Yves Desmet

Brief aan Yves, de opperzalm

maandag 13 oktober 2014 15:41
Spread the love

Beste Yves,

Jarenlang las ik De Morgen, een linkse bron van kritiek, geschreven en gevuld door mensen die tijd kregen om aan onderzoeksjournalistiek te doen. Een, gepubliceerde, ongefundeerde mening door het klakkeloos overnemen van berichten elders, ze waren een zeldzaamheid, denk ik. Want mijn tijd als trouwe lezer is ondertussen zo lang vervlogen dat ik me zelfs niet meer voor de geest kan halen of dat toen überhaupt een mogelijkheid was bij jullie, zomaar iets publiceren zonder check en ja, zelfs dubbel check.

Maar net als ik, en de vele collega-lezers, ontsnapten ook jullie niet aan de vrije markt, waarbinnen niemand ooit echt vrij zal zijn. Het woord ‘onderzoek’ werd met de loop der tijd journalistiek geseponeerd en zo begon de uitdroging van onze linkse bron van kritiek. De Morgen werd langzaamaan een centrumkrant, weg waren de dagelijks uitgesproken sociale meningen, stelselmatig werden ze afgebouwd en vervangen door copy paste van elders. Marktdenken deed, en doet, zo meer en meer zijn intrede bij mijn gazet van weleer. Binnen de lijntjes werd het credo, en er zeker niet te ver buiten de opdracht.

Hoe jammer toch.

En toch, beste Yves, bezit De Morgen nog steeds fenomenale krachten. Zo zijn jullie er in je eentje in geslaagd om de zalm fysiologisch te transformeren tot een beest dat nu zomaar, van de ene op de andere dag, met de stroom mee zwemt! Ik kan mij niet voorstellen welke grootschalige gevolgen dit zal hebben voor onze biotoop, maar onder de indruk ben ik wel.

Tja Yves, enkel een vleugje sarcasme doet mij nu niet uitbarsten, en dat ga ik ook proberen voorkomen, so let’s get to the point.

Volgende zin konden wij op 11 oktober lezen bij jullie online-versie van De Morgen: “In geen enkel ander land staat men toe dat mensen al gebruik kunnen maken van de sociale zekerheid vooraleer ze er geld hebben ingestopt.”

Ik moet het u vragen, Yves: “Geloven alle zalmen op de redactie dat nu? Is er niet één zalm recht gesprongen, om een moment van zelfreflectie te eisen over het feit dat jullie zulke nonsens overnemen, zonder zelfs één woord van kritiek?” Het woord ‘nonsens’ dekt hier zelfs de lading niet, het is een flagrante leugen en jullie laten ze ongegeneerd passeren. Ze mag kuit gaan schieten in de geesten van jullie lezers, voor zover het jullie betreft.

Maar ik pik dat niet, Yves! Oeps, toch een kleine uitbarsting, sorry.

Elk kind, dat in onze samenleving wordt verwekt, groeit op met de hulp van onze collectieve sociale zekerheid. Dus tenzij de persoon een pleidooi aan het houden was om de kinderarbeid terug in te voeren, kan ik mij hoegenaamd geen bewijs voor de geest halen dat zijn uitspraak zou kunnen staven. En van jullie weet ik dat jullie tegen kinderarbeid zijn, Yves. Ja toch?

Het is dus een gemiste kans, één van de zovelen trouwens, en dat in zoveel opzichten dat ik er zelfs niet aan ga beginnen om ze op te noemen. Verder filibusteren zet waarschijnlijk geen zoden aan de dijk, dus kort gezegd: “Wat keek ik uit naar de terugkeer van de linkse zalm, en hoe jammer vind ik het resultaat.”

Afsluitend een laatste vraag: “Kent u onderstaande groet nog, Yves?”

Kameraadschappelijke groeten,

Sven

zie ook: http://www.sblog.be/nadenken/en-gaf-zijn-mening/brief-aan-yves/

dagelijkse newsletter

take down
the paywall
steun ons nu!