Op zich is er niets tegen dat
verkozenen bij ons zich ook politiek engageren in hun land van
herkomst. Het is een gevolg van het transnationalisme dat de huidige
migraties kenmerkt. Dit geldt voor Turks-Belgische, maar ook voor
Congolees-Belgische of Marokkaans-Belgische politiek verkozenenen bij
ons. Enkel moet dit in alle transparantie gebeuren.

Verkozenen kunnen bijvoorbeeld laten
blijken dat ze sympathie hebben voor de Palestijnen in het huidige
conflict in Gaza, al moet dit uiteraard gebeuren voor de regels die
de wetgeving die in Belgie voorgeschreven wordt.

Maar er zijn ook andere toestanden
mogelijk, waarover onder verkozenen met migratieroots best eens
gediscussieerd wordt. Zo bijvoorbeeld kan men zich de vraag stellen
of het evident is dat iemand die zich voor het Brussels parlement
laat verkiezen op een bepaalde lijst, tegelijk ook al afspraken
gemaakt heeft om voor een totaal andere partij in het land van
herkomst in het parlement te zetelen? Centrum-links bij ons, maar
islamistisch rechts in Turkije of elders. Hallo? Evident?

Nog een ander thema is, of verkozenen
standpunten moeten innemen als ze weten dat er onrechtmatige en
laakbare buitenlandse politieke beinvloeding aan de gang is in
Vlaanderen in hun gemeenschap van herkomst. Ik kan me niet
voorstellen dat ze daarover niet geinformeerd zijn. Op zo’n momenten
doen alsof je neus bloedt, vind ik een zwaktebod.

Betekent dit dat er geen verschil mag
bestaan tussen iemands interpretatie van de toestand hier bij ons en
ginds? Neen, je mag dynamieken perfect anders inschatten. Maar… het
wordt pervers als bijvoorbeeld de Vlaams-Turkse gemeenschappen, die
fundamenteel op Vlaanderen georienteerd (moeten) zijn, voor
Turco-Turkse politieke doeleinden gebruikt worden en de
Belgisch-Turkse politiek verkozenen de andere kant opkijken. Uit
angst? Opportunitietsredenen? Omdat ze vinden dat ze enkel met
Vlaanderen bezig moeten zijn? Maar dat is meer Vlaanderen dan Gaza…
En oprecht, ik vind dat ze zich over Gaza mogen uitspreken… maar
a.u.b. niet de ogen sluiten voor wat in Vlaanderen of Brussel in je
eigen gemeenschappen gebeurt.

Het is hoog tijd dat verkozenen bij ons
met buitenlandse roots dit soort debatten onder elkaar opstarten. Wat
vandaag in Turkije gebeurt en in de Vlaams-Turkse gemeenschappen,
mag daartoe een aanleiding zijn.