De Vlamingen bijvoorbeeld. Ik vind het straatbeeld
tegenwoordig bijzonder amusant. Als de Ronde van Vlaanderen eraan komt,
struikel je bij wijze van spreken over de Vlaamse vlaggen, maar nu lijkt het
even elke dag 21 juli. Toch zolang de
Belgische nationale ploeg blijft winnen. Je zal nu maar Geert Bourgeois heten. Je ziet auto’s trots, als een soort Belgische ‘The
Beast’, door het verkeer laveren. Belgische vlaggen hangen uit de ramen zoals de
straten van Nürnberg er moet hebben uitgezien in slechtere tijden. Hebben wij
Vlamingen net nog in grote meerderheid donkergeel gestemd, dat mag de tricolore
pret niet drukken. Wij Vlamingen hebben het immers voor ‘winnaars’ (vraag maar
aan De Wever zelf, na zijn jongste interventie ivm het Europese parlement – ‘losers’
zijn aan de N-VA top niet meer besteed).
Wat dat betreft sluiten die N-VA toppers naadloos aan bij de
Vlaamse grondstroom. Voor wie er nog aan twijfelde, die grondstroom heeft het duidelijk
voor winnaars. Tom Boonen bv. als hij uitpakt in de Ronde. Of voor een Vlaamse cafébaas toen het bij SP.A
nog allemaal vrienden waren. Daarna voor Yves toen hij nog leider van een “kartel”
was. En nu N-VA de wind in de zeilen
heeft, dan stemmen we er toch gewoon op, zeker? En de Belgische nationale
ploeg, die winnen voorlopig ook, dus vooruit met de geit, waar blijft die
Belgische vlag? Iemand zei het nog toen Jan Becaus de overstap maakte. Succes
trekt aan. Is van alle tijden trouwens, maar de jongste decennia nog net iets
meer. Dus vergeet vooral dat gedaas over “de Vlaming die van de underdog zou
houden”. Mocht er een land bestaan met
alleen maar winnaars, de Vlaamse grondstroom sloot zich aan.
Zelf heb ik meer en meer moeite om bij voetbalvedetten de
financiële context – met sjeiks en Abramovichen
die met miljoenen euro’s wapperen – weg te denken. Ik probeer me op het
spelletje zelf te concentreren, voorbij het pseudo-nationalisme, zoals toen ik
een kleine jongen was, en met glinsterende ogen keek naar de strapatsen van
Maradona en Rossi.
Het blijft immers een fantastisch mooie sport. Hopelijk
kunnen de kinderen van nu wel nog onbevangen kijken naar de Rode Duivels en
andere Messi’s. Het weze ze gegund.
