Indien Bart De Wever zo’n kenner is van de Romeinse geschiedenis
is, zal hij ook geen bezwaar hebben dat we nog een beetje verder terug reizen
in de tijd. Het is 1300 jaar voor Christus. Dat betekent dat er nog geen
Christenen of Katholieken zijn, enkel Joden en heidenen… Vandaag heb ik zin
om uit de kast te komen. Neen ik ben geen homo, maar katholiek. Een homo wordt
tegenwoordig met open armen onthaald maar een katholiek? Daar is toch een
pedofiel bijsmaakje aan. Dat is toch niet echt koosjer. Neen, en echt bij de
tijd is het ook niet te noemen. Maar
ach, zo fanatiek ben ik echt niet hoor. Ik heb gewoon in mijn lagere school
verhaaltjes uit de bijbel gehoord van overijverige leraars die het jong
gepeupel wat wijsheid wilden meegeven. Lange tijd is dat in het achterhoofd
blijven steken zonder ernstige bijwerkingen. Tot dit jaar eigenlijk. Na veertig
jaar krijg ik er toch last van: ik begin steeds meer vergelijkingen te trekken
Het Hebreeuwse volk telde 12 stammen met elk een stamhoofd. Te
vergelijken met onze Belgische politieke partijen dus. Ze ontvluchtten de
ellende in Egypte en zochten heil in een ‘nieuwe’ wereld. Maar ze moesten dan
ook nieuwe leefregels voor de nieuwe orde vinden. Een nieuwe waarheid! Verandering
alom: CHANCE, yes we can!
Mozes kennen we allemaal als de leider van het Hebreeuwse volk.
Maar wat minder bekend is, is dat hij niet zo goed uit zijn woorden kwam. Hij
was niet zo’n begenadigd spreker. Net als Elio Di Rupo bij ons. Als er een
speech moest gegeven worden, dan kwam de hulp van Aäron van pas, de drie jaar
oudere broer van Mozes. Geniaal in spraakkunst, maar geen eigen visie. Hij was
met andere woorden nogal beïnvloedbaar door de mening van anderen. Met wie zou
die te vergelijken zijn in onze tijd? Toen Mozes lang wegbleef op de berg Sinaï,
werd het volk wispelturig en men wilde niet weten van de nieuwe wetten die
geschreven werden. Men had geen geduld en wilde feesten en dansen en genieten
van de rijkdom… een oppervlakkig leven. Aäron De Wever liet zich overhalen om mee te
doen. Liefst zo weinig mogelijk diepgang. Een nieuwe ideologie kwam tot stand
waar egoïsme wel toegelaten was. Alle gouden sieraden werden bijeengesmolten
tot een Gouden Kalf. Het Gouden Kalf aanbidden staat gelijk aan de hoogste
waarde hechten aan geld. Zich richten tot de rijken met de wens er bij te
horen. Toen Mozes van de berg kwam, zag hij dit met lede ogen aan en hij vond
geen gehoor bij zijn volk. Hij smeet de stenen tafelen met de nieuwe wetten
kapot aan de voet van de berg, parelen voor de zwijnen…
Toch waren de wetten van de stenen tafelen zo sterk, dat
Mozes bevolen werd om ze opnieuw te beitelen. Zo kreeg men een tegenwicht tegen
een egoïstische maatschappij. Dit ging niet zonder slag of stoot. Het Gouden Kalf
werd aan stukken geslagen. De tien geboden gingen over hoe men met elkaar moest
omgaan, een gemeenschapszin, sociaal zijn, empathie hebben. Loyaal zijn ten
opzichte van de Heer en elkaar. En de Israëlieten die niet mee wilden in dit
verhaal, werden een kopje kleiner gemaakt… Een zuivering nodig om met een
schone lei te beginnen.
