In oktober 2014 houdt de
Centraal Afrikaanse Boscommissie (Comifac) een voorbereidende
bijeenkomst met experts en afgevaardigden uit tien Afrikaanse
lidstaten. Comifac mag echter maar één of twee afgevaardigden
sturen, zegt Martin Tadoum, plaatsvervangend algemeen secretaris van
de organisatie.

Intussen probeert het
Pan-Afrikaanse Netwerk van Parlementariërs voor Klimaatverandering
(PAPNCC) parlementariërs beter toe te rusten voor het nemen van
goede besluiten. De organisatie opereert in 38 landen en heeft een
hoofdkantoor in Kameroen. Ook VN-commissies zoals de Economische
Commissie voor Afrika (UNECA) en burgerorganisaties werken
strategieën uit voor de komende klimaatconferenties COP20 en COP21.

Er wordt gestreefd naar zoveel
mogelijk samenwerking en kennisuitwisseling. Desondanks blijven de
onderhandelingen lastig. Afrika heeft minder geld om afgevaardigden
te sturen en ook minder expertise als het gaat om technische
kwesties.

Weinig capaciteit

“Afrika is niet meer dan
een vertegenwoordiger in de onderhandelingen en heeft erg weinig
capaciteit om besluiten te beïnvloeden”, zegt Tomothé
Kagombet, een van de Kameroense hoofdonderhandelaars. Hij noemt een
voorbeeld. “Tijdens de onderhandelingen zit Kameroen
bijvoorbeeld naast Canada. Dat land komt met een delegatie van bijna
honderd man. Wij zijn maar met twee afgevaardigden uit Kameroen. Zo
gaat het ook met de andere Afrikaanse landen.”

Rijke landen sturen
verschillende afgevaardigden naar verschillende gesprekken, maar de
Afrikanen zitten lange tijd onafgebroken aan onderhandelingstafels,
zonder pauze, zegt Kagombet. Comifac rekruteert daarom consultants
die de afgevaardigden uit de tien lidstaten briefen over diverse
technische kwesties die aan de orde komen in de verschillende forums.

“De nieuwe strategie is
dat ieder land Comifac vertegenwoordigt op één specifiek
onderhandelingsonderwerp. Tsjaad volgt bijvoorbeeld discussies over
klimaataanpassing, Kameroen over vermindering van de klimaatimpact en
de Democratische Republiek Congo over financiën”, zegt Tadoum.

Geen budget

In de afgelopen jaren werd een
ingewikkeld internationaal klimaatraamwerk ontwikkeld. “Nieuwe
concepten als REDD (het verminderen van de emissie uit ontbossing),
het Clean Development Mechanisme (CDM) en meer dan zestig
internationale fondsen vormen grote uitdagingen voor Afrikaanse
experts om zich hierin te bekwamen”, zegt Samuel Nguiffo van het
Centrum voor Milieu en Ontwikkeling (CED), een ngo in Kameroen.

“Afrikaanse landen hebben
geen budget opzijgezet voor capaciteitsopbouw en het sturen van meer
afgevaardigden naar de klimaatconferenties. De VN betalen de komst
van één of twee afgevaardigden uit ontwikkelingslanden, maar
daarmee kan Afrika niet op tegen de delegaties uit rijke landen”,
zegt Tomothé Kagombet.

Outgunned
by Rich Polluters, Africa to Bring United Front to Climate Talks