'Nooit de ambitie geweest van Ebbenhouten Schoen om racisme te bekampen'
Op de African Awards wordt niet alleen de beste Afrikaanse voetballer van het jaar verkozen maar er gaan ook prijzen naar ondernemers, designers en verdienstelijke personen. Aanvankelijk hoorde de Ebbenhouten Schoen niet bij de African Awards, maar zo'n verkiezing van de beste Afrikaanse voetballer leek de organisatoren wel een interessante manier om wat media-aandacht te krijgen.
“Het was 22 jaar geleden een wortel om journalisten naar het gala te trekken. Die journalisten zijn er inmiddels maar er wordt nu enkel geschreven over de Ebbenhouten Schoen. De organisatoren zitten dus in een vicieuze cirkel”, zegt Christelle Pandanzyla, de vrouw achter de vzw Roots Events en organisatrice van heel wat Brusselse evenementen die de Afrikaanse cultuur in België promoten.
Tweeëntwintig jaar Ebbenhouten Schoen hebben volgens De Morgen weinig veranderd aan het racisme in het voetbal, maar dat is volgens Pandanzyla ook nooit de ambitie geweest.
“Het gaat over rolmodellen. Ik ben geboren en groeide op in Ukkel maar ik had geen enkele referentie. Voor rolmodellen keek ik naar Amerika. Onze ouders die naar hier gekomen waren in de jaren '60 en '70 werd verteld dat hun diploma's van arts of rechten niets waard waren en ze moesten gaan werken als poetshulp of taxichauffeur”, zegt Christelle Pandanzyla.
Is het voor iemand die hier geboren werd nog nodig om te verwijzen naar die Afrikaanse roots? Pandanzyla: “Ik word in België sowieso gewezen op mijn afkomst. Om je goed te voelen kan je die verschillende identiteiten maar beter omarmen. In Brussel lopen veel jongeren van Afrikaanse origine rond die zich noch Afrikaan noch Belg voelen. Dat is heel explosief. Die awards zeggen eigenlijk: kijk, jij kan ook iets worden.”
Sinds het banaanincident tijdens de match tussen Villarreal en Barcelona staat het racisme op en rond de voetbalvelden weer in de kijker. “Om dat racisme te stoppen moeten verschillende wegen bewandeld worden. Er moeten juridische stappen genomen worden. De sportinstanties moeten heel scherp optreden. De Amerikaanse NBA reageerde heel alert op het racisme van clubeigenaar Donald Sterling. Waarom niet meteen de match stilleggen als er racisme is? Zo raak je de clubeigenaars en de sponsors in hun portefeuille”, zegt Pandanzyla.