Opinie -

Blanco: ‘Ik stond erbij en ik keek ernaar’

Een pleidooi om onze plaats als burger op te eisen. Om ons te informeren over de stand van zaken en over mogelijke alternatieven. En om strijd te voeren om gehoord te worden. Niet alleen, maar altijd in georganiseerd verband. We moeten stoppen met politiek als iets te beschouwen van politici.

woensdag 21 mei 2014 15:04
Spread the love

Racisme en geweld

In Hamme (Oost-Vlaanderen) is Talha Yildiz,
een zeventienjarige jongeman, op dinsdag 20 mei 2014 aangevallen met een knuppel vol
nagels. Gevolg: hersenletsel. Niet omdat hij iets uitspookte of het
zelf uitlokte, maar om een tot nu toe onbekende reden. Werd de dader geïnspireerd door het MMM-spel van Filip Dewinter?

Zo ja, dan kan het iedereen overkomen met een ‘niet-typisch Vlaams uiterlijk’. Bij het
Centrum voor Gelijke Kansen en Racismebestrijding bleef het stil,
niet wegens enige inhoudelijke feedback maar om Vlaams Belang de media-aandacht niet te gunnen. Dat het Fouad Belkacem die aandacht wel gaf
en zich opwierp als burgerlijke partij, roept uiteraard vragen op.

De enige degelijke reactie kwam vanuit een groep burgers die
geschokt waren door het racistisch karakter van het spel en het
gegeven dat er werd opgeroepen tot geweld. Zij riepen op om eenklacht
neer te leggen bij de politie.

Werkloosheid

In dezelfde week deed Bart De Wever de uitspraak dat werklozen werk
vinden indien ze dat willen. Dat minister van Werk Philippe Muyters een N-VA’er is, wordt weinig aangehaald. Hoewel De Wever zijn
uitspraak nuanceerde, was partijgenoot Siegfried Bracke er als de
kippen bij om zijn partijvoorzitter te verdedigen want ‘De Wever
beschreef de werkelijkheid’.

Velen reageerden onthutst op sociale
media door artikels te schrijven over hun eigen ervaringen, door
cijfermateriaal aan te leveren (1 vacature voor 17 werkzoekenden) en
door hun cv aan te bieden aan de burgervader in de hoop op een job.
Ook hier kwamen de burgers op voor hun belangen, al dan niet
georganiseerd.

Racisme

In verschillende interviews stelde Liesbeth Homans dat ‘racisme
relatief is’, wat kortweg wil zeggen dat racisme niet bestaat. De verschillende wetenschappelijke rapporten van
gerenommeerde instellingen zeggen iets anders. Maar de N-VA-mantra luidt:
‘Iedereen heeft kansen en moet die maar grijpen. Doe je dat niet,
dan is dat je eigen verantwoordelijkheid en moet je de gevolgen ervan
dragen.‘

Ook hier hebben diverse burgers, groepen, organisaties
tegen gereageerd op sociale media, en door artikels te schrijven.

Hoofddoekenverbod

In 2007 stelde de toenmalige burgemeester van Antwerpen Patrick Janssens (sp.a) een hoofddoekenverbod in. Enkele
luttele jaren erna waren zowel privé-bedrijven, andere lokale
overheden en scholen in hun reglementen hetzelfde aan het doen. Een
groep burgers verenigde zich hierrond – BOEH! – en leverde
dagdagelijks strijd.

Die strijd levert sinds jaren hier en daar de
nodige beweging door actie te voeren, gesprekken aan te gaan, mensen
te informeren en zoveel meer. Onlangs stelde de auditeur van de Raad
van State (een soort van raadgever van rechters) dat het
hoofddoekenverbod op scholen geen steek houdt omwille van verschillende
argumenten.

Democratie gaat over het volk en niet over de politiek

In al deze gevallen is één ding duidelijk: opkomen voor belangen
gebeurt maar al te vaak door burgers of georganiseerde groepen. Dat
het wantrouwen in de politiek groter is dan het aantal rijstroken in
het BAM-tracé (ook al is het omdat we niet weten hoeveel
rijstroken het BAM-tracé telt). Dat mensen politiek lastig en
onduidelijk vinden ook. Dat vele politici benoemd worden als
zakkenvullers zijn en bedriegers ook. Dat media eerder gericht zijn op
kijkcijfers, spektakel en vonken dan het informeren van burgers dito.

De vraag is enkel: wat doen wij als burgers hieraan in our socalled
democratische samenleving? Een samenleving waar een heksenjacht op
moslims (hoofddoekenverbod), etnisch culturele minderheden
(assimileer u), armen (eigen schuld), werklozen (profiteurs),
gepensioneerden (wat heb jij bijgedragen),… de normale gang
van zaken is. Want het is nu eenmaal crisis – voor iedereen.

Stemmen is voor velen ‘meedoen aan de farce’. Daarom gaan
sommigen niet stemmen of ongeldig stemmen. Velen willen gebruikmaken
van de keuzevrijheid om blanco te stemmen om verschillende redenen.
Dat kan perfect, we moeten daar niet over blijven zeveren. Als Bear
Grills stelt dat blanco de enige weg is, is dat zijn goed recht. Ook
wanneer jongeren hem daarin volgen, selfies posten en het blank(o)
zijn promoten. Als
Geert Noels zegt blanco te stemmen om onafhankelijk te zijn en geen
politieke kleur wil, is dat niettemin dikke zever. Hij kan anoniem
stemmen. Leest hij ook geen boeken van andere economen in zijn
verlangen om ‘onafhankelijk’ te zijn? Dat hij als topeconoom zegt
dat hij het vertrouwen in de politiek kwijt is, is een ander verhaal. Dat
de onderhandelingen zo lang duurden is het gevolg van onze keuze voor
de democratie: soms loopt het moeizaam, soms niet. Elke partij
onderhandelt dan ook voor zijn eigen achterban en probeert het
maximale eruit te halen van wat ze beloofden aan hun achterban.

Kortom: blanco stemmen, go ahead, op voorwaarde dat de juiste
informatie verleend wordt. Wanneer iemand stelt dat blanco stemmen
niet meegeteld worden, klopt dat. Het tweede deel is wellicht nog
belangrijker: dat blanco stemmen wel een impact heeft.
Blanco stemmen zegt eigenlijk dat je je neerlegt bij de keuze van de
meerderheid. Of die keuze nu uitdraait op Vlaams Belang, N-VA of welke
andere partij dan ook. Het is een nuance die veel bepaalt.

It’s all about mathemetics, stupid

Het is eigenlijk de wiskundige logica die hier doorwerkt:
wanneer 1 miljoen mensen gaan stemmen en de helft stemt Vlaams Belang,
dan krijgt Vlaams Belang de helft van de zetels. Wanneer in een
tweede geval hetzelfde gebeurt maar een vijfde blanco stemt, dan weegt
Vlaams Belang zwaarder door en krijgen ze meer dan de helft van de
zetels.

Of de keuze en oproep om voor blanco stemmen een plaatsje krijgt in
de geschiedenis, is wishfull thinking. De keuze van enkele duizenden
op miljoenen kiesgerechtigden, lost op in het niets (mathematics, you
know). Wat de maatschappelijke gevolgen zullen zijn wanneer
specifieke partijen aan de macht komen, dat zal wel de boeken halen.

Neem het heft in handen

We moeten stoppen om vanuit onze zetel kritiek te uiten op wat
misloopt en onze plaats als burger opeisen. Stoppen om defaitistisch
te blijven reageren, ook al zitten we in de serieuze shit. We moeten
ons weer gaan informeren over de stand van zaken en over mogelijke
alternatieven. En strijd voeren om gehoord te worden. Niet alleen,
want dat heeft weinig of geen effect. Maar altijd in groep, in
georganiseerd verband.

We moeten stoppen met politiek als iets te
beschouwen van politici, maar zelf politiseren en politiek/macht in
handen nemen. Zelf iets opbouwen en strijd leveren zoals vele anderen
voor ons hebben gedaan: denk maar aan de vakbonden, Boeh!, Al Ikram,
Antwerp Piranha’s, the Arrivalists, Embem, Niya, Iqra School,
Straten Generaal, Ademloos,…De voorbeelden
zijn legio.

Maar als je nog steeds denkt dat ‘werklozen profiteurs zijn’,
‘racisme niet bestaat’, ‘kennis van Nederlands de
wonderoplossing is voor alle maatschapppelijke problemen’, mensen
eerst hun gouden tand/huis/en eventueel nier moeten verkopen
vooraleer ze een leefloon mogen krijgen, stem dan met een gerust hart
blanco.


Geciteerd van http://www.belgium.be/nl/over_belgie/overheid/democratie/verkiezingen/federale_verkiezingen/
:

Ongeldige
en blanco stemmen – geldig stemmen – FAQ

Wat
gebeurt er met blanco stemmen en ongeldige stemmen? Blanco stemmen en
ongeldige stemmen worden niet
meegeteld bij de verdeling van de zetels over de partijen. Deze
stemmen worden totaal genegeerd bij de zetelverdeling en geen enkele
partij kan er een beroep op doen. Dat
betekent dus dat wie blanco of ongeldig stemt zich neerlegt bij wat
de andere kiezers samen beslissen.

dagelijkse newsletter

take down
the paywall
steun ons nu!