Colombiablog: Ethische rechtbanken vonnissen multinationals

Colombiablog: Ethische rechtbanken vonnissen multinationals

donderdag 19 juni 2014 16:32
Spread the love

Donderdag 19 juni 2014, 6.19 u

Vandaag de derde en de belangrijkste dag van
het planningsseminarie. De eerste dag hebben we met onze Colombiaanse kameraden
de resultaten en de indicatoren daartoe geëvalueerd en bijgestuurd waar nodig.
Gisteren hebben zij alle acties die voorzien of nodig waren kritisch herbekeken
en hebben we ze samen op haalbaarheid afgetoetst.

Vandaag wordt het geheel afgezet tegen het
budget en zullen er strategische keuzes moeten worden gemaakt. Wat behouden en
wat niet? Wat is prioritair? Met andere woorden: de belangrijkste dag van de
drie, maar ook de moeilijkste… want àlles behouden zal niet mogelijk zijn.

Warm onthaal

Gisteren zijn we om 8 uur een bezoekje gaan
brengen aan de kantoren van de petroleumvakbond USO. Fantastisch hoe je altijd
warm onthaald wordt, ook door mensen die je voor het eerst ontmoet. Er was een
vorming bezig voor militanten uit de petroleumsector, over veiligheid en
gezondheid. De vorming werd gegeven door een gewezen bedrijfsgeneesheer van
Ecopetrol. Leuk om deze mannen en vrouwen bezig te horen. Vragen, discussie,
heel interactief.

Er cirkelde de ganse voormiddag regelmatig een
zwarte legerhelikopter laag over de stad. Het was net of alleen Stefan en ik
dat hoorden, de Colombianen keken er niet van op. Meer nog, het leek zelfs alsof
de helikopter altijd in “onze” buurt was… Inbeelding natuurlijk,
maar zo voelde het wel aan.

Ethische rechtbanken

Gisteren hebben we tijdens de lunchpauze toch
ook nog wat contacten kunnen leggen .

Vooreerst met Jo Vervecke, ex-collega van het
ABVV en vandaag in Ecuador gestationeerd voor FOS, de socialistische ngo voor
ontwikkelingssamenwerking. Zij vertelde ons over de “ethische
rechtbanken” die zich buigen over schendingen van rechten op grote schaal
door bedrijven, meestal multinationals, en die door echte rechters worden
voorgezeten.

Dergelijke rechtbank hoort de partijen in een
zaak (al werkt een bedrijf niet per se mee) en velt ook effectief een vonnis. Dat
vonnis is vervolgens een instrument, een hefboom, om mee verder te werken. Het
lijkt ons een interessant idee om te bekijken, zeker in het licht van onze
samenwerking met FOS. Immers, alle hefbomen helpen… op voorwaarde dat ze niet
puur symbolisch en zonder effect blijven…

Bekaert-Colombia

We ontmoetten ook Alfonso Velasquez , ex-verantwoordelijke
van CUT (de linkse interprofessionele koepelvakbond) en vandaag nog actief als
linkse militant met een breed netwerk. Hem zien we vandaag terug, aangezien er
gisteren te weinig tijd en ruimte was  om rustig te praten.

Jo en Alfonso hadden
een delegatie bij van een tiental zeer jonge syndicalisten uit het bedrijf
Bekaert-Colombia. Een groep jonge mannen, de woordvoerder is een jonge vrouw.
Zij wilden ons ontmoeten om te bekijken of we hen kunnen helpen contact te
leggen met de Vlaamse Metaalcentrale van het ABVV. Uiteraard gaan we hen
daarbij helpen.

Morgen hebben we nog een bezoek aan het
Ministerie van Werk (onvoorzien maar belangrijk), gaan we nog huizen bekijken
in Faca en zien we ‘s avonds een aantal vrienden in een gemeenschappelijk diner:
Pacho , Alexandra en Freddy Pulecio van USO, Jo, Betty, en onze delegatie.

En zaterdag kan ik dan toch nog een beetje de
toerist spelen in Bogotà, voordat we onze vlucht terug nemen naar Madrid/Brussel…

Culinaire gastvrijheid

Vandaag speelt Colombia tegen Ivoorkust. Dat
belooft alweer: overdonderend enthousiasme, lawaai en iedereen in het geel.

Iets anders wat ons erg opvalt: die
Colombianen, die kunnen éten! Vanaf half elf ‘s morgens worden er al warme
broodjes of empanadas geserveerd op ons seminarie. Elke middag een lunch (we
proberen dat onder controle te houden door te kiezen voor hetzij een soepje,
hetzij een visje); een vieruurtje mag evenmin ontbreken, meestal ook een in
deeg gehulde hap, dit alles steevast begeleid met zoete zwarte koffie of
lekkere maar zoete fruitsappen…

Colombianen eten de ganse dag door, is onze
indruk. En ze zijn hoogst verbaasd wanneer wij zeggen dat we na ons ontbijt nog
geen honger hebben in een ochtendlijke empanada!

In Cajibio werden we om 10 uur op de meeting
onthaald met een bord rijst en kip… alleen de gasten, niet de militanten, wat
we gênant vonden. Maar in de traditie van de campesino’s die voor dag en dauw
aan de slag zijn was dat niet zo abnormaal… en het was alleszins een stevige
blijk van gastvrijheid. Maar voor onze magen geen evidentie , zo vroeg op de
ochtend en weigeren is geen optie…

Smog in Bogotà

DeWereldMorgen.be

Bogotà is een miljoenenstad, gelegen op grote
hoogte (2700 meter), en dat voel je alle dagen. De hoogte, de smog, de
verkeersdrukte, een gezonde omgeving om te leven is het zeker niet. En het
regent hier alle dagen. Het is niet echt koud, maar wisselvallig met veel
motregen en korte buien, een beetje zoals de lente bij ons… geen weer voor
topjes en shorts, met andere woorden. Als de zon er doorkomt, dan warmt het
ineens op. In Popayàn was het alleszins warmer en mooier weer.

Niet dat het veel uitmaakt als je, zoals wij de
laatste dagen, alle dagen binnen zit.

En dat gaan we zo meteen alweer doen voor, zoals
gezegd, de belangrijkste dag van het planningseminarie.

Caroline Copers, algemeen secretaris Vlaams ABVV, blogt deze week
vanuit Colombia

Info over het solidariteitsproject op www.bakstenenvoorbloemen.be 

take down
the paywall
steun ons nu!