus, tram en treinchauffeur doet dat ook. Verkoopsters doen dat net zoals garçons, verplegend personeel of brandweer en politie die zorgen voor jullie veiligheid. Vergeef mij dat ik even moet lachen bij jullie bekrompenheid als jullie denken dat iedereen de luxe heeft om van maandag tot vrijdag te werken. Het zegt wel al veel over de ingesteldheid van mensen die dat als argument gebruiken.

Hebben jullie nu echt niets beters te doen?

Natuurlijk wel. Wij zouden bijvoorbeeld van achter onze PC kunnen liggen zagen over die onverantwoordelijke bende die gaat actie voeren, terwijl we genieten van onze 38 uren werkweek, verlofdagen, dertiende maand, vakantiegeld,… Allez ja kort gezegd, dingen die je als gratuit neemt maar waarvan je nooit durft zeggen dat je ze door diezelfde onverantwoordelijke bende hebt gekregen.

Dat lost toch niets op!

Groot gelijk! Jammer dat onze voorouders zo niet hebben gedacht, het had hun heel wat miserie kunnen besparen. De wereld zit nu eenmaal zodanig in elkaar dat mensen die veel hebben graag delen, je hoeft het eigenlijk zelfs bijna nooit te vragen. Straf dat enkel wij dat nog steeds niet door hebben.

Chris Rock - minimum loon

En wie gaat dat allemaal betalen?!

Halleluja, er is nog hoop want dat is natuurlijk de inzet. Misschien ligt daar al de halve oplossing? Mensen die vinden dat ze alles braafjes moeten slikken van de opgedrongen besparingen, wel die mogen dat wat mij betreft doen. Laat ons dan ook ineens afspreken dat enkel wie verbeteringen afdwingt ook daadwerkelijk minder moet betalen, de totale factuur zal op die manier alvast goedkoper uitvallen voor diegene die u nu verdedigt. U bent dus nog steeds de oplossing én niet het probleem. Het zou bovendien ook wat plezanter zijn voor de bewoners van de Klaagmuur, zo kunnen ze nadien in de spiegel kijken zonder dat hij begint te barsten. Hypocrisie, weet u wel.

Om die lijn door te trekken en het alvast allemaal wat makkelijker te maken in de toekomst, kunnen diezelfde mensen misschien nu reeds wat bijkomende verworvenheden afstaan?

Wil je dat niet doen en ga je achteraf eventueel mee genieten als er verbeteringen worden bekomen, wel zwijgt dan nu gewoon want anders ben je, pardon my french: “Ne zeveraar of ne tweezak!” Take your pick.

Ga mee aan tafel!

Er is geen tafel, er is zelf geen uitgestoken hand, die is er al maanden niet, jaren niet. Na het generatiepact spraken de sociale partners af dat een groep van onafhankelijke experten het brugpensioen onder de loep moest nemen. Toen uit de conclusie van die groep bleek dat vakbonden gelijk kregen, verschenen werkgevers niet één keer aan de tafel.

Recent heeft men via CAO104 getracht om een wettelijk kader te schetsen om oudere werknemers de mogelijkheid te geven langer te kunnen werken. Werkgevers blokkeerde elke mogelijkheid.

Er is dus geen sociaal overleg, nee wacht, dat is er wel. Hoe denken jullie immers dat de leeftijd van 67 in het regeerakkoord is geslopen zonder dat het in één verkiezingsprogramma stond?

En nog een paar om het af te leren

  • Als je morgen als enige ergens gaat solliciteren en je komt nog steeds werkloos buiten, dan is dat omdat er niets bestaat zoals ‘recht op werken’, anders had je die job wel gehad.
  • Democratisch verkozen door de meerderheid? Geen enkele meerderheidspartij had het fatsoen om een pensioenleeftijd van 67 op te nemen in hun programma, dus sinds wanneer is kiezersbedrog gelijk aan een democratisch verloop.
  • Oubollige vakbonden? Pleiten voor een verdere, en bovenal correcte, herverdeling is progressief, modern met andere woorden. Jongeren aan een job helpen door ouderen te laten onthaasten is de modernisering van ons arbeidsrecht. Het tegenovergestelde doen en sociale verworvenheden afbouwen is een uiterst conservatief gegeven, want je gaat terug in de tijd. Het kan zijn dat je dat niet graag hoort, neemt niet weg dat het gewoon een feit is. Get over it!

#IkKomOpStraat

Nee niet omdat ik een bloedhekel heb aan deze #Zweetze regering, niet tegen een partij die er nu eindelijk bijzit, ik kwam immers ook op straat tegen de vorige coalities, so cut the crap, maar wel omdat de genomen maatregelen weer niet gaan doen wat ze zouden moeten doen én dat de factuur opnieuw, voor de zoveelste keer, bij de gewone man en vrouw in de straat komt te liggen. Omdat er wel degelijk alternatieven zijn en ik wil die uitdragen, vandaag, morgen en ik zal dat blijven doen tot ik het niet meer kan.

Wij beloven jobs!

Opnieuw vliegen er miljarden euro’s aan lastenverlagingen de deur uit. Wil er nu eens eindelijk iemand zeggen hoeveel jobs al die miljarden uit het verleden hebben opgebracht? Waar zitten Karel Van Eetvelt, Pieter Timmermans of Jo Libeer om te zeggen dat zij ervoor zullen zorgen dat al die miljarden deze keer wel degelijk jobs zullen opbrengen, dat zij hun achterban zullen verplichten om het gekregen geld eindelijk te investeren in mensen, op zoek naar een maatschappelijke return?

Waar blijven die eerste ondernemers die eerlijk komen zeggen hoeveel euro’s ze zullen krijgen én hoeveel jobs ze er mee zullen creëren?

Ik zal het u zeggen: “Niks, nougabollen, nul de kloten jobs gaan er bijkomen in vergelijking met al die miljarden.”

En aan elke kleine zelfstandige die hierboven steigerde bij het lezen van de 38 urenweek: “Steigert nu godverdomme ook eens! Jullie zijn immers ook juist geen fluit met al die lastenverlagingen, ze verdwijnen in de zakken van multinationals die het veelal niet nodig hebben, om aandeelhouders te belonen die jullie niet hebben en opdat CEO’s en andere toppers zichzelf dikke bonussen kunnen uitkeren.” Waar zijn die zelfstandige die zich afvragen waar al die miljarden aan vorige lastenverlagingen naartoe zijn gegaan of hoe dat het komt dat andere ‘ondernemers’ rijker werden terwijl hun eigen problemen toenamen?!

Rechtvaardige herverdeling, anyone?!

Iedereen moet langer werken

Voor alle duidelijkheid, wat mij betreft is dat dikke zever. Bij een juiste herverdeling kan iedereen minder lang werken en komen er juist jobs bij, waardoor er een positieve transitie kan plaatsvinden in onze economie. Dat is gewoon een vaststaand feit en een andere keuze dan diegene die gemaakt werd, nog maar eens, voor de zoveelste keer op rij. Nu ja, dat is mijn idee natuurlijk.

Jammer genoeg zijn er al te veel mensen platgeslagen met het idee dat wij langer moeten werken omdat we langer leven. De pensioenleeftijd van 67 is dan ook voor velen logisch, aanvaardbaar zelfs. En daarom denken al die mensen niet verder, zien ze het grotere plaatje niet, the problems that lie ahead.

Want de politiekers van deze generatie, waarschijnlijk omdat zij veelal zelf ondernemen of ooit ondernemer zijn geweest, weigeren elke constructieve dialoog om dat langer werken ook praktisch mogelijk te maken. En dat straalt af op de sociale partners. Zo heeft onze vorige regering geprobeerd om met de werkgevers af te spreken dat hun werknemers één dag op jaarbasis konden gebruiken om vorming te krijgen, richting een andere functie. Ik herhaal: één dag!

Wat was het antwoord van de werkgevers? ON-BE-SPREEK-BAAR!

Geloven al die mensen aan de Klaagmuur dat er oplossingen mogelijk zijn, richting langer werken, zolang voor de werkgevende kant van de sociale partners één dag vorming onbespreekbaar is?!

Get real, je kan jezelf beliegen maar lieg niet tegen mij!

Iedereen kent wel een cartoon waarbij een oudere in een hospitaal zegt dat hij zich klaarmaakt om te gaan werken, welnu zonder oplossingen voor the problems that lie ahead zullen er inderdaad meer en meer mensen terug grijpen naar de gezondheidszorg. En volgens mij is dat ook de inzet, zo maak je die immers onbetaalbaar en kan je hem privatiseren waardoor de neoliberale ideologie opnieuw zegeviert. Denk daar maar eens over na.

De strijd om die privatisering nooit te laten plaatsvinden is trouwens al langer bezig, so wake up and smell the coffee.

Bestrijden van de werklozen of de werkloosheid?

Langdurige werklozen moeten vrijwilligerswerk gaan doen. Joepie, allemaal een high five en roepen dat het tijd werd. Jongens toch, hoe belachelijk kan het worden als je mensen gaat verplichten om het vervolgens vrijwilligerswerk te noemen, Geert Hoste wat een kans!

Ben ik tegen werken? Neen, wat een belachelijk antwoord, maar het is en blijft zo simpel als wat: “Als er werk is voor die mensen, dan laat je ze dat doen en betaal je hen een deftig loon.”

Maar wat leert de ervaring? Dat doet men dus niet, want als werkloze kom je in aanmerking voor die job en beschik je over de nodige kwaliteiten maar om die job echt te mogen doen, in contractvorm, hebben ze blijkbaar iemand anders nodig, ben je plots niet meer geschikt.

Ik laat mij niets wijsmaken, men is gewoon op zoek naar goedkope arbeidskrachten om bepaalde jobs te doen en een deel mensen in onze samenleving zien niet in dat het over hun jobs gaat.

Zalig zijn de blinden van geest!

300 euro minder pensioen, dat werd tijd!

Het zilverfonds, wat een diefstal! De pensioenen de komende jaren laag houden en ons verplichten om over te gaan tot het speculeren voor je oude dag, via een privé verzekering, wat een diefstal. En wat doet de grijze massa dan als politiekers 300 euro per maand afpakken van ambtenaren? Collectief joepie roepen en instemmend knikken dat het tijd ging worden.

Maar dat hun eigen pensioen al beschamend laag is, dat het de komende jaren niet meer zal stijgen en hun koopkracht op hun oude dag nog lager zal liggen dan nu al het geval is, dat gaat aan de Klaagmuur precies voorbij .

De Klaagmuur zou godverdomme moeten protesteren tegen het feit dat men 300 euro gaat afpakken van de ambtenaren, en op straat moeten komen om zelf 300 euro bij te vragen.

Waarom?

Omdat je er godverdomme recht op hebt én omdat het geld er is! Ze delen het alleen verkeerd uit, nog maar eens.

De onverantwoorde vakbonden

Ik kan nog wel een tijdje doorgaan maar het punt zal wel duidelijk zijn: #IkKomOpStraat.

En mijn vakbond, of de vakbonden zijn onverantwoord, ik geef jullie gelijk. Want de laatste decennia stapten ze mee in de sociale afbraak, aanvaardden ze het systeem dat ervoor zorgde en waren ze tevreden met hier en daar een aanpassing. Ze zijn dus wat mij betreft, onverantwoord geweest tegen mij.

Want ik ben nog niet één keer content geweest, telkens opnieuw heb ik mij kwaad gemaakt want we hebben nog niet één keer echte sociale strijd gevoerd, laat staan een overwinning geboekt. En ook nu zal dat niet anders zijn, omdat de vakbonden juist te verantwoordelijk zijn geworden.

Als het aan mij zou liggen, dan gingen we eens tot aan het gaatje. Dus het is niet van onze voorzitters dat jullie schrik moeten hebben, jullie moeten hen niets verwijten. Het is van ons dat jullie schrik moeten hebben en jullie mogen het mij verwijten.

Want ik wil die sociale strijd volop aangaan en voor alle duidelijkheid: “Ik drink gene Cara pils, of wat dan ook, tijdens eender welke actie.”

Waarom getallen niets alles zeggen.

Simpel toch, niet iedereen kan actievoeren. Er zijn veiligheidsbezetttingen die men moet garanderen, verplegend personeel zorgt voor hun patiënten, politie en brandweer voor jullie veiligheid.

In de aanloop naar acties komen er bovendien op elke centrale, waar dan ook in Vlaanderen, telefoontjes binnen van werknemers die willen staken maar onder dreiging van ontslag niet durven. Ja hoor, die dreiging is telkens weer volop aanwezig. Sociaal overleg zei u? Rechten?!

En dan heb je nog een groot deel mensen, de working poor of zij die net op de grens balanceren, voor wie een stakers dag een dag te veel is qua loonverlies. Dat is realiteit voor één op de zeven werknemers.

Dan maar niets doen?

Ik zou niet weten waarom. Je hoeft de vakbonden niet te volgen, eigenlijk hoop ik daar ook een beetje op, dat mensen zich massaal aansluiten bij Hart boven Hard of Movement X. Dat ze eindelijk zelf het heft in handen nemen.

Sommige mensen spreken mij aan met echt geweldige ideeën: “Laat ons een weekje consuminderen!” Top idee, echt waar. Organiseer dat in plaats van achter je pc de revolutie te prediken. Start een facebookevent, netwerk, probeer tenminste. Ooit gaf ik zelf de aanzet tot alternatieve manieren van actievoeren voor de mensen die gebruikmaken van het openbaar vervoer. Misschien zit er wel iets bruikbaars tussen?

Roep mensen op om een laken voor hun raam te hangen, maak een A4 met een boodschap en vraag ze om het af te printen en op de raam te hangen. Dat hoeft niet in gans Vlaanderen, je straat is al genoeg.

Start een Facebook-pagina waar je ideeën kan bundelen rond alternatieve manieren van actievoeren en zoek naar mogelijkheden om de beste te laten aanslaan. Zo zijn de geefpleinen ontstaan, wat een fantastisch concept. Die manier van out of the box– denken over alternatieve manieren om actie te voeren moet toch lukken, zeker als je alle commentaren in die richting bekijkt!

Dus aan al diegenen die zeggen dat het toch ook anders kan: “Spui jullie ideeën, please!”

Maar blijf niet passief deze keer en doe iets!

Want weet je wat: “Het veer, mensen, dat is er nog altijd.”

Verscheen ook op: http://www.sblog.be/geen-categorie/nationale-staking-ikkomopstraat/

Creative Commons-Licentie
Sblog van Sven Naessens is in licentie gegeven volgens een Creative Commons Naamsvermelding-GeenAfgeleideWerken 4.0 Internationaal-licentie.
Gebaseerd op een werk op http://www.sblog.be.

take down
the paywall
steun ons nu!