Israëls strategisch doel is kolonisering
De woordvoerder van het Forum der Joodse Organisaties, Hans Knoop, stelt dat het argument van disproportionaliteit niet opgaat (DS 29 juli). De rapporten van zowat alle mensenrechtenorganisaties spreken dat met klem tegen en ook de ‘Goldstone commissie’ sprak dat tegen. Ze zijn bijna unaniem: Israel doet geen moeite om burgerslachtoffers te vermijden, vaak integendeel. Operatie Gegoten Lood bijvoorbeeld begon op een zaterdagmiddag, dat is het moment dat kinderen de school verlaten en moeders hun kinderen ophalen. Met 200 doden als gevolg de eerste dag al.
Het hele argument over disproportionaliteit is op zich trouwens naast de kwestie: Israel doet alsof het aangevallen wordt door een buitenlandse macht, maar het wordt aangevallen vanuit een zone die zij bezetten. Het internationaal recht is duidelijk: een bezettingsmacht moet de bevolking van een bezet gebied beschermen. Dus doen alsof dit een oorlog is, is gewoon een leugen, ook juridisch. En dat Israel zich heeft teruggetrokken uit Gaza verandert daar niets aan, ook juridisch niet. Men zou zelfs zover kunnen gaan: Israel heeft zich teruggetrokken uit Gaza om het te kunnen bombarderen.
Knoop citeert een Engelse kolonel, een zekere Kemp, die zegt dat het Israëlische leger het meest morele leger ter wereld is (en veel drastischer zou kunnen en moeten optreden). Het is weer een van die kafkaiaanse halve waarheden: het is waar dat Israel natuurlijk gewoon Gaza zou kunnen wegvagen, maar ja, dan zou het natuurlijk echt een ‘Gazacaust’ (het woord dat dokter Marc van Ranst niet durfde gebruiken) op zijn geweten hebben.
Israel is slim: de kolonisering van Palestina moet doorgaan (500.000 kolonisten, die altijd beschermd worden en vrijelijk de bevolking van de Westelijke Jordaanoever mogen terroriseren), maar niet zo erg dat Israel zijn Holocaust-krediet verliest. Maar moreel? Alleen al de manier waarop kinderen door het Israëlische leger systematisch opgepakt en geterroriseerd worden, maakt die kolonel Kemp onsterfelijk belachelijk.
De heer Knoop verkoopt niet alleen rare redeneringen, maar hij houdt vooral de fundamentele waarheid achter: de operatie in Gaza kadert in een kolonisering van Palestina die al decennia aan de gang is en kan daar niet los van worden gezien. Ik zou zelfs meer zeggen, de definitie van Israel is niets anders dan dat: een etnische zuivering die al 66 jaar duurt.
Dat is geen extremistische uitspraak van een antisemiet maar een quasiwetenschappelijke waarheid: de zogenaamde ‘nieuwe historici’ (allemaal Israeli’s) hebben die etnische zuivering, de Nakba van ‘48, intussen vrij goed in kaart gebracht. En wie de geschiedenis volgt, ziet die kolonisering doorgaan (je moet wel stekeblind zijn: de statistieken over het impalmen van land en het verhuizingen van bevolking, beide misdaden in termen van internationaal recht, spreken boekdelen).
Soms is de etnische zuivering die bij die kolonisering hoort, heel microscopisch, maar daarom niet minder misselijk makend. De tante van een vriendin van mij woont in Bethlehem, getrouwd met vijf kinderen, komt terug van een reis en zegt men aan de grens doodleuk dat ze niet meer naar huis kan. Omdat ze een dubbele nationaliteit heeft en men heeft beslist (in het ingewikkelde apartheidssysteem dat Israel heet) dat wie de dubbele nationaliteit heeft niet meer binnen mag in de bezette gebieden (in haar geval in dat andere bezette gebied, de Westelijke Jordaanoever, op zich al een archipel van kleine enclaves waarin Palestijnen opgesloten zitten).
Nu, haar man kan haar vervoegen, maar dan kan die ook niet meer binnen, want ook dubbele nationaliteit, dus dat is geen optie... Enige optie: met het hele gezin opkrassen. Enfin, van een sluwe wreedheid. Maar de bottomline is: zoveel mogelijk Palestijnen wegkrijgen.
Soms is die etnische zuivering grootschalig. Bij etnische zuiveringen horen massaslachtingen. In 1948 werden door de Hagana, de voorloper van het Israëlische leger, ook al huizen opgeblazen met de mensen er nog in, kwestie van heelder dorpen op de vlucht te jagen... Hoe meer de bezetting onhoudbaar wordt, hoe meer zich op gezette tijden massaslachtingen zullen voordoen. Dat is de operatie in Gaza in een notendop.
Envoi: Geachte heer Knoop, uw tekst is een griezelig rookgordijn. Om dat uit te leggen moet ik het nog even hebben over timing. ‘Gegoten lood’ viel in de kerstvakantie, de inval in Libanon in de zomervakantie, de lopende operatie in Gaza alweer in de zomervakantie, dat is wanneer de wereld (de enige partij die Israel tot de orde zou kunnen roepen) op vakantie is.
Dat maakt het allemaal natuurlijk duidelijk: Israël kiest zijn momenten (zomer of kerstvakantie als de wereld op vakantie is en dus maar zwak kan protesteren), en daagt dan Hamas uit om wat firecrackers (de uitdrukking is van Israëlische filmmaker Eyal Sivan) af te schieten. Want het is begonnen met drie ontvoerde Israëlische jongens waarvan nog altijd niet bewezen is dat Hamas erachter steekt en met massale arrestaties op de Westelijke Jordaanoever en massale repressie en het verbranden van die Palestijnse jongen ...
En daarop heeft Hamas gereageerd met raketten. Trouwens, over timing gesproken, die eenheidsregering tussen Hamas en de PLO moest toch absoluut verijdeld worden? Aha. Zou dat, Meneer Knoop, niet het strategische doel zijn? Het gaat dus niet op om ons cynische militaristische calculaties op te dissen als zou disproportionaliteit gaan over de vraag “of de militaire doelstelling opweegt tegenover het aantal slachtoffers dat het realiseren ervan vergt”.
Want wat ook dat strategische doel is, het einddoel luidt: Eretz Israel, het grote Israel, zonder Gaza en zonder Westelijke Jordaanoever (zoals op sommige toeristische kaarten is te zien, ik zag er een met mijn eigen ogen toen ik Israel bezocht: geen Westelijke Jordaanoever te zien). De kolonisten zijn en blijven de voorhoede van die zionistische droom van ‘een land zonder mensen voor een volk zonder land’. Dat weet u net zo goed, of beter dan ik.
Wat u niet weet, of wilt weten, is dat die droom wezenlijk crimineel is. Niet alleen in moreel opzicht - ook juridisch, getuige de ontelbare veroordelingen die Israël al heeft opgelopen: van ‘de muur’, over de illegale ‘nederzettingen’ en de constante uitbreiding ervan, tot de massaslachtingen zoals Gegoten Lood en nu dus, operatie Protective Edge. Ook daarover zal eender welk gerechtshof of commissie, en zeker de geschiedenis een scherp en ondubbelzinnig oordeel vellen: een oorlogsmisdaad. Of eerder nog (want het is geen oorlog maar een bezetting) een misdaad tegen de menselijkheid.
Lieven De Cauter
cultuurfilosoof, stichter-voorzitter van het BRussells Tribunal,
verbonden aan het RITS, School of Arts & KuLeuven.