“De
misconceptie bij de Amerikaanse leiders over het belang van Rusland in Oekraïne
is onthutsend.” Dat was de boodschap van ons artikel “De onthutsende
verblindheid van wereldmacht Amerika” van 3 maart 2014. Voor het eerst sinds het
einde van de Koude Oorlog staat supermogendheid Amerika tegenover een
wereldspeler die het niet zijn wil kan opleggen, zo schreven we. Maar intussen
heeft rond het Amerikaanse optreden in de Zuid-Chinese Zee ook China in
ongewoon duidelijke taal van zich laten horen: “Wij veroorzaken geen problemen.
Maar we zijn niet bang voor problemen”. En recent tekenden China en Rusland een
gigantisch gascontract en voorspelde Forbes magazine dat een alliantie tussen Rusland
en China uitdraait op een regelrechte ramp voor het Westen.

Het
Amerikaanse optreden tegen Rusland mag dan onthutsend zijn, wij in Europa mogen
ons in het Oekraïne-dossier ook vragen stellen over de houding van Duitsland. De
Duitse industrie verzet zich heftig tegen
sancties tegen Rusland. En ook de gewone Duitsers zijn ongerust. Volgens een
recente opiniepeiling maakt 72% van de
Duitsers zich grote zorgen over een nieuwe Koude Oorlog, waarvan 20% zelfs zeer
grote zorgen. 52% is tegen inkrimping van de economische betrekkingen met
Rusland. Ruim een derde (35%) zegt dat Duitsland meer begrip moet hebben voor
de Russische standpunten, en bijna twee derde (59%) dat Duitsland een
bemiddelende rol moet spelen. 60% vindt dat Duitsland aan de kant van de
Westelijke bondgenoten moet blijven staan, maar een belangrijke minderheid van
35% vindt van niet.

Sommige
kritische Duitse burgers kruipen in de pen over de vijandige houding van hun
land tegen Rusland, getuige een brief aan de Russische ambassade in Duitsland
die werd gepubliceerd door collega-blogger The Saker, en waarvan
hieronder een versie in het Nederlands volgt.

Geachte
dames en heren,

Tegen
de achtergrond van de steeds toenemende spanningen tussen Duitsland en Rusland wil
ik mij verontschuldigen voor het gedrag van onze regering.

Al
vanaf het begin kreeg ik een zeer slecht gevoel over de gebeurtenissen in
Oekraïne. Ik heb zowel de Duitse als Amerikaanse nationaliteit, en schaam mij
diep voor het buitenlands beleid van beide landen. Het is voor mij, net als
voor veel Russische burgers, onbegrijpelijk dat Duitsland en de VS openlijk
steun verlenen aan fascisten in Oekraïne, en dat onze politieke leiders zich
daar niet van laten afhouden.

Het
is mij ook een raadsel waarom men Rusland op het wereldtoneel steeds vaker
poogt af te schilderen als de boosdoener. Dat roept bij mij het vermoeden op dat
bepaalde kringen in “het Westen” een militair conflict met Rusland willen
uitlokken, iets wat mij grote zorgen baart.

Ik
kan alleen maar hopen dat het niet zo ver komt, omdat Duitsland zich met
zekerheid in het centrum van de gebeurtenissen zal bevinden.

Ik
hoop dat de mensen in Rusland weten dat de grote meerderheid van de Duitsers
geen oorlog met Rusland wil, en dat veel burgers in toenemende mate ontgoocheld
raken over het beleid van onze regering, de NAVO en de Verenigde Staten. De
verontwaardiging groeit. Het optreden van onze bondskanselier maakt nog maar
weer eens duidelijk hoezeer de Verenigde Staten bij ons de toon zetten.

Zoals
u zich zult kunnen voorstellen doet het mij pijn om dit naar voren te brengen,
want ik ben geboren in de VS en heb dus een band met dat land en de mensen
daar. Maar vrede en begrip tussen de volkeren is voor mij belangrijker dan
blind patriottisme en nationalisme.

En
het is duidelijk dat Duitsland stabiele en positieve betrekkingen met Rusland
nodig heeft. Of dat de Amerikaanse machthebbers duidelijk wordt waag ik te
betwijfelen. Ik twijfel aan het gezond verstand van menig Amerikaanse
functionaris.

De
afgelopen dagen ben ik zeer actief geweest op de sociale netwerken, en ook op
de website van onze Duitse minister van Buitenlandse Zaken, maar daar werd ik
spijtig genoeg geweerd, net als veel anderen die kritiek naar voren brengen.
Onze politieke leiders in Duitsland lijken zich sterk te hebben vervreemd van
de mening van het volk, en dat geldt ook voor de media.

Wat
we zien is de kwalijkste propaganda sinds lang, en dat doet mij denken aan de
tijd vóór de Tweede Wereldoorlog. Ik hoop dat de spanningen weer afnemen in
plaats van verder verscherpen. En ik hoop dat president Poetin zich beheerst
blijft opstellen. Het optreden van Merkel en Obama kan ik alleen maar als
krankzinnig omschrijven.

Mag
ik u vragen deze brief door te sturen naar de juiste betrokkenen. Dank bij
voorbaat.

Met
vriendelijke groeten,

Leveren
dit soort brieven wat op? Daar mag men zeker van zijn. Zo’n brief wordt gelezen
door een Russische diplomaat, en die kan in deze tijden van rabiate russofobie
zeker morele steun gebruiken. Russische diplomaten weten heel goed dat achter
één persoon die in de pen kruipt honderd anderen staan die er net zo over
denken. Maar het belangrijkste is dat de briefschrijver zich heeft kunnen
ontdoen van passieve collaboratie, van stilzwijgende medeplichtigheid aan
hetgeen er in zijn of haar naam gebeurt. Het is die individuele afwijzing van
“het systeem” die bijdroeg aan de ineenstorting van de Sovjet-Unie en even
doorslaggevend kan zijn bij de val van het AngloZionistische Imperium.

Dit artikel verscheen
eerdere op Geopolitiek
in perspectief.