Een kunstenaar als cultuurminister?

De Standaard liet dit paasweekend 5 cultuurpolitici aan het woord, ter promotie van haar cultuurdebat deze woensdag in AB. Eén vraag leidde tot veelzeggende antwoorden, ten minste, vanwege de armoede ervan: moet de volgende minister van cultuur een kunstenaar zijn?

woensdag 23 april 2014 16:19
Spread the love

Bedroevend hoe bijna al deze politici ontwijkend, zelfs
negatief antwoorden. Nochtans impliceert de vraag of het geen goed idee
is, zelfs een vereiste, dat iemand vanuit de sector zelf, iemand met heel wat
daadwerkelijke expertise en dagdagelijkse ervaring dus, aan het stuur zou moeten zitten.

Bert
Anciaux
: ‘Nee.’ Zijn excuus: ‘Want de post omvat ook
erfgoed en sociaal-cultureel werk.’ Iets dat een kunstenaar dan niet aan kan,
aldus deze voormalige cultuurminister die als complete kunstleek aantrad en dat maar normaal vond? Kunstenaars kunnen niet polyvalent getalenteerd zijn? Om er toch een pathetische nietszeggende draai aan te
geven, stelt hij nog: het moet wel een ‘levenskunstenaar’ zijn. 

Siegfried
Bracke
: ‘Lieve help, neen’. Zijn excuus: ‘Want een minister
moet ook voeling hebben met politiek en management.’ Kunstenaars kunnen dat
niet, dat weet Bracke blijkbaar uit zijn ervaring, als… euh, als wat, VRT journalist?

Natuurlijk is dit voor Bracke naar goede
N-VA-gewoonte een voorzetje om nog eens uit te halen naar de sector: ‘ik heb
een hekel aan beoordelingscommissies die tegelijk rechter en partij zijn en de
achterban bedienen.’ Hopla. Dat experts de kwaliteit afwegen, is meteen per
definitie verdacht.

Als Bracke consequent is, iets waar we hem
niet van mogen verdenken, dan vindt hij dus ook dat er geen professoren over de
onderzoeksbudgetten van het Fonds voor Wetenschappelijk Onderzoek mogen
beslissen. Want die zijn allemaal van een Vlaamse Universiteit en bijgevolg allemaal
betrokken partij. Wat een zwendel moet dat aldus N-VA daar dan niet zijn, bij die
academische subsidieslurpers, op de rug van de hardwerkende Vlaming.

Jean-Jacques
De Gucht
: ‘mij maakt het niet zoveel uit’. Zolang het
maar een manager is. Slik. We krijgen ook de pavloviaanse hoogvlieger mee dat
‘Schauvliege in de private sector al lang was ontslagen.’ Is Jean-Jacques dan
wel een bekwaam vakman?

Hij opent zijn eerste antwoord in dit interview met de evergreen van de
liberalen, namelijk dat kunst ‘vrij’ moet zijn, maar presteert het toch om enkele zinnen
verder al te verwijzen naar ‘een onderzoek’ dat volgens hem aantoont dat de
overheid voor elke euro die ze ‘investeert’ (let op het woordgebruik) in de
cultuursector, anderhalve euro terug kan verdienen.

We hebben een winnaar: een straffer
vermarktingsbeleid zou onvermijdelijk als satire doorgaan. Cultuurhuizen moeten dus niet alleen een
bepaald percentage eigen inkomsten draaien, nee hoor, ze moeten van Open VLD een financiële
return hebben van 150%!

Dat is voor alle duidelijkheid hoger dan de commerciële amusementsindustrie,
genre Walibi of Studio 100. Laten we er toch even op wijzen dat dit genie al
jaren als parlementslid in de commissie Cultuur zit, met een netto maandloon
dat al snel 5000 euro zal bedragen. Return? Euh… system error 404. 

Joke
Schauvliege
: ‘Neen, dat hoeft niet’. Maar het mag dus wel van de aftredende cultuurminister.
Een redelijk antwoord. Maar dat wordt dan helaas weer onderuit gehaald door die
evangelische mijmering over kunst die er aan vooraf ging: ‘dat is wat ik van
kunst verwacht: dat ze me mee neemt naar een andere plaats dan de realiteit.’
Hoezo? Mag kunst niet over de realiteit gaan? Moet ze ons meevoeren naar een hogere macht, weg van dit aardse bestaan?

Bart
Caron:
‘het mag zeker, maar niet noodzakelijk’. Toch
één zetelende cultuurpoliticus zonder idioot antwoord op slechts 4 vraagjes. En het mag
gezegd: het cultuurbeleid van Groen, vers van de pers, gaat in het elan van United
we stand
verder: (1) het EU-beleid Creative Europe wordt als probleem
aangeduid (N-VA spreekt daar nota bene met geen woord over), (2) de vermarkting van de
cultuursector moet worden tegengegaan, en (3) de creatieve industrie moet op
een afstand gehouden worden van de kunsten. Proficiat Bart! Koers houden!

En PVDA+? Tja, die is De Standaard naar goede
AVV-VVK gewoonte vergeten. Mag niet van Bart Sturtewagen. Wel vreemd dat hun partner KVS in deze uitsluitingsdans meegaat.
Enfin, we vinden elders wel een antwoord.

Minister Chokri

De vraag of een kunstenaar
cultuurminister moet zijn, is allicht ingegeven door de oproep van
theatermaker Chokri Ben Chikha die zich onlangs kandidaat-cultuurminister
stelde. Ook vreemd trouwens dat DS
noch de geïnterviewden hier even naar verwijzen. Als Chokri opkomt, dan betekent
dat natuurlijk stemmenverlies voor andere partijen.

En toch blijkt dat Luk Vandenhoeck,
vakbondafgevaardigde ABBV (meer bepaald ACOD cultuur) Chokri’s oproep steunt, hij tekende
de petitie zelfs als 5de van de intussen 700 ondertekenaars,
onder wie heel wat kunstenaars. Luk Vandenhoeck is tevens 1ste
opvolger voor PVDA+ voor het Vlaamse parlement.

Bon, als bottom-up statement kan dit toch wel
tellen: je moet leven zoals je denkt, want voor je het weet denk je zoals je
leeft. Proficiat Luk, voor uw consequente houding, want het gaat natuurlijk niet
zozeer om Chokri als persoon, als wel dat kunstenaars eindelijk eens zelf hun
eigen visie kunnen laten gelden inzake een geprofessionaliseerde sector waarin
intussen al zoveel volk zijn job gevonden heeft, terwijl de kunstenaar nog steeds
veel te dikwijls schandalig wordt uitgebuit.

Kunstenaar Danny De Vos, de beruchte DDV die
al jaren opkomt voor de rechten van de kunstenaar, gaf in het
laatste Rekto:Verso-debat, Kiezen is een kunst, hieromtrent nog een hallucinant
voorbeeld. Afgaande op de ingediende begroting van het MuHKA in Antwerpen
blijkt dat het geld dat als loon aan kunstenaars werd uitbetaald voor een gans
jaar, minder was dan het bedrag dat aan één voltijdse wordt besteed. In dit
museum werken 59 mensen, dat is een verhouding van 1/59. Beste cultuurpolitici,
we hebben dus een probleem. Met een kunstenaar als
Cultuurminister zouden we allicht minder wereldvreemd gezwets en vooral minder misbruik
hebben.

http://vimeo.com/91928544#at=0

Nog een cultuurtip: wie deze week echt een
interessant debat over cultuurpolitiek wil meemaken, kan beter afzakken naar
Buda Kortrijk, voor FABRIEK POLITIEK.
Alle democratische partijen worden er uitgedaagd om eens niet voor eigen kerk
te preken, om hun verkiezingspraatjes thuis te laten en het te hebben
over de oplossingen die zij naar voor schuiven voor de maatschappelijke
problemen van de volgende 30 jaar. Dat is nog eens een raak voorbeeld van hoe
je als cultuurhuis zelf de politieke agenda kan bepalen. Alvast bravo, Franky
Devos en Kristof Jonckheere van
BUDA Kortrijk!

take down
the paywall
steun ons nu!