Dagvaarding van de Vlaamse regering

Ik wil deze vijf minuten gebruiken om de Vlaamse regering te dagvaarden voor een reeks misdrijven. Gezien de ernst van de misdrijven (203,7 miljoen euro zou op jaarbasis moeten bespaard worden bij verenigingen en organisaties. Over de hele legislatuur meer dan 1 miljard), is het niet alleen hart boven hard, maar ook hard tegen hard. Het spijt me, maar er rest ons weinig alternatief dan U dit alles ten laste te leggen. “Geen hergipsen mogelijk, de structuur is rot!”

Beste Geert Bourgeois en co, U bezondigt zich aan diefstal. U hebt onze taal gestolen. Bij uitbreiding lijkt trouwens de progressieve taal die men in ’68 heeft gecreëerd en systeemkritisch was, gekaapt is door conservatief-rechts en neoliberalen. Wanneer jullie praten over participatie, dan bedoelt U dwang om te participeren via gemeenschapsdienst. Participeer je niet, denkt deze regering eraan je leefloon af te nemen. U importeert het participatiemaatschappijmodel van Nederland of the Big Society van conservatief Cameron. Als wij spreken over participatie, dan bedoelen we dat mensen een stem hebben en dat die moet gehoord worden. Als wij spreken over participatie, dan bedoelen we dat elkeen “mag” – niet moet – participeren aan deze maatschappij. Het is ons te doen om opportuniteiten creëren en verbreden.

Jullie spreken over ‘verbinden’, maar in de praktijk gooien jullie mensen terug op zichzelf en familienetwerken die overbelast worden. Er is een verschil tussen netwerken en mogelijkheden activeren en versterken, en mensen in een spinnenweb gooien waarin ze verstrikt geraken. Verantwoordelijkheid drijft boven, maar jullie als Vlaamse regering ontbreken totaal in dit plaatje. Waar is jullie verantwoordelijkheid?

Ik wil jullie ook in verdenking stellen van opzettelijke slagen en verwondingen. Besparingen in de jeugdsector, in het onderwijs en zelfs in de ouderenzorg door hen animatie onmogelijk te maken, veroorzaken een samenleving met blauwe plekken. U als Vlaamse regering, altijd beducht voor mogelijk geweld dat op de loer ligt in steden en GAS-boetes om te beteugelen, doet onze samenleving enorm veel geweld aan.

Ik stel jullie in verdenking van niet-toedienen van hulp aan personen in nood. De besparingen zullen ook de meest kwetsbare groepen raken. U weet goed genoeg dat het overhevelen van middelen voor maatschappelijk kwetsbare jongeren naar het gemeentefonds, ervoor zal zorgen dat gemeentes die middelen zullen aanwenden voor andere zaken zoals het vullen van hun schuldenput. Daarmee onthoudt U zich van het helpen van personen in nood. Meer nog, de oppervlakkige bezorgdheid over racisme, waarover sommige organisaties strategisch en retorisch wat optimistisch deden in opiniestukken, staat in schril contrast met uw beleid op papier. Ook dit is een kaakslag voor de vele burgers met een migratieachtergrond die onze superdiverse steden bevolken; dit terwijl de blanke tweeverdiener nog steeds de stad verlaat.

@Sven Gatz: Wie maakt hier in realiteit de stad? U was co-auteur van een boek Liberaal stedenmanifest: Stadslucht maakt vrij, waar u vooral de blanke tweeverdiener verdedigt en pro-sociale verdringing pleit. Maar wie ligt aan de basis van de echte renaissance van de stad? Trouwens, hebt U als Vlaamse regering wel enig vertrouwen in deze groepen met migratieroots? Nieuwe migranten moeten in plaats van een inspanningsverbintenis, een resultaatsverbintenis aangaan waarbij de boetes de hoogte ingaan als ze dit niet halen. Ook het interculturele middenveld, de integratiesector en inburgeringssector ligt aan banden in een Extern Verzelfstandigd Agentschap. De kloof tussen retoriek en realiteit inzake superdiversiteit is gigantisch. Is dat het zogenaamde vertrouwen waarover jullie spreken?

Beste Vlaamse regering, het schaden van publiek goed is strafbaar. Als iemand de ramen ingooit van een bushok, bent U de eerste om die jongere een straf op te leggen. Als hij te luid roept op straat, schaadt hij de gemeenschap en krijgt hij of zij een GAS-boete of gemeenschapsdienst. Maar welk publiek goed schaadt U niet? Het schrappen van GESCO’s en grijze statuten zal het middenveld zwaar parten spelen. Deze mensen die soms langer werkeloos zijn of tussen de mazen van het net zijn gevallen vinden veelal aankoppeling met de maatschappij door als GESCO aan de slag te gaan. Door deze statuten te schrappen, schaadt U niet alleen hun kansen op integratie, maar ook en vooral het publieke goed dat het middenveld zelf is. Ik zwijg dan nog maar over uw federale collega’s die uit zijn op nog meer publiek goed zoals het stakingsrecht. Gatz vermeldt dat hij enkel zal schrappen wat ornament is, en behouden wat nuttig is. Maar wat en wie is nuttig voor een Vlaamse en federale regering die investeert in ondernemers en bespaart op alles wat de samenleving bijeenhoudt en rechtvaardig maakt? Wat is dan ornament? Alles wat niet in die marktideologie past?

Beste vrienden, kameraden. Laat ons radicaal “nee” zeggen tegen zo’n samenleving. Het is geen samenleven. Het is hooguit overleven. Waar blijven trouwens de sociale woningen, de investeringen in de sociale economie, het aanpakken van wachtlijsten in de gehandicaptenopvang? Al die grondwettelijke rechten onder artikel 23 van de grondwet, die ook Vlaams zijn overgenomen. Of is de grondwet slechts een vodje papier?

Beste Vlaamse regering, ik dagvaard jullie voor het doorschuiven van de factuur naar volgende generaties. In een tijd waar duurzaamheid en lange termijn kernwoorden zouden moeten zijn, beslist U enkele zaken die niet alleen schade toebrengen aan onze generaties, maar ook aan volgende generaties. Het schrappen van de Vlaamse bouwmeester zal ervoor zorgen dat de macht van de betonboeren en projectontwikkelaars in de ruimte gegrift staat. Het recht op een kwalitatieve stad en openbare ruimte nu en in de toekomst wordt geweld aangedaan. Het onderinvesteren in armoedebestrijding en goed jeugdwerk zal generaties parten spelen. Misschien nog gehoord van het fenomeen generatiearmoede?

Beste Geert, ook wij hebben boter op het hoofd. We pleiten schuldig en hopen op verzachtende omstandigheden. Het spijt ons allen als we de indruk hebben gewekt dat dit alles oké is? Onze historische meegaandheid als sociale en culturele sector deed ons verstrikken in de netten van consensusdenken en soms haalde het compromis de bovenhand. Maar dat kent grenzen. Onze empathie is ook en vooral geworteld in onze kernopdracht, onze doelstellingen zijn verstrengeld met onze achterban. Daarom zeggen wij U nu: No Pasaran!

U kunt zich morgen aanmelden bij de rechtbank waar een volksjury U zal opwachten. Op die manier geven we onze aanklacht een gezicht. Want ook zij hebben recht op een antwoord. Ondertussen bouwen wij verder aan ons Groot Verhaal – iets wat vloeken is in de kerk vandaag de dag – van onderuit, waarbij onze horizon gevormd wordt door Hoop. Met een slogan uit vervlogen tijden zeg ik U, beste Vlaamse regering, “On ne revendiquera rien, on ne demandera rien. On prendra, on occupera.”

Ik dank U! Merci à tous!