Vlak buiten het verlopen kuststadje Blackpool, op een typisch Brits en erg winderig weiland, staan achter een grote heg tentjes, grote circustenten, composttoiletten, een windmolentje en zeker vierhonderd Britse activisten. Hier op dit veld wil Cuadrilla naar schaliegas gaan boren. De Britse actiegroep No Dash for Gas organiseert er een zesdaags actiekamp vol workshops, discussies en natuurlijk protest.

Cuadrilla, dat ook in de Noordoostpolder, Boxtel en Haren wil boren, was eerder in de omgeving van Blackpool actief en veroorzaakte daar in 2011 vlak achter elkaar twee lichte aardbevingen. Die bevingen gaven ook aanleiding tot het Nederlandse moratorium op fracken dat nu van kracht is.
In Engeland wisten het ministerie en Cuadrilla na uitvoerig onderzoek te melden dat het een ‘ongelukkige samenloop van omstandigheden’ was en mocht Cuadrilla na een korte pauze weer doorgaan. En met hen tal van andere kleine in schaliegas gespecialiseerde boorbedrijven.
Sindsdien is het hommeles aan de andere kant van het Kanaal. Op tal van plaatsen ontstonden bezettingskampjes – community protection camps – van lokale bewoners en rondtrekkende activisten, en wordt er op tal van andere manieren geproteseerd. Ook in Blackpool.

Het veld vlak buiten Blackpool is in eerste instantie bezet door the nannies: een stel dames op leeftijd uit de omgeving die naar eigen zeggen “gewoon over het hek zijn gesprongen” om te voorkomen dat Cuadrilla er al aan het werk kon gaan. Ze staan in het hoek van het veld met een paar oude bungalowtenten en hebben langs de weg tal van protestborden neergezet. De nannies zitten er al vanaf begin augustus en zijn van plan het nog heel erg lang uit te houden.

Vergeleken daarmee lijkt het kamp van No Dash for Gas haast professioneel. Grote circustenten, twee mobiele keukens, een eigen energievoorziening, composttoiletten en meer. Het Reclaim Power-actiekamp staat in een lange traditie van dergelijke zomerkampen uit de radicale hoek van de Britse milieubeweging. Het zal na zes dagen weer opgebroken worden, maar de nannies blijven.

No Dash For Gas wil vooral dit soort lokale groepen ondersteunen en bij elkaar brengen. Vanuit heel Groot-Brittannië zijn lokale actiegroepjes en lokale afdelingen van Friends of the Earth en Greenpeace naar het actiekamp gekomen. Samen met radicale activisten volgen ze workshops over tal van onderwerpen: van het TTIP-handelsverdrag en de klimaattop in Parijs in 2015 tot juridisch advies voor activisten, en van alternatieven voor schaliegas tot de vraag hoe je in je actiekamp omgaat met aanhangers van samenzweringstheorieën.
Verschillende keren wordt er smalend verwezen naar het onderscheid dat Britse media proberen te maken tussen ‘NIMBY’ en ‘Outsiders’. Binnen welke actieradius ben je nog een Nimby? Bovendien, de antifrackers willen schaliegas overal stoppen, hier in Blackpool, in Leicester, Schotland en op de rest van de planeet.

Dat het verzet zo leeft in Blackpool is best bijzonder. Het stadje is zwaar getroffen door de economische crisis. Het was ooit een toeristische trekpleister, maar wie er nu doorheen loopt proeft de armoede. En Cuadrilla belooft banen en goedkoop gas.
Niettemin haalde de lokale groep in korte tijd 15.000 handtekeningen op tegen de plannen van Cuadrilla, en zijn lokale moeders en oma’s bereid om desnoods maanden op een weiland te bivakkeren en de vrachtwagens van Cuadrilla te blokkeren.

Wie de toespraak van de Amerikaanse Liz Anderson hoort snapt wel waarom. Liz komt uit Pennsylvania. Of in schaliegastermen: ze woont boven op de Marcellus shale. Er wordt al sinds 2005 geboord in deze deelstaat.
Aanvankelijk werden de frackers met open armen ontvangen. Pennsylvania is de staat waar de moderne olie-industrie is ontstaan met de eerste olieboring in 1859 in Tittusville. Ook de vette leasecontracten die landeigenaren krijgen wakkerden het enthousiasme aan. Maar al snel merkten mensen dat hun waterbronnen vervuild raakten, daarna ging veel wild dood, en bij het vee zagen boeren haaruitval, miskramen en misvormde kalveren. Nu zijn veel mensen ziek. Huiduitslag, duizeligheid, zenuwuitval, astma. Maar Liz wil mensen vooral moed in praten. “If not to save your water and health, what is there worth fighting for.”

Op zondagmiddag is er een door veel lokale mensen bezochte kleurrijke demonstratie over de boulevard van Blackpool, vooraf gegaan door een ‘frack monster’ genaamd ‘Cuadzilla’ een gigantische pop.

Op maandag laat No Dash for Gash haar tanden zien. Vanuit het kamp zijn de hele week acties voorbereid. En op maandag vinden er op vijftien verschillende plekken verspreid over heel Engeland acties plaats.

Het Noordelijke kantoor van Cuadrilla in Blackpool wordt bezet, van Rathlin Energy wordt een boorlocatie bezet. De activisten willen voorkomen dat de boorinstallatie van het bedrijf van de ene naar de andere locatie getransporteerd kan worden. Er is een sterk vermoeden dat er iets mis is gegaan bij het boren op de oude locatie. De autoriteiten zijn er een onderzoek gestart.

Een researchcentrum in Swansea wordt geblokkeerd omdat het veel onderzoek doet voor de schaliegasindustrie. DEFRA, het overheidsdepartement dat probeerde de onderzoeksresultaten naar het verband tussen huizenprijzen en schaliegas te censureren, wordt door activisten doorzocht. Het kantoor van IGAS, een ander schaliegasbedrijf in Londen, wordt bezet. Het pr-bureau van Cuadrilla in Manchester krijgt bezoek van mensen in chemiepakken.

Het doet allemaal erg denken aan de verhalen uit de jaren negentig, toen de Anti-Roads-movement, een mix van brave buurtbewoners en radicale milieuactivisten, met petities en blokkades een ambitieus plan van een conservatieve regering om tweehonderd nieuwe snelwegen aan te leggen wist tegen te houden. Cameron en Cuadrilla kunnen hun borst nat maken.

Meer informatie over het Britse verzet tegen schaliegas op No Dash for Gas.

Deze blog verscheen eerder op www.downtoearthmagazine.nl