De tekst wordt af en
toe zelfs een beetje lyrisch als het over ondernemers gaat. “Het
zijn ondernemers die kennis en
technologie omzetten in producten en
naar de klant brengen.
Zonder ondernemerschap is er geen
waardecreatie en zijn er
geen jobs.”

En verder in de
tekst: “De Vlaamse overheid is een bedrijfsvriendelijke en
ondernemingsvriendelijke overheid.” “Ondernemerschap is een
hefboom die oplossingen biedt voor de maatschappelijke uitdagingen.”
“Ondernemers steken hun nek uit en nemen verantwoordelijkheid.”
“Ondernemen schept welvaart en welzijn.”

Dat er zonder
ondernemers geen waardecreatie of jobs gecreëerd worden is een erg
boude stelling die bovendien vanuit economisch oogpunt discutabel
is. Het is een ideologische stellingname die haast letterlijk uit Ayn
Rand’s neoliberale roman Atlas Schrugged werd geplukt.

Slanke overheid

De overheid moet ten
dienste staan van die ondernemers en hun bedrijven. En daarvoor moet
die overheid “slank, daadkrachtig en transparant zijn”. Elk
domein van de overheid moet een lijst opstellen met af te bouwen
activiteiten.

De burgers van
Vlaanderen heten vanaf nu “overheidsklanten”. De overheid moet
zich organiseren in een “holdingstructuur” en doet beroep op
“managementcomités”.

Opvallend is de
verregaande mate van verantwoordelijkheid die de Vlaamse regering wil
geven aan de steden en gemeenten. “Grote steden kunnen afwijken van
de Vlaamse regelgeving.” Veel gemeenten voelen nu al de strop van de economische crisis en zouden nu plots ook nog eens veel meer verantwoordelijkheid krijgen.

Dit wordt sowieso
een regering die gaat snoeien in regels. Regels lijken bijna per
definitie negatief. En regels kunnen natuurlijk ondernemers in de weg
staan.

Daarnaast
moeten we ons misschien vragen stellen bij een beleid dat geen graten
ziet in verschillende regels en normen voor elke gemeente. Hoe vermijdt
men dat die vrijheid tot absurde situaties leidt, waarbij bewonders van
verschillende gemeenten andere regels en wetten dienen na te leven.
Hebben de GAS-boetes reeds niet afdoende bewezen dat aparte regels per
stad en gemeente leidt tot juridische chaos en willekeur?

Ook het
onderwijsluik ademt die ondernemersvriendelijke sfeer uit. Het
onderwijs moet focussen op kennisoverdracht en geen ‘bijkomende’
taken opnemen, zoals opvoeding en maatschappelijke problemen. En het
spreekt vanzelf dat het onderwijs vooral dient om mensen klaar te
stomen voor de arbeidsmarkt, onder meer aan de hand van nauwere samenwerking met
de bedrijfswereld.

Vaag

Op alle andere
plaatsen is het vaagheid troef. Het akkoord bevat heel wat
goedklinkende principes, maar die worden zelden concreet gemaakt. “De
Vlaamse Regering gaat in tegen mechanismen die armoede
veroorzaken
en stimuleert dat mensen zelfredzaam worden”, staat er, maar voor de
rest is het hoofdstuk Armoede drie keer minder lang dan het hoofdstuk
Sport.

Die vaagheid zal al meteen voor een groot stuk opklaren wanneer minister-president Geert Bourgeois na de zomer zijn septemberverklaring komt voorlezen. Tegen dan moet de begroting voor 2015 klaar zijn. De nieuwe Vlaamse regering wil meteen een begroting in evenwicht. Dat betekent dat er de komende weken voor 1,4 miljard euro besparingen gezocht moeten worden. 

De ondernemersvriendelijke regering zal dus heel snel kleur moeten bekennen.