Opinie - State of the arts

State of the arts verwerpt nonbetoog Cultuurminister Gatz

Met een opgepompte en kordate toon gaat de nieuwe Cultuurminister voor een shock op de sector: ‘Protesteer maar, dat is goed voor uw rouwproces. Maar het gaat niet veel helpen, dit moet uitgevoerd worden’. Tussendoor komt er al meteen een demagogisch discours aan de oppervlakte. Het kunstenaarscollectief State of the arts dient alvast een motie van wantrouwen in.

vrijdag 26 september 2014 11:57
Spread the love

Sven Gatz ontkent dat hij een economische blik op cultuur voorop stelt.
Desondanks pleit hij in hetzelfde interview voor een survival
of the fittest
in de sector. Maar zelfs als we daarin mee zouden
willen gaan, wat we duidelijk niet willen, hoe kan je uw fitheid
dan bewijzen als er top-down, zonder enige rekening te houden met
artistieke kwaliteit, de hakbijl valt? Is een museum als M HKA dan
fitter omdat het zo voorbeeldig op de schoot van N-VA is
gekropen? Waarom zou dit museum slechts 2,5 procent besparing in de boeken
moeten schrijven, en andere gelijkaardige musea of cultuurhuizen 4 procent tot 7,5 procent? Nog: zijn instituten dan fitter dan gezelschappen en
kunstenaars omdat ze beter kunnen lobbyen bij de minister? Dit is
gewoon complete willekeur.

Op Reyers
Laat
snoeft Gatz dat die domme sector blijkbaar niet goed weet
dat er eerst welvaart nodig is voor je publieke middelen hebt voor
cultuur. Ach zo. Een beetje belezen mens weet toch dat
begrotingsdwang in tijden van volle crisis economische zelfmoord is?
Zelfs de OESO en het IMF benadrukken dat tegenwoordig, die kan je
toch moeilijk van socialisme verdenken?

Een beetje politicus weet toch dat herverdelen betekent dat je de
grote winstmakers op hun graaizucht moet aanspreken, omdat ze onze
economie kapotmaken? Er is weinig moed voor nodig om te knippen in
kunst en cultuur, dat klopt. Bravo. Het Antwerpse diamantbedrijf
Omega Diamonds moest vorig jaar slechts een miniboete betalen voor
een megafraude: 169 miljoen voor een fraude van minstens 2 miljard,
met behoud van een blanco strafblad.

Dankzij de Diamantenclub, een lobby van parlementairen, met Jan
Jambon (N-VA-fractieleider in de Kamer en burgemeester van
Brasschaat) als voorzitter, Frederik-Willem Schiltz (Open Vld) en
Servais Verherstraeten (CD&V) als ondervoorzitters. Prominenten
uit de huidige beleidspartijen, zeg maar. Het is duidelijk waar de
prioriteiten liggen, en dat is duidelijk niet bij een warme en
cultuurrijke samenleving.

Hoezo Calimero?

Onze eigen Cultuurminister, de persoon die de sector zou moeten
verdedigen, haalt van bij het begin van zijn mandaat ook al meteen de
versleten corporatisme-kritiek boven. Iedereen zou voor zijn eigen
winkeltje pleiten: “Waar ik het moeilijk mee heb, is dat jeugd
vindt dat je niet op jeugd mag besparen, cultuur niet op cultuur,
media niet op media, het is altijd hetzelfde oude liedje.”

Nochtans zeggen deze sectoren vandaag unaniem dat er ook zeker niet
op de andere sociale en culturele sectoren bespaard mag worden. Koop
bijvoorbeeld geen nieuwe straalvliegtuigen? Deze corporatisme-kritiek
is de klassieke, demagogische kritiek van rechtse lui op elke sector
die voor de eigen belangen opkomt.

Hoe durft onze eigen Cultuurminister ons voor Calimero te verslijten
als vandaag blijkt dat cultuur over de eigen verdeel-en-heers heen
samen met studenten, de sociaal-culturele sector en de vakbonden
zich solidair verenigt in de nieuwe militante sociale en culturele
beweging Hart
boven Hard
? Hoe durft hij ons ziek te verklaren, alsof we zouden
lijden aan het Not in our backyard-syndroom wanneer wij ons
zoveel zorgen maken over de kaalslag in andere sociale sectoren, de
zorg, het onderwijs, de collectieve verarming door de indexsprong?

Blijkbaar heerst er angst in de achterkamers van de macht. Op de
oproep van Hart boven Hard wordt niet ingegaan, zoals je in
een democratie mag verwachten, ze wordt wel volop verdacht gemaakt
met ridicule complottheorieën. Nogmaals bravo. Gatz ontkent gewoon
de realiteit omdat hij de sector suf wil slaan zodat ze meegaan in
zijn riedeltje dat we er na de besparingen “samen het beste van
gaan maken”. De onzinnige Gatz-logica van “de korte pijn”:
eerst slaag ik jullie kreupel, daarna ga ik proberen om jullie terug
te leren lopen.

Beste Cultuurminister, de bittere pil die wij vandaag moeten slikken
is vooral dat ons eigen kabinet niet ons maar een rechtse drieste
bespaarregering vertegenwoordigt. Daarom dienen wij een motie van
wantrouwen in. U denkt dat u na deze kaalslag binnen enkele maanden
samen met ons een collegiaal debat over het nieuwe Kunstendecreet kan
beginnen? We prefer not to: wij roepen de sector op om samen
alvast ons eigen nieuw Kunstendecreet op te stellen, zonder de
minister en zijn lakeien. Zoals de Vlaamse regering eerst haar
akkoord maakte en Gatz vroeg om uit te voeren, zo moeten wij dan maar
onze regeringsmededeling opstellen.

http://www.stateofthearts.be/

dagelijkse newsletter

take down
the paywall
steun ons nu!